29 Απρ 2013

Κυριακή των Βαΐων


κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Εκπαιδευτικού - Θεολόγου



Προσεγγίζει η ανάμνηση των σωτηριωδών παθημάτων του Χριστού και το νέο και μέγα και πνευματικό Πάσχα, το βραβείο της απαθείας και προοίμιο του μέλλοντος αιώνος. Μας το προκηρύσσει ο Λάζαρος που επανήλθε από τα βάραθρα του Άδη αφού αναστήθηκε από τους νεκρούς την τέταρτη μέρα μόνο με το λόγο και το πρόσταγμα του Θεού που έχει την εξουσία ζωής και θανάτου, και προανυμνούν παιδιά και πλήθη λαού άκακα με την έμπνευση του θείου Πνεύματος Αυτόν που λυτρώνει τον άνθρωπο από το θάνατο και ανεβάζει τις ψυχές από τον Άδη και που χαρίζει αιώνια ζωή στις ψυχές και τα σώματα. Εάν λοιπόν κανείς θέλει να δει μέρες καλές στη ζωή του και αγαπά τη ζωή ας προσέχει περισσότερο από το κακό, φιλαργυρία, πλεονεξία, αδικία, γαστριμαργία, μέθη, ασωτία, κενοδοξία, θράσος, υπερηφάνεια. Ας αποφύγει όλα αυτά και ας επιδιώξει τα αγαθά, εγκράτεια όλων των ειδών και σε όλα, νηστεία ψυχοσωματική, σωφροσύνη, δικαιοσύνη, ελεημοσύνη, μακροθυμία, αγάπη, ταπείνωση.

Αυτά είναι προαπαιτούμενα για να μεταλάβουμε αξίως του θυσιασθέντος για χάρη μας αμνού του Θεού κι ας λάβουμε απ’ Αυτόν τον αρραβώνα της αφθαρσίας να τον διαφυλάξουμε ως επιβεβαίωση για την κληρονομιά της αιώνια ζωής. Μήπως άραγε είναι ευκολότερο να κάνει κανείς το κακό από ό, τι το καλό; Αμφιβάλλω. Περισσότερους κόπους υφίσταται όποιος μεθά και ασωτεύει από τον εγκρατή, όπως λχ. Όλοι μας θαυμάζουμε τους αθλητές και όχι το αντίθετο, χειρότερα ζει ο ακόλαστος από τον σώφρονα, όποιος κυνηγά πλούτη και χίμαιρες από τον αγωνιστή της εγκράτειας και αυτάρκειας, και δόξες αντί αφάνεια. Χρειάζεται λίγο να προσπαθήσουμε περισσότερο να γίνουμε όλοι μας καλοί μαθητές του Χριστού. Θα κουραστούμε και λιγάκι βέβαια. Γιατί τα αγαθά κόποις κτώνται και η βασιλεία του Θεού κερδίζεται έτσι ακριβώς. Προσπάθεια και προσοχή απαιτείται λοιπόν για να αφαιρέσουμε ό, τι κακό στη ζωή μας και να φέρουμε το καλό. Όπως λέει κι ο Σεφέρης όταν έλαβε το βραβείο λογοτεχνίας χρειάζεται ανθρωπιά και αγάπη για να διώξουμε το κακό από τη ζωή μας. Έχουμε ανάγκη επομένως ο ένας τον άλλο.

Περισσότερο όμως χρειάζεται προσοχή και προσπάθεια από όσους έχουν και μεγαλύτερες ευθύνες. Όσοι είδαν το θαύμα στο Λάζαρο καταλαβαίνουν πόση δύναμη θέλουν κάποιοι για να πιστέψουν στα μάτια τους. Και γι’ αυτό βλέπουμε τη μέρα αυτή τη χαρμόσυνη πόσο χάρηκαν οι άνθρωποι όταν είδαν το Χριστό να εισέρχεται ταπεινά στα Ιεροσόλυμα ενώ οι άρχοντες τότε λυπήθηκαν και εξεμάνησαν περισσότερο εναντίον Του ώστε να θέλουν να Τον θανατώσουν, Αυτόν που τόσο τους ευεργέτησε, Αυτόν Τον νικητή του θανάτου και Κύριο ζωής και θανάτου. Λάζαρε έλα έξω λέει και αμέσως ο τετραήμερος νεκρός παρουσιάστηκε μπροστά Του ζωντανός. Κι όλοι με τη όρασή τους και την όσφρησή τους –γιατί αισθάνθηκαν τη δυσωδία του νεκρού που σάπιζε τόσες μέρες στον τάφο του- και με την αφή και την ακοή κατάλαβαν και πίστεψαν ότι Αυτός είναι που καλεί τα μη όντα σε όντα.

Ο άκακος λαός πίστεψε αμέσως σ’ Αυτόν και δεν κρατήθηκε σιωπηλός αλλά έγινε και κήρυκας της θεότητάς Του με έργα και λόγια. Μετά την τετραήμερη Ανάσταση του Λαζάρου βρήκε ένα γαϊδουράκι που Του προετοίμασαν οι μαθητές Του και κάθισε πάνω του και ως ο προφητευμένος βασιλιάς κι ο μόνος πραγματικά βασιλιάς της Σιών, χωρίς σωματοφύλακες και υπασπιστές πεζούς και ιππείς, πολυτέλειες και φόρους αλλά με ταπείνωση και φτώχια και ευτέλεια χωρίς έπαρση, πράος. Εισερχόμενος λοιπόν τα Ιεροσόλυμα είδε όλο το λαό παιδιά και άντρες και γέρους να Του στρώνουν τα ενδύματά τους και να παίρνουν βάια από φοίνικες, σύμβολα νίκης, για να Τον προϋπαντήσουν ως ζωοποιό και νικητή του θανάτου. Τον προσκυνούν και τον προπέμπουν ψάλλοντάς Του ωσαννά υιέ Δαυίδ, ωσαννά εν τοις υψίστοις. Ωσαννά σημαίνει στα ελληνικά σε ικετεύομε σώσε μας…και αυτός ο ύμνος ισχύει και για τον ουρανό, εν τοις υψίστοις, από ανθρώπους και από αγγέλους! Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου στον οποίο θα πιστέψουν όλα τα έθνη ενώ οι άρχοντες φοβισμένοι θέλουν να τον θανατώσουν γιατί θαυματουργεί και όλοι θα Τον πιστέψουν.

Από τη μια μεριά λοιπόν έχουμε του νηπιάσαντες στα μυαλά και από την άλλη τους νηπιάσαντες στην κακία που δεν φοβούνται ούτε Ρωμαίους ούτε τίποτε παρά εμπνευσμένοι από το Άγιο Πνεύμα αναπέμπουν ύμνο στο Θεό μαρτυρώντας ότι ανάστησε το Λάζαρο. Κι οι άρχοντες Του λένε δεν ακούς τι Σου λένε; Αντί Αυτός να τους πει εσείς πάλι δεν καταλαβαίνετε και δεν ακούτε τι λένε; Κι επειδή Του λένε πάλι ότι τον τιμούν ως Θεό κι Αυτός τους λέει ότι ακόμα και να σωπάσουν θα μιλήσουν δυνατά κι οι πέτρες…και πάλι καλά δε διαβάσατε ότι ετοίμασα αίνο και ύμνο από το στόμα των νηπίων και των βρεφών που βλέπετε και ακούτε τώρα; Κι αυτά τα αμαθή παιδιά λοιπόν θεολογούν τη μέρα αυτή όλο χαρά για Αυτόν που ενανθρώπησε για μας υμνώντας όπως κι οι άγγελοι στη γέννησή Του…δόξα εν υψίστοις Θεώ και τώρα δόξα τω σωτήρι, δόξα εν υψίστοις!

Ας νηπιάσουμε στην κακία όλοι μας μικροί μεγάλοι, νέοι και γέροντες, άρχοντες και λαός για να ενδυναμωθούμε από το Θεό να στήσουμε τρόπαιο και να βαστάσουμε τα σύμβολα της νίκης κατά των αοράτων και ορατών εχθρών μας για να βρούμε τη χάρη Του Λόγου να μας βοηθά πλουσιοπάροχα. Τι συμβολίζει η μέρα αυτή με τις πιο μικρές λεπτομέρειες; Υποτάσσονται όλα τα έθνη μέσω των μαθητών Του και των καλών μας ιερέων που ιερουργούν και μεταδίδουν τη θεία χάρη με τα μυστήρια της Εκκλησίας, το Βάπτισμα και το Δεύτερο Βάπτισμα, την ιερή εξομολόγηση, και τη θεία κοινωνία που θα λάβετε σε λίγο, υποτάσσονται στην αγάπη του Θεού όπως κι εμείς μικροί και μεγάλοι γιατί στο Θεό δε υπάρχει ρατσισμός και προσωποληψίες αρσενικό και θηλυκό, άρχοντας και αρχόμενος και ό, τι άλλο διακρίνει τους ανθρώπους σε κατηγορίες και διακρίσεις αλλά δημοκρατικά θα λέγαμε σήμερα όλοι ανήκουν με τη θεία χάρη και φιλανθρωπία στον Κύριο και όλοι πρέπει να είμαστε ένα. Ας αγαπάμε λοιπόν περισσότερο αλλήλους κι ας ανεχόμαστε φροντίζοντας τις ανάγκες ο ένας του άλλου ως μέλη του ίδιου σώματος. Σημάδι του χριστιανικού βίου είναι η αγάπη όπως κι τελευταία Του ευχή αναβαίνοντας στους ουρανούς. Σήμερα τι μπορεί ο άνθρωπος να στρώσει για το Χριστό ώστε να εισέλθει για τα σωτήρια για μας πάθη Του Λυτρωτή του κόσμου; Πολλά μπορούμε και σήμερα να Του στρώσουμε: πρώτα να υποτάξουμε στο θείο Του θέλημα το σώμα μας κι έπειτα και την ψυχή μας για να υποδεχτεί τον Κύριο που έρχεται για όλους μας ώστε με την Ανάστασή Του γίναμε σύμφυτοι του ομοιώματος του θανάτου Του αλλά και σύμφυτοι της Αναστάσεως που πρόκειται να πετύχουμε όλοι. Αμήν.  


24 Απρ 2013

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ


ΚΥ­ΡΙΑ­ΚΗ ΒΑ­Ϊ­ΩΝ 28 Α­ΠΡΙ­ΛΙΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. Όρ­θρος & Θεί­α Λει­τουρ­γί­α στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.
Ε­σπέ­ρας: Ώ­ρα 6.00 μ.μ. Ε­σπε­ρι­νός στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.
Ώ­ρα 7.30 μ.μ. Α­κο­λου­θί­α του Νυμ­φί­ου στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου, χο­ρο­στα­τούν­τος του Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­του Πέ­τρας & Χερ­ρο­νή­σου κ. ΝΕ­ΚΤΑ­ΡΙΟΥ.

ΜΕ­ΓΑ­ΛΗ ΔΕΥ­ΤΕ­ΡΑ 29 Α­ΠΡΙ­ΛΙΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. Προ­η­γι­α­σμέ­νη Θεία Λει­τουρ­γί­α στον Ι­ε­ρό Να­ό του Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου.
Ε­σπέ­ρας: Ώ­ρα 6.00 μ.μ. Μέ­γα Α­πό­δει­πνο στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.
Ώ­ρα 7.30 μ.μ. Α­κο­λου­θί­α του Νυμ­φί­ου στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.

ΜΕ­ΓΑ­ΛΗ ΤΡΙ­ΤΗ 30 Α­ΠΡΙ­ΛΙΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. Προ­η­γι­α­σμέ­νη Θεία Λει­τουρ­γί­α στον Ι­ε­ρό Να­ό του Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου.
Ε­σπέ­ρας: Ώ­ρα 6.00 μ.μ. Μέ­γα Α­πό­δει­πνο στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.
 Ώ­ρα 7.30 μ.μ. Α­κο­λου­θί­α του Νυμ­φί­ου στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου, χο­ρο­στα­τούν­τος του Σεβ. Μη­τρο­πο­λί­του Πέ­τρας & Χερ­ρο­νή­σου κ. ΝΕ­ΚΤΑ­ΡΙΟΥ.

ΜΕ­ΓΑ­ΛΗ ΤΕ­ΤΑΡ­ΤΗ 1 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. Προ­η­γι­α­σμέ­νη Θ. Λει­τουρ­γί­α στον Ι­ε­ρό Να­ό του Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου.
Ε­σπέ­ρας: Ώ­ρα 6.00 μ.μ. Ι­ε­ρό Ευ­χέ­λαι­ο στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.
– Ώ­ρα 7.30 μ.μ. ο Όρ­θρος της Με­γά­λης Πέμ­πτης στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.

ΜΕ­ΓΑ­ΛΗ ΠΕΜ­ΠΤΗ 2 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.30 π.μ. ο Ε­σπε­ρι­νός & η Θεί­α Λει­τουρ­γί­α του Μ. Βα­σι­λεί­ου στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.
Ε­σπέ­ρας: Ώ­ρα 7.00 μ.μ. η Α­κο­λου­θί­α των Α­γί­ων Πα­θών στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.

ΜΕ­ΓΑ­ΛΗ ΠΑ­ΡΑ­ΣΚΕΥ­Η 3 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 10.00 π.μ. οι Με­γά­λες Ώ­ρες & ο Ε­σπε­ρι­νός της Α­πο­κα­θη­λώ­σε­ως στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.
Ε­σπέ­ρας: Ώ­ρα 8.00 μ.μ. η Α­κο­λου­θί­α του Ε­πι­τα­φί­ου στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.

ΟΙ ΠΕ­ΡΙ­ΦΟ­ΡΕΣ ΤΩΝ Ε­ΠΙ­ΤΑ­ΦΙ­ΩΝ
Ι­ε­ρού Να­ού Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου: Στρ. Κό­ρα­κα - Ε­ρυ­θρού Σταυ­ρού –Ί­δης – Ερ­γα­τι­κής Ε­στί­ας – Δί­κτης – Πα­λαι­ο­λό­γου – Γέ­φυ­ρα - Α­κτής Κουν­δού­ρου.
Ι­ε­ρού Να­ού Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου: Αγ. Αν­τω­νί­ου -Γ. Σε­φέ­ρη - Ξαν­θου­δί­δου - Στ. Σπα­νά­κη - Γ. Παγ­κά­λου - Εμ­πο­δί­ου – Μ. Α­μα­ρι­ώ­του – Γνώ­σε­ως – Γ. Σε­φέ­ρη.

ΜΕ­ΓΑ­ΛΟ ΣΑΒ­ΒΑ­ΤΟ 4 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 8.00 π.μ. ο Ε­σπε­ρι­νός & η Θεί­α Λει­τουρ­γί­α του Μ. Βα­σι­λεί­ου στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.
Ε­σπέ­ρας: Κω­δω­νο­κρου­σί­α ώ­ρα 11η νυ­χτε­ρι­νή στους Ι­ε­ρούς Να­ούς Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου & Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου. Α­ΝΑ­ΣΤΑ­ΣΗ ώ­ρα 12η και εν συ­νε­χεί­α η Θεί­α Λει­τουρ­γί­α του Ι­ε­ρού Χρυ­σο­στό­μου στους πα­ρα­πά­νω Να­ούς.

ΚΥ­ΡΙΑ­ΚΗ ΤΟΥ ΠΑ­ΣΧΑ 5 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 11.00 π.μ. ο Ε­σπε­ρι­νός της Α­γά­πης στον Ι­ε­ρό του Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου. Θα ε­πα­κο­λου­θή­σει «Πα­σχά­λιον Γεύ­μα» στην αί­θου­σα του Ι­ε­ρού Να­ού.

ΔΕΥ­ΤΕ­ΡΑ ΔΙ­Α­ΚΑΙ­ΝΗ­ΣΙ­ΜΟΥ 6 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Ε­ΟΡ­ΤΗ ΤΟΥ Α­ΓΙΟΥ ΜΕ­ΓΟ­ΜΑΡ­ΤΥ­ΡΟΣ ΓΕ­ΩΡ­ΓΙΟΥ
Κυ­ρια­κή του Πά­σχα Ε­σπέ­ρας: Ώ­ρα 6.30 μ.μ. ο Ε­σπε­ρι­νός στον ε­ορ­τά­ζον­τα Ι­ε­ρό Να­ό του Α­γί­ου Γε­ωρ­γί­ου.
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. ο Όρ­θρος & η πα­νη­γυ­ρι­κή Θεί­α Λει­τουρ­γί­α.

ΤΡΙ­ΤΗ ΔΙ­Α­ΚΑΙ­ΝΗ­ΣΙ­ΜΟΥ 7 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Ε­ΟΡ­ΤΗ ΤΩΝ Α­ΓΙ­ΩΝ ΡΑ­ΦΑ­ΗΛ, ΝΙ­ΚΟ­ΛΑ­ΟΥ & ΕΙ­ΡΗ­ΝΗΣ
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. ο Όρ­θρος & η Θεί­α Λει­τουρ­γί­α στον Ι­ε­ρό Να­ό του Α­γί­ου Αν­τω­νί­ου.

ΤΕ­ΤΑΡ­ΤΗ ΔΙ­Α­ΚΑΙ­ΝΗ­ΣΙ­ΜΟΥ 8 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. ο Όρ­θρος & η Θεί­α Λει­τουρ­γί­α στον Ι­ε­ρό Να­ό Τι­μί­ου Προ­δρό­μου του Α΄ Κοι­μη­τη­ρί­ου.

ΠΕΜ­ΠΤΗ ΔΙ­Α­ΚΑΙ­ΝΗ­ΣΙ­ΜΟΥ 9 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Ε­ΟΡ­ΤΗ ΤΗΣ Α­ΓΙΑΣ ΕΙ­ΡΗ­ΝΗΣ
Τε­τάρ­τη Ε­σπέ­ρας: Ώ­ρα 6.30 μ.μ. ο Ε­σπε­ρι­νός στον ε­ορ­τά­ζον­τα Ι­ε­ρό Να­ό της Α­γί­ας Ει­ρή­νης.
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. ο Όρ­θρος & η πα­νη­γυ­ρι­κή Θεί­α Λει­τουρ­γί­α.

ΠΑ­ΡΑ­ΣΚΕΥ­Η ΔΙ­Α­ΚΑΙ­ΝΗ­ΣΙ­ΜΟΥ 10 ΜΑ­Ϊ­ΟΥ
Ε­ΟΡ­ΤΗ ΤΗΣ ΖΩ­Ο­ΔΟ­ΧΟΥ ΠΗ­ΓΗΣ
Πρω­ί: Ώ­ρα 7.00 π.μ. ο Όρ­θρος & η Θεί­α Λει­τουρ­γί­α στον ε­ορ­τά­ζον­τα Ι­ε­ρό Να­ό Ζω­ο­δό­χου Πη­γής του Β΄ Κοι­μη­τη­ρί­ου.

Οι Ιερείς της Ενορίας, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο
η Ερανική Επιτροπή και η Φιλόπτωχος Αδελφότης
σας εύχονται να διέλθετε με ευλάβεια & κατάνυξη
την Αγία & Μεγάλη Εβδομάδα
και να εορτάσετε με ψυχική αγαλλίαση το
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2013

ΚΥΡΙΑΚΗ E΄ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ - ΠΕΡΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗΣ


   κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Εκπαιδευτικού - Θεολόγου

  Η Εκκλησία του Θεού έχει τους πνευματικούς δασκάλους για να διώχνουν με τη διδασκαλία τους τα νοητά θηρία, σαν τα κουδούνια που ράβονται στη στολή του Ααρών που ακούγονταν όταν λειτουργούσε –λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Τώρα θηρία στη νηστεία μας επιτίθενται άγρια φανερά και αφανή: ενεδρεύοντας τα πρώτα, η κενοδοξία και η υπερηφάνεια, η υπεροψία και η υπόκριση και φανερά η γαστριμαργία και η μέθη με τα παρόμοια που φυγαδεύονται όλα από όσους ασκούν τη νηστεία.
  Νηστεία και ακρασία είναι αντίθετα μεταξύ τους όπως η ζωή με το θάνατο. Νηστεία είναι εντολή ζωής συνομήλικη της ανθρώπινης φύσεως που δόθηκε από το Θεό στον Αδάμ κατά την αρχή στον Παράδεισο για διαφύλαξη της ζωής και της θείας χάριτος που είχε δοθεί σ’ αυτόν από το Θεό κι αντίθετα συμβαίνει με την ακρασία που είναι συμβουλή ψυχοσωματικού θανάτου που δόθηκε δολίως από το Διάβολο στον Αδάμ δια της Εύας για έκπτωση ζωής και απαλλοτρίωση της από το Θεό δοθείσας θείας χάριτος. Ο Θεός θάνατο δε δημιούργησε ούτε ευχαριστιέται με την απώλεια των ζώντων. Ποιος άνθρωπος θέλει να βρει ζωή και χάρη στο Θεό από το Θεό; Ας αποφύγει τη θανατηφόρο ακρασία κι ας προστρέξει στη θεοποιό νηστεία κι εγκράτεια για να επανέλθει χαρούμενος στον παράδεισο.
   Παραδείγματα για όλα αυτά υπάρχουν πολλά από την ΠΔ: Μωυσής και Ηλίας, Δανιήλ και Ησαύ, νηστείας και αντ’ αυτής μέθης των Εβραίων όταν λάμβαναν τις Εντολές που τους οδήγησε στην ασέβεια της ασωτίας και έπειτα της ειδωλολατρίας, νηστείας και μαζί της η θεοπτία, νηστείας και μαζί της η θεοπτία και οπτασία αρχαγγέλου, όπως και παράβασης νηστείας που αφαίρεσε τα πρωτοτόκια και την πατρική ευλογία. Παραδείγματα πολλά προς μίμηση και αποφυγή αναλόγως του αυτεξουσίου μας. Εάν λοιπόν επιδοθούμε στην αληθινή νηστεία θα σβήσουμε τη νοητή και την αισθητή κάμινο και θα διαβούμε άθικτοι όταν αναπόφευκτα του καθενός μας το έργο θα δοκιμάσει το πυρ. Αλλά κι ο Κύριός μας νήστεψε σε όλα και νίκησε τον πειρασμό κι ας κίνησε τα πάντα εναντίον Του και γι’ αυτό έλεγε στους μαθητές Του: αυτό το πνεύμα δεν εξέρχεται ει μη εν προσευχή και νηστεία.
   Τι είναι θεάρεστη και αληθινή νηστεία; Δεν επαινούμε αυτήν καθαυτήν τη  σωματική νηστεία για την ενέργειά της σε άλλα ψυχοφελέστερα γιατί λίγο ωφελεί στη σωματική άσκηση. Δε δέχεται η πείρα της Εκκλησίας μας πολυήμερες νηστείες αλλά καλύτερα να τρώμε μετρίως καθημερινά και να μη παρασυρόμαστε από την κοιλιά και το λαιμό, ώστε με κατάλληλη ποιότητα και ποσότητα να συντηρείται η υγεία κατά το δυνατό περισσότερο επιζητώντας τροφή όχι τρυφή, πόση όχι μέθη, χρήση όχι κατάχρηση, κι αποφεύγοντας περιττά και ασύμφορα δεν αφαιρεί την αγιότητα. Αρχή λοιπόν αυτή είναι της αληθινής νηστείας. Σκοπός όμως ποιος είναι; Θεσμοθετήθηκε επομένως αυτή η ευλογημένη νηστεία για την κάθαρση της ψυχής των χριστιανών. Γιατί για σκεφτείτε ποια η ωφέλεια όταν απέχουμε σωματικής τροφής αλλά κυριαρχούμαστε από πάθη; Δεν τρώμε κρέας ζώων και κατατρώμε ο ένας τον άλλο! Απέχουμε οίνου και ελαίου και μεθάμε από οργή και θυμό και ταραχή ψυχική και βασκανία! Απέχουμε τραπεζών αλλά έχουμε αταπείνωτη την ψυχή! Απαλλαγήκαμε της ομίχλης των φαγητών και πνιγήκαμε από τις αναθυμιάσεις της ψυχής και του νου που σκοτίζεται με τις μέριμνες και μάταιους λογισμούς κι αχρειώνονται κι οι προσευχές μας!
   Γι’ αυτό καλή νηστεία είναι αυτή: όταν μαραίνεται η επιθυμία, ταπεινώνεται η ψυχή μας, μεταποιείται το μίσος, σβήνει ο θυμός, απαλείφεται η μνησικακία, καθαρίζει η διάνοια, και οδηγούμαστε στην προσευχή. Είσαι εύπορος; Ό,  τι σου  περισσεύει ανήκει για την παρηγοριά απόρων. Εάν νηστεύεις έτσι όχι μόνο θα συμπάσχεις και θα συννεκρώνεσαι αλλά και θα συναναστηθείς και θα συμβασιλεύσεις με το Χριστό στους απέραντους αιώνες γιατί αφού γίνεις με τη νηστεία σύμφυτος του ομοιώματος του θανάτου Του και επομένως και κοινωνός της Αναστάσεώς Του και κληρονόμος της αιώνιας ζωής εν Χριστώ. Όποιος νηστεύει νικά τον πειρασμό εάν πειράζεται και εάν πάλι δεν πειράζεται τότε διατηρεί την ψυχοσωματική ειρήνη ταλαιπωρώντας λίγο και πάντως δουλαγωγώντας το σώμα και καθιστώντας την ψυχή δόκιμη. Ο μη εσθίων για το ζειν αλλά μάλλον ζων για να εσθίει σαν τα ζώα που ετοιμάζουμε για σφάξιμο και έρχεται στα απολύτως αναγκαία να προσθέσει περιττά για το σώμα ή και διεγείροντάς το σε κακές επιθυμίες ή απλώς για απόλαυση με αποτέλεσμα να ετοιμάζουμε τελικά τροφή για τα σκουλήκια.

   Νηστεύεις; Χόρτασε αφού εγκρατευτείς και τον πεινασμένο. Κι αν πάλι δε θέλεις να δώσεις από τα δικά σου τουλάχιστον μη παίρνεις από τα ξένα. Και μη κοιτάς να κατακρατείς ξένα πράγματα και μάλιστα θησαυρίζοντας κι αρπάζοντας από φτωχότερους, μερικές φορές άδικα…κι οι δαίμονες νηστεύουν αλλά δε ταπεινώνονται. Κι ο Κύριος μας είπε να πάμε στα αριστερά του –αλίμονό μας – ως άρπαγες εάν δε μεταδίδουμε στους ενδεείς! Και τότε δε θα αναστηθούμε για κρίση αλλά για κατάκριση και καταδίκη μεγαλύτερη σαν τον πλούσιο του Ευαγγελίου που καρποφόρησαν οι αγροί άφθονα και τον άλλο πάλι που ντυνότανε με πορφύρα και βύσσο: κι οι δυο τους δίκαια καταδικάζονται όχι γιατί αδίκησαν κάποιον αλλά γιατί δε μετέδωσαν από όσα απέκτησαν οι ίδιοι αφού οι θησαυροί μας είναι κοινοί και τα ταμεία των κτισμάτων του Θεού ούτως ή άλλως κοινά! Δεν είμαστε λοιπόν πλεονέκτες κι άδικοι όταν οικειοποιούμαστε τα κοινά κι ας μη σφετεριζόμαστε τα ξένα; Κανένας όμως δε θα ξεφύγει από τη δικαιοκρισία του Θεού αν δεν προλάβει να δεξιωθεί φτωχούς και να διαχειριστεί καλά όσα του εμπιστεύτηκε ο Θεός και να σκορπίσει καλά όσα κακά σύναξε. Μας λείπει η φιλαδέλφια κι αυτό που λέει ο Απόστολος στους Θεσσαλονικείς δεν έχετε ανάγκη να σας τα λέω γιατί είσαστε θεοδίδακτοι στο να αγαπάτε αλλήλους! Ο μη γένοιτο όμως αν ακούσουμε διαφορετικά και ανόμοια με αυτά τα σωτήρια λόγια! Ας αγαπήσουμε λοιπόν την εν Χριστώ φτώχια ή τουλάχιστον τους φτωχούς και την εγκράτεια περιφρονώντας δόξες και μεταβαλλόμενοι από ακροατές σε ποιητές των ευαγγελικών εντολών ώστε να είμαστε όλοι  Ένα μαζί Του. Ας μην έρθει η στιγμή να ακούσουμε από το στόμα Του: δε σας γνωρίζω ανοικτίρμονες ακόμα κι αν χρειαστεί να γίνουμε ξένοι κι οι κοντινοί συγγενείς μεταξύ μας λόγω των ανόμοιων τρόπων αρετής.
   Θες να γίνεις παιδί του Θεού; Μιμήσου το Χριστό για να μείνεις αιώνια μαζί Του. Ας μην ακούγεται δικό μου και δικό σου ανάμεσά μας που προδίδει απουσία αγάπης και ότι ο Χριστός εκδιώχθηκε από κει εξαιτίας των αισχρών παθών της φιλαργυρίας, της φιλαυτίας, της μισαδελφίας και κάθε είδους κακίας. Ας φοβηθούμε γιατί όλα αυτά είναι φρικτά κι ας ρυθμίσουμε ανάλογα τη διαγωγή μας όπως αρέσει στο Θεό. Ας ελεήσουμε για να ελεηθούμε πολλαπλάσια! Αυτός πτώχευσε για χάρη μας τελευταία αναδεχόμενος την ελεημοσύνη και από μεγαλοδωρία πολλαπλασιάζει την αμοιβή. Άρα πρέπει κανείς να είναι ή κατά το παράδειγμα του Χριστού μας φτωχοί και φιλόπτωχοι για να ζήσουμε μαζί Του ή τουλάχιστον να έχει κοινά τα αγαθά με τους φτωχούς όσο γίνεται περισσότερο και μέσω αυτών πάλι μπορεί να σωθεί. Ας δώσουμε αυτοβούλως λοιπόν δείγμα αγάπης και προς τον κοινό μας Πατέρα αφοσιώσεως. Και καταλληλότερο καιρό από τώρα στη νηστεία δε θα βρούμε. Και ας συνάψουμε με τη νηστεία τη συμπάθεια θα απαλείψουμε κάθε αμαρτία θα και να προσκυνήσουμε με παρρησία τα σωτήρια πάθη και να συνευφρανθούμε με την Ανάσταση του Χριστού και να πετύχουμε την αιώνια λύτρωση από την αμαρτία. Γένοιτο, Κύριε.

11 Απρ 2013

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΠΕΡΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΝΔΟΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ


του κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Εκπαιδευτικού - Θεολόγου


Η νηστεία και η προσευχή μάς προσφέρουν δώρα μεγάλα όπως επιβεβαιώνεται και από τη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Ποια είναι αυτά; Είναι μεγάλα, τα μεγαλύτερα όλων. Πώς; Ακούστε: όταν οι μαθητές είπαν στον Κύριο ότι εμείς αδυνατούμε και δε μπορούμε Εκείνος τους απάντησε ότι αυτό το δαιμόνιο δεν εκδιώκεται παρά μόνο με προσευχή και νηστεία. Γι’ αυτό μετά την προσευχή πάνω στο όρος –ερχόταν από τη Μεταμόρφωση(ΜΑΡΚ 9,2-9)!- και την εμφάνιση της θείας αυγής αλλά κατέβηκε αμέσως κι ήρθε στον τόπο αυτό ο δαιμονισμένος. Ποιοι ήταν αυτοί που εμφανίστηκαν και συνομίλησαν μαζί Του στο Θαβώρ; Εκείνοι οι άντρες που διακρίθηκαν για την άσκηση της προσευχής και νηστείας γιατί κι η νηστεία συνομιλεί με την προσευχή προς τον Κύριο. Μετά από αυτήν την προσευχή κατέρχεται από το όρος και ήρθε προς τον όχλο και τους μαθητές για να τους δώσει αυτό το έπαθλο και βραβείο της νηστείας και της προσευχής που έφερε θεία λαμπρότητα και ισχύ κατά των δαιμόνων...

Μόλις ήρθε στους μαθητές Του και τους παρευρισκόμενους ρώτησε –μάλλον ρητορικά- τι συζητούν και κάποιος Του είπε: Δάσκαλε Σού έφερα τον άρρωστο γιό μου…και αμέσως προσθέτει ότι είπε στους μαθητές να το εκβάλουν και να τον κάνουν καλά και δεν το κατόρθωσαν αλλά ο Κύριος αποτεινόμενος προς όλους κι όχι μόνο σ’ αυτόν είπε: ω γενεά άπιστη έως πότε θα είμαι με σας και έως πότε θα σας ανεχθώ. Οι παρόντες Ιουδαίοι ασφαλώς βλαστήμησαν κάπως…και τι δε θα’ λεγαν αφού βρήκαν αφορμή αυτοί που και όταν τελούνταν θαύματα δεν άφηναν τις βλασφημίες; Γνωρίζοντας λοιπόν ο κύριος τους γογγυσμούς και τους ονειδισμούς τους τους ελέγχει και τους καταισχύνει όχι μόνο με λόγια επιτιμητικά αλλά και με πράξεις και λόγια γεμάτα φιλανθρωπία. Και πράγματι προστάζει να τον φέρουν σ’ Εκείνον και Του τον έφεραν…

Και στη συνέχεια ο Κύριος ρωτά πάλι ρητορικά τον πατέρα από πόσο χρόνο του συνέβη αυτό το κακό στη ζωή του παιδιού του; Κι αυτό το κάνει για να τον οδηγήσει στην πίστη και την παράκληση με την πίστη. Τόσο μακριά ήταν αυτός ο άνθρωπος ώστε ούτε παρακαλεί καν για τη σωτηρία του παιδιού του…γι’ αυτό λέει: τους είπα να εκβάλουν το δαιμόνιο, ούτε γονάτισε, ούτε ικέτεψε, ούτε παρακάλεσε τους μαθητές κι όπως φαίνεται –λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σα σήμερα- ούτε τον Κύριο παρακάλεσε. Γι’ αυτό κι ο Κύριος αφήνει το παιδί του ελεεινά ξαπλωμένο μπροστά Του και διαλέγεται με το πατέρα του προκαλώντας τον να παρακαλέσει…κι αφού απαντήσει από την παιδική του ηλικία το έχει αυτό το κακό προσθέτει επιτέλους την επόμενη λέξη:αν μπορείς(άκου θράσος!) λυπήσου μας και βοήθησέ μας.

Βλέπετε πόση ήταν η απιστία του ανθρώπου αυτού; Διδακτικότατη και για την δική μας απιστία ή τουλάχιστον ολιγοπιστία…αφού λέει αν μπορείς αυτό σημαίνει ότι δεν πιστεύει ότι ο Άλλος μπορεί! Και τότε επιτέλους ο Κύριος όταν ήταν ο συνομιλητής του ολότελα έτοιμος του υποβάλει την πρόταση:αν κι εσύ μπορείς να πιστέψεις όλα είναι δυνατά σε όποιον πιστεύει. Και το λέει όχι αγνοώντας την απιστία του πατέρα αλλά προβιβάζοντάς τον βαθμιαία στην πίστη και συγχρόνως δείχνοντας ότι αιτία που απέτυχαν οι μαθητές Του ήταν η απιστία του πατέρα. Πάντα ο Κύριος απαιτεί πίστη σε όσους Του ζητάνε θεραπεία. Αφού είναι δεσπότης και κηδεμόνας και των ψυχών φρόντιζε να θεραπευτούν κι αυτέ αλλά με την πίστη. Κι ο πατέρας μόλις άκουσε ότι η πίστη του ακολουθείται από την ίαση έλεγε πλέον με δάκρυα στα μάτια: πιστεύω Κύριε, βοήθα μου την απιστία μου…βλέπετε πόση πρόοδο έκανε με τη βοήθεια του Θεού; Άριστα πήρε λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς…κι αυτό γιατί όχι μόνο πίστεψε ότι έρχεται η θεραπεία του παιδιού αλλά ότι ο Κύριος μπορεί να κατανικήσει και την απιστία του, αν το θελήσει. Κι ενώ συνέρρεε το πλήθος και ο όχλος τότε ακριβώς ο Κύριος λέει σε διατάζω βγες και μη μπεις ποτέ πάλι σ’ αυτόν!

Φοβερότατο και θρασύτατο ήταν το δαιμόνιο αυτό και γι’ αυτό το επετίμησε σφοδρά και του είπε να μην ξαναγυρίσει…κάτι που ασφαλώς θα συνέβαινε πάλι…κι αφήνεται να σπαράξει για να φανερωθεί όλη του η κακία. Κι ο ιατρός των ψυχών και των σωμάτων και των παιδιών μας πιάνοντας από το χέρι το νέο άνθρωπο τον ανασηκώνει και τους δείχνει και την κτιστή και την άκτιστη και θεία και ζωαρχική Του ενέργεια…κι όταν έπειτα οι μαθητές Τον ρώτησαν γιατί δε μπορούσαν κι αυτοί να κάνουν το ίδιο τους απάντησε πώς επιτυγχάνεται…όχι από τον πάσχοντα προσευχή και νηστεία αλλά η ωφέλεια θα προκύψει αν κάποιος άλλος γι’ αυτόν προσευχηθεί και νηστέψει, όπως και σήμερα έγινε με το δαιμόνιο της ακολασίας –λέει ο Άγιος Γρηγόριος…φωτιά είναι οι «έρωτες» αλλόκοτοι κι αναίσθητοι και φωτιά παίρνει ο παθών…κι άλλοτε με πολυφαγίες και συμπόσια τον ρίχνει στην πορνεία και τα συναφή…κωφό και άλαλο γιατί δεν θέλει να ακούσει εύκολα ή και καθόλου στις θείες εντολές αλλά με το αυτεξούσιο σωστά χρησιμοποιημένο και με προσευχή και νηστεία χαλιναγωγεί το σώμα και αδρανοποιεί και στη συνέχεια κατευθύνει τους λογισμούς και την όλη ψυχή μακριά από το πάθος…αν όμως ο ίδιος όχι απλώς ενεργείται αλλά κατοικείται από το δαιμόνιο τότε δεν αρκεί μόνο αυτό αλλά χρειάζεται να τον βοηθήσουν ανάλογα άλλοι και μάλιστα αν κατέχουν το Άγιο Πνεύμα –πβ. τον ΄Αγιο Νεκτάριο που τιμώρησε τον εαυτό του με τριήμερη ασιτία για τις αταξίες δυο μαθητών του…αλλά και τον π.Παϊσιο που δίδασκε με πόνο να πλησιάζουμε τα προβλήματα των άλλων γιατί μόνο έτσι κινείται το έλεος του Θεού… Σήμερα βεβαίως δε μας ζητάνε να απελαύνουμε δαίμονες αλλά κι αυτό να το πετύχουμε δεν ωφελούμαστε αν ζούμε ακατάστατα…καλύτερα να απομακρύνουμε το κακό από τη ζωή μας…πράξεις, λόγια και λογισμούς κακούς με μνήμη θανάτου και προσευχή και προσοχή και πολλή χαρμολύπη ώστε η κάθε εργασία μας να είναι σύμφωνη με το θέλημα του Θεού…γένοιτο, Κύριε. 

5 Απρ 2013

Γ΄ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΤΙΜΙΟ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟ ΣΤΑΥΡΟ

του κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Εκπαιδευτικού - Θεολόγου

   Ο Σταυρός του Χριστού προτυπώνονταν και προαναγγέλλονταν από τα πολύ παλιά χρόνια με μυστικό τρόπο: από τότε που έγινε η παράβαση των προπατόρων μας στον παράδεισο του Θεού με το ξύλο της γνώσεως και εξής η αμαρτία αναπτύχτηκε και εμείς θανατωθήκαμε αφού ο ψυχικός θάνατος προηγήθηκε του σωματικού και αυτό ακριβώς συνέβη όταν χωρίστηκε η ψυχή μας από το Θεό κι όσο πλέον ζούσαμε ζούσαμε στην αμαρτία…ο Σταυρός του Χριστού λοιπόν αυτό είναι: η κατάργηση της αμαρτίας.γι’ αυτό όταν ένας από τους θεοφόρους Πατέρες μας όταν ρωτήθηκε από κάποιο άπιστο αν πιστεύει στον Εσταυρωμένο του απάντησε, ναι, σ΄ Αυτόν που σταύρωσε την αμαρτία. Ας έρθουμε στον Αβραάμ που έγινε Πατριάρχης και πατέρας πολλών εθνών όπως και ημών κατά την πίστη, ο κατά πνεύμα Πατέρας μας, και την πρώτη κλήση από το Θεό, που δεν είναι άλλη από την υπέροχη ρήση: έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και δεύρο εις την γην ην αν σοι δείξω. Αυτός ο λόγος φέρει μέσα του το μυστήριο του Σταυρού. Γιατί όπως λέει κι ο απόστολος εμοί ο κόσμος εσταύρωται…γι’αυτόν επομένως που έφυγε αγύριστα από την πατρίδα ή τον κόσμο η κατά σάρκα πατρίδα κι ο κόσμος νεκρώθηκε και καταργήθηκε κι αυτό είναι Σταυρός. Θα σου δείξω λοιπόν κι όχι θα σου δώσω του λέει ο Κύριος και πριν φύγει από τη συμβίωση με του αθέους όπως και στο Μωυσή είπε λύσε και το υπόδημα εκ των ποδών σου, δηλαδή δεν αρκεί να έχεις φύγει από την Αίγυπτο και τη υπηρεσία του Φαραώ και τις τιμές που του απέδιδαν αλλά χρειάζεται να προσθέσει και κάτι ακόμα: να αποθέσει τους δερμάτινους χιτώνες όπου εκεί μέσα ενεργεί η αμαρτία και σε αποσπά από την αγία γη. Μη ζεις πια στην αμαρτία αλλά να καταργηθεί και να νεκρωθεί η ζωή που αντίκειται στο Θεό κι αυτό είναι Σταυρός, όπως φάνηκε ολότελα με την έλευση του Μεσσία και Λυτρωτή μας Ιησού Χριστού και τη Σταύρωσή Του και την επιφάνειά Του. Ο κόσμος εμοί εσταύρωται αλλά κι εγώ τω κόσμω…μη ανεβαίνουμε στο Σταυρό πριν το Σταυρό γιατί δυο είναι οι λόγοι και τα μυστήρια του Σταυρού.

Πρώτον η φυγή από τον κόσμο και η διάζευξη από τους συγγενείς να αυτοί μας εμποδίζουν στην ευσέβεια και τον ευσεβή βίο και η σωματική άσκηση που λίγο ωφελεί. Δεύτερον αφού σταυρώνεται για μας ο κόσμος κι η αμαρτία όταν φύγουμε εμείς από τον κόσμο εμείς σταυρωνόμαστε για τον κόσμο και τα πάθη που φεύγουν από μας όχι ολότελα αν δε φτάσουμε στη θεωρία του Θεού. Όταν με τη πρακτική φτάσουμε στη θεωρία και καλλιεργούμε και καθαρίζουμε τον έσω άνθρωπο αναζητώντας τον μέσα μας κρυμμένο θείο θησαυρό κι εξετάζοντας την εντός ημών βασιλεία του Θεού και τότε κι εμείς σταυρωνόμαστε για τον κόσμο και τα πάθη. Με τη μελέτη αυτή δημιουργείται μια καρδιακή θέρμη που καταπνίγει τους πονηρούς λογισμούς και φέρνει ειρήνη πνευματική και παράκληση και αγιασμό στο σώμα γιατί αν φροντίσουμε να είναι η εσωτερική μας εργασία σύμφωνη με το θέλημα του Θεού τότε θα νικήσουμε και τα εξωτερικά πάθη.

   Όποιος υποτάσσεται στους κατά πνεύμα και σώμα πατέρες αυτός αγαπάται από το Θεό. Υιός υπάκοος θα ζήσει ενώ ο παρήκοος θα απωλεσθεί. Πρόσωπο Θεού βλέπουμε όταν ενεργείται η χάρη Του και με το μυστήριο του Σταυρού έγιναν και γίνονται σημεία και τέρατα. Πώς; Με την πίστη. Η πίστη είναι δύναμη για σωτηρία. Όλα δυνατά τω πιστεύοντι. Ο Σταυρός είναι για τους πιστούς αυτό ακριβώς. Ο λόγος του Σταυρού τοις απολλυμένοις μωρία και τοις σωζομένοις δύναμις Θεού εστι. Έτσι κι ο Κύριος έλεγε πριν το Σταυρό ακόμα ότι όποιος δεν αίρει τον σταυρό του και Τον ακολουθεί δεν είναι άξιός Του. Και πάλι όστις θέλει οπίσω Μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω Μοι. Ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι απολέσει αυτήν ος δ’αν απολέση την ψυχήν αυτού ένεκεν Εμού και του ευαγγελίου ούτος σώσει αυτήν. Κι όταν αυτά τα ζητά ο Κύριος από τους όχλους κι όχι μόνο από τους μαθητές Του μας δείχνει ότι ακριβώς όλοι μπορούν να το πετύχουν οι πιστοί Του. Το να ζούμε κατά Χριστόν είναι το να ακολουθούμε το Χριστό με κάθε αρετή και ευσέβεια. Απάρνηση εαυτού είναι όταν δε λυπόμαστε να θυσιαστούμε όταν ο καιρός απαιτήσει για την αλήθεια των θείων δογμάτων. Κι αν για κάποιο επίγειο άρχοντα προσφέρουμε τον εαυτό μας τότε τι πρέπει να κάνουμε για το βασιλέα του σύμπαντος που μας ζητά να αντιμετωπίσουμε μαζί Του τους κοινούς εχθρούς του γένους μας ως πραγματικοί ακόλουθοί Του; Κι αν οι επίγειοι άρχοντες δεν μπορούν ούτε να μας αναζωοποιήσουν ούτε να μας τιμήσουν  επαρκώς τι θα κερδίσουμε άραγε κοντά τους; Ενώ ο Κύριος ανταποδίδει ζωή αιώνια και ο θάνατος είναι ζωή κοντά Του. Οι επίγειοι άρχοντες μας ζητάνε να θυσιαστούμε γι’αυτούς ενώ ο Κύριος για μας. Κι όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του να τη χάσει για Μένα και το ευαγγέλιο. Και αυτά συμβαίνουν γιατί ο άνθρωπος είναι διπλός σώμα-ψυχή, έξω-έσω. Όταν παραδοθούμε εξωτερικά στο θάνατο έτσι θα σώσει την ψυχή του και θα την κερδίσει προξενώντας ζωή αιώνια και ουράνια και στο σώμα. Και αντίστροφα. Γιατί τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο να κερδίσει όλο τον κόσμο και να ζημιωθεί την ψυχή του; Ή τι μπορεί να δώσει κανείς αντάλλαγμα για την ψυχή του; Σταυρός είναι να σταυρώνουμε μαζί με τα πάθη και τις επιθυμίες το σώμα. Κι αυτό σημαίνει στα πάντα, σώμα είναι όχι μόνο ό, τι βλέπουμε αλλά και οι όποιες μορφές κακού γι’αυτό αδρανείς μόνο αν γίνουμε στο κακό και αντίθετο του Θεού τότε Τον ακολουθεί πραγματικά. Γιατί ο Χριστός έπαθε υπέρ ημών ημίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ίνα εξακολουθήσωμεν τοις ίχνεσι Αυτού…σ’Αυτόν οφείλουμε τα πάντα, αλλά κι αν δε μπορούμε να Του δώσουμε τα πάντα ας Του δώσουμε όσο μπορούμε και ταπεινούμενοι ας κερδίσουμε τα πάντα, λχ. Αν απέχουμε από φιλαργυρίες-φιληδονίες-φιλοδοξίες βιώνουμε το μυστήριο του Σταυρού. 

Αλλά γιατί είναι μυστήριο; Φαινομενικά η Σταύρωση προκαλεί ταπείνωση αλλά εκεί βρίσκεται ο βασιλεύς της δόξης. Ιουδαίοις σκάνδαλον και στους ειδωλολάτρες μωρία. Ο Χριστός κι ο χριστιανός νικά με την ασθένεια αποκτώντας δύναμη, με την ταπείνωση δόξα, με την πτωχεία πλούτο. Σφραγίδα ιερή πράγματι και σημείο προκαταγγέλλον τη μέλλουσα Παρουσία. Σήμερα λοιπόν κι εμείς ας κλίνουμε γόνυ καρδίας και κι ας προσκυνήσουμε τον τόπο όπου έστησαν οι πόδες Αυτού, όπου εξαπλώθηκαν τα χέρια Του που συνέχουν το σύμπαν και όπου εξετάθη για μας το ζωοαρχικό σώμα και προσκυνώντας ασπαζόμενοι Αυτόν με πίστη ας λάβουμε πλούσιο τον αγιασμό να τον διαφυλάξουμε έως τη Β΄Παρουσία βλέποντάς Τον να προηγείται με κάθε λαμπρότητα και να μας γεμίζει με κάθε χαρά και αγαλλίαση γιατί θα έχουμε πετύχει την εκ δεξιών θέση όπως μας έχει υποσχεθεί ο ίδιος ο Θεός εις δόξαν του κατά σάρκα δι’ημάς σταυρωθέντος Υιού του Θεού.

3 Απρ 2013

Β΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΝ ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ ΙΑΘΕΝΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ


Tου κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Εκπαιδευτικού -  Θεολόγου
Το σπουδαιότερο στη ζωή μας είναι να εννοήσουμε ότι πρέπει να εφαρμόσουμε το «μετανοείτε» γιατί «ήγγικε η βασιλεία των ουρανών» όπως βλέπουμε και στο σημερινό ευαγγέλιο. Ναι, ήγγισε αλλά και είναι μέσα μας λέει ο Κύριος «η βασιλεία των ουρανών εντός υμών εστι». Ναι, ήγγισε και εντός ημών εστι αλλά και πρόκειται σύντομα πολύ νωρίτερα από ό, τι φανταζόμαστε να ξαναέρθει περιφανέστατα όχι για άλλο λόγο αλλά για να καταργήσει κάθε αρχή και εξουσία και δύναμη και να μας προσφέρει την ακαταμάχητη ισχύ και αδαπάνητο πλούτο και αναλλοίωτη κι άφθαρτη και ατελεύτητη τρυφή και δόξα και εξουσία και δύναμη εφόσον έχουμε ζήσει εδώ στη γη όπως θέλει και ευαρεστείται ο Θεός.

Πώς έγινε η θαυμαστή ίαση του παραλυτικού από τον Κύριό μας όχι στα Ιεροσόλυμα αλλά στην Καπερναούμ σήμερα άραγε; Και τι εννοεί ο Κύριος με την ιστορία αυτή σήμερα; Τι μπορούμε να ωφεληθούμε απ’ αυτήν; Ακούστε: ο Κύριος εξερχόταν για προσευχή στις ερήμους και στις κωμοπόλεις για να κηρύττει και πάλι επέστρεφε στην Αγία πόλη. Ακούγοντας λοιπόν ότι ο Κύριος ήρθε στην ιδιαιτέρα Του πόλη για μέρες και βρίσκεται σ’ ένα σπίτι αμέσως συγκεντρώθηκαν πολλοί γιατί από τα πολλά θαύματα και τα υπερφυή Του λόγια έγινε ποθητός από όλους και τόσοι πολλοί συνωστίστηκαν ώστε να μη χωράνε έως έξω την θύρα και μάλιστα από κάθε πόλη και ανάμεσά τους κι Γραμματείς και Φαρισαίοι και νομοδιδάσκαλοι. Αυτό ήταν και το κυριότερό Του έργο «εξήλθε ο σπείρων τον σπόρον Αυτού» δηλαδή να κηρύττει και να διδάσκει να καλέσει τους αμαρτωλούς σε μετάνοια με διδακτικό τρόπο. Η πίστη γεννάται εξ ακοής και η ακοή δια του λόγου του Θεού.

Προσέξτε εδώ μια σημαντική παρατήρηση που ισχύει για όλους μας: όλοι έχουμε αυτιά και καούμε αλλά πόσοι από μας και υπακούμε στα λόγια του Θεού; Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω. Γιατί σήμερα το ευαγγέλιο μας δείχνει όλες τις κατηγορίες και τάξεις των ανθρώπων ενώπιον Θεού: φιλήκοοι και φιλοθεάμονες είναι όλοι οι άνθρωποι αλλά φιλάρετοι είναι όσοι μόνο προσπαθήσουν να βιώσουν το ευαγγελικό κήρυγμα, γιατί ο έμφυτος πόθος μας για σωτηρία και πώς θα σωθούμε επηρεάζεται από τη σύνεση ή άγνοια που έχουμε γύρω από αυτά τα θέματα. Πώς θα κάνουμε τα λόγια έργα; Προσέξτε τη συνέχεια του λόγου: αν έχουμε ευγνωμοσύνη και καλή προαίρεση όλα θα γίνουν. Αλλά είναι εύκολη να βρεθεί τέτοια διάθεση και μάλιστα ανάμεσα σε όποιους δικαιώνουν εαυτούς και αλλήλους από μόνοι τους και αυτοπραγματώνονται όπως νομίζουν χωρίς Θεό στη ζωή τους κι ας είναι ειδήμονες επί του θέματος; Ας δούμε τι ακολούθησε και θα εννοήσουμε τα πάντα.

Οι Γραμματείς και οι όμοιοί τους έβλεπαν τα θαύματα αλλά αντί να δοξάζουν το Θεό βλαστημούσαν κι έτσι αντί να επαινούν τον ευεργέτη τους που με λόγια και έργα τους ευεργετούσε αυτοί αντιδρούσαν λόγω της ανθρώπινης δόξας και απομακρύνονταν από την πίστη και γι’ αυτό τους έλεγε ο Κύριος: πώς μπορείτε εσείς να πιστεύετε στο Θεό όταν δέχεστε δόξες και τιμές αναμεταξύ σας και δεν ζητάτε να βρείτε τη δόξα από το μόνο Θεό; Φοβερός ο λόγος...άλλοι πάλι εμποδίζονται από χωράφια και γάμους και φροντίδες βιωτικές αλλά βλέπουμε εδώ και τον παραλυτικό στο σώμα να είναι ολότελα απαλλαγμένος από αυτά τα εμπόδια στην πνευματική του ζωή και είναι παρατηρημένο ότι στους αμαρτωλούς η αρρώστια καμιά φορά είναι ανώτερη από την υγεία γιατί ασφαλώς θα τους οδηγήσει στη σωτηρία τους αμβλύνοντας τις όποιες κακίες τους και εξοφλώντας τις αμαρτίες με την κακοπάθεια ώστε να καθίστανται δεκτικοί θεραπείας πρώτα ψυχικής κι έπειτα σωματικής και ιδίως όταν ο ίδιος ο άρρωστος κατανοεί ότι η αρρώστια είναι θεραπεία της ψυχής και βαστάζοντάς την γενναία προσπέφτει στο Θεό με πίστη κι επικαλείται ιλασμό με έργα με όση δύναμη έχει όπως και ο παραλυτικός σήμερα. Αυτός ο άνθρωπος αν τον εξετάσουμε θα πούμε ότι και κύριος του λογικού του ήταν αν και παράλυτος στο σώμα αι από την πολλή του ελπίδα και πίστη δέχτηκαν οι συνοδοί του να τον φέρουν στον Κύριο. Μάλιστα λόγω της κοσμοσυρροής τον ανέβασαν πάνω στη στέγη και τον κατέβασαν από κει μπροστά στον Κύριο. Όλα έγιναν με τη θέλησή του αυτού του αρρώστου στο σώμα και υγιούς στην ψυχή γιατί είχε σώας τας φρένας αλλά και είχε νικήσει όλα τα εμπόδια και προσκόμματα στην πίστη.

Τι ευλογημένη στιγμή ήταν αυτή όταν τον είδε ο Κύριος και τον αποκάλεσε παιδί Του και του χάρισε την άφεση των αμαρτιών του. Έτσι συμβαίνει και με όλους μας. Όταν δηλαδή γινόμαστε τέκνα Θεού από τον Πατέρα μας τον επουράνιο και προσκολλώμαστε στον μόνο αναμάρτητο Θεό γινόμενοι κι εμείς αναμάρτητοι με τη σωστή εξομολόγηση και την ακόλουθη άφεση των αμαρτιών μας. Για να έρθει όμως η ανακαίνιση του σώματος προηγείται η ψυχική γιατί από αμαρτίες ποικίλες συνήθως επακολουθούν και νόσοι και θάνατοι κατά τη δικαία κρίση του Θεού. Υπάρχει όμως μια κατηγορία ανθρώπων πωρωμένων και σκληροκάρδιων και ολιγόπιστων και βλάσφημων όπως των γραμματέων και των ομοίων τους που σήμερα ακριβώς διαπράττουν και υποπίπτουν στο ίδιο λάθος: βλασφημούν απέναντι στον Κύριο ώστε να τους επαναφέρει κι Αυτός συνεχίζοντας από την ίαση της ψυχής σ’ εκείνην του σώματος: γιατί διαλογίζεστε πονηρά τους λέει και τι νομίζετε ότι είναι ευκολότερο να πω στον άρρωστο σου συγχωρούνται οι αμαρτίες σου ή σήκω πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα

Τι νόμιζαν όπως και πολλοί νομίζουν σήμερα άλλο από το ότι επειδή δεν μπορεί ο Κύριος να πραγματοποιήσει την φανερή ευεργεσία και να θεραπεύσει τη σωματική αρρώστια προχωρά στην αφανή τη συγχώρεση αμαρτιών με λόγια που μπορεί να τα πει οποιοσδήποτε και μάλιστα με τόση δύναμη και αυθεντία που ακούγεται εύκολο και στην ευχέρεια καθενός κι ας είναι βλάσφημο! Είναι έτσι όμως τα πράγματα; Ασφαλώς όχι αφού η συνέχεια διαψεύδει τραγικά όλους αυτούς τους δυστυχείς: για να δείτε και μόνοι σας ότι έχω εξουσία λέει ο Κύριος και ο λόγος μου δεν είναι ανίσχυρος αλλά έχω θεϊκή εξουσία πάνω στη γη ως Υιός ομοούσιος τω Πατρί και αν και όμοιός σας με τους αχάριστους κατά σάρκα γενόμενος όμοιος σού λέω: λέει στον παραλυτικό σήκω πάρε το κρεβάτι και περπάτα να πας σπίτι σου…όπως κι έγινε αμέσως.

Ας εξετάσουμε τι έσφαλαν και σε τι είχαν δίκιο οι γραμματείς κι οι όμοιοί τους: πράγματι επομένως δε μπορεί κάθε άνθρωπος να συγχωρέσει αμαρτίες από μόνος του. Έκαναν οικτρό λάθος όμως όταν νόμισαν ότι ο Κύριος είναι ένας απλός άνθρωπος σαν κι εμάς και γι’ αυτό όλοι θαύμασαν επειδή Αυτός ο Θεός και άνθρωπος με τη διπλή φύση και ενέργεια μας μιλά ως άνθρωπος και πραγματοποιεί ως Θεός ό, τι θέλει μόνο με τα λόγια Του και ην προσταγή Του ως Θεός γιατί Αυτός είπε και εγενήθησαν και Αυτός ενετείλατο και εκτίσθησαν…αμέσως με το λόγο Του έρχεται και το έργο Του. Ποτέ έως τώρα δεν είδαμε κάτι τέτοιο…

Σήμερα εν έτει 2013 μ.Χ. που έχουμε δει κι έχουμε δει μάλιστα μεγαλύτερα από όλα αυτά θαύματα κι από το Θεό αλλά και από τους αγίους Του μόνο και μόνο με τη επίκληση του ονόματός Του τι άλλο μπορούμε να κάνουμε από το να Τον δοξάσουμε και με έργα έχοντας το θαύμα ως υπόδειγμα και κίνητρο αρετής. Γιατί η σημερινή ευαγγελική περικοπή θέλει να μας πει ακριβώς αυτό: όλοι μας είμαστε λιγότερο ή περισσότερο παραλυτικοί και άρρωστοι στην ψυχή όπως λέει κι η υμνογραφία μας σήμερα: κι είμαστε κατάκοιτοι πάνω στην αμαρτία και τη φιανομενική της άνεση…αλλά μη φοβάστε έχουμε την εξομολόγηση και μπορούμε να ιαθούμε: φτάνει να βρούμε 4 να μας φέρουν κοντά στο Θεό όπως και τον παραλυτικό 4 τον βάστασαν. Ποιοι είναι αυτοί οι 4που μπορούν να μας φέρουν κοντά στα πόδια του Θεού να τον προσκυνήσουμε κι εμείς και να ιαθούμε επιτέλους και να ειρηνεύσουμε; Αυτοκριτική-εξομολόγηση –αποχή –δέηση. Όροφος που πρέπει να χαλάσουμε για να έρθουμε στο Θεό είναι οι λογισμοί μας οι περήφανοι που πρέπει να τους χαλάσουμε και να τους γκρεμίσουμε για να κατεβούμε δηλαδή να ταπεινωθούμε αληθινά και να προσπέσουμε για να προσεγγίσουμε τον Κύριο και να ζητήσουμε να λάβουμε τη θεραπεία μας.

Πώς και πότε έγιναν όλα τα έργα μετανοίας; Όταν ήρθε ο Ιησούς στην πόλη του δηλαδή ως θεάνθρωπος επί γης εδώ που είναι ο κόσμος Του αφού Αυτός είναι κι ο Δημιουργός του ήρθε στα δικά Του λοιπόν σήμερα αλλά οι δικοί Του δεν Τον δέχτηκαν ούτε Τον υποδέχτηκαν αλλά όσοι κατόρθωσαν να Τον υποδεχτούν παρά τα εμπόδια που βάζει ο πειρασμός αυτοί έλαβαν εξουσία να γίνουν παιδιά Του και όποιοι λοιπόν Τον πίστεψαν σώθηκαν. Όπως ακριβώς κι ο παραλυτικός που κρεβάτι ήταν το σώμα που μας δένει στην αμαρτία και δε μας αφήνει να σωθούμε. Μετά τη θεραπεία όμως ο νους οδηγεί το σώμα με άξιους καρπούς μετανοίας ώστε όλοι να βλέπουν και να δοξάζουν το Θεό πότε; Όταν βλέπουν λχ τον χτεσινό τελώνη ευαγγελιστή και τον διώκτη απόστολο των εθνών μάλιστα και το ληστή θεολόγο γιο του ουράνιου Πατέρα τον ζώντα με τους χοίρους μέχρι προχτές κι αν θέλουμε να πορευόμαστε από δόξα σε δόξα του Θεού με την καθημερινή προκοπή προς τα ανώτερα.

Ας λάμψει το φως σας ενώπιον των ανθρώπων όχι επιδεικτικά αλλά θεοφιλώς να πολιτευόμαστε ώστε να βλέπουν τα καλά μας έργα κα να δοξάζουν το Θεό…όπως το φως μας ελκύει τα μάτια έτσι και η διαγωγή αυτή τη διάνοια και όπως η λαμπρότητα του ήλιου της δικαιοσύνης με έργα αρετής φαίνεται έτσι μας ελκύει προς τον ουρανό στον Πατέρα του ήλιου της δικαιοσύνης. Επομένως ας πούμε το υμνογραφικό εκ βάθους καρδίας: την ψυχήν μου Κύριε εν αμαρτίαις παντοίαις και ατόποις πράξεσι δεινώς παραλελυμένην έγειρον τη θεϊκή Σου επιστασία ώσπερ και τον παράλυτον ήγειρας πάλαι ίνα κράζω σεσωσμένος οικτίρμον δόξα Χριστέ τω κράτει Σου! 

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Ορθόδοξος Συναξαριστής






ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ (Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΣΤΡ. ΚΟΡΑΚΑ 2)

ΧΑΡΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙΡΟΥ

Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα