Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Τελέσαμε
τα εγκαίνια του ναού του Αγίου Μύρωνος και ο Σεβασμιώτατος κίνησε τη διαδικασία για τη ίδρυση ενορίας. Ιδρύθηκε ενορία με ενοριακό ναό του Αγίου Μύρωνος, που
περιλάμβανε και το ναό του Αγίου
Δημητρίου. Πρώτος εφημέριος σ’ αυτή την ενορία διορίστηκε ο Πρωτ. Εμμανουήλ Σαρρής, ο οποίος εφημερεύει σ’ αυτήν μέχρι
σήμερα. Αγάπησε το ναό, οργάνωσε την ενορία, πρόσθεσε εξωτερικά πρόπυλα για την στερέωση και τον
ευπρεπισμό του και ιερουργεί επάξια το ποιμαντικό έργο της ενορίας.
Ένα
ευχάριστο γεγονός συνέβη αυτό τον καιρό στην οικογένεια μου. Παντρεύτηκε ο γιος
μου. Ο Γάμος του έγινε στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου. Τον ευλόγησε ο Σεβασμιώτατος
Μητροπολίτης μας και συμμετείχαν πολλοί αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί ιερείς και
πολλοί προσκεκλημένοι. Ήταν μια μέρα από τις πιο χαρούμενες της ζωής μου.
Γεννήθηκε
τον πρώτο χρόνο η Μαριάνθη. Η
πολυαγαπημένη μας εγγονούλα. Τη βαφτίσαμε στο ναό του Αγίου Νικολάου και ήταν η μεγαλύτερη
χαρά μας αυτά τα χρόνια. Μετά από 6 χρόνια γεννήθηκε η Νικολίνα, η δεύτερη εγγονούλα μας, πολύ αξιαγάπητη και
χαριτωμένη. Ο γιος μου που μας αγαπά πολύ, ήθελε ένα αγόρι, για να βγάλει το όνομα μου.
Εγώ όμως δεν πικράθηκα καθόλου που ήταν κορίτσια. Ευχαρίστησα το Θεό που μας τα
χάρισε και είχαν την υγεία τους.
Δυστυχώς
μετά από 10 χρονιά ο γιος μου χώρισε. Αυτό έφερε πολύ πόνο στην ψυχή μας.
Εξακολουθούμε όμως να αγαπούμε τα παιδιά, όπως και πρώτα και καλύτερα. Ο γιος μας, ως πατέρας τους, τα λατρεύει. Με την ίδια αγάπη
και με την ίδια ειλικρίνεια αγαπούμε τη μητέρα τους κι εκείνη μας αγαπά.
Εξακολουθούμε να τη βλέπομε σαν παιδί μας και χαιρόμαστε πολύ που αγαπά και
φροντίζει, τόσο πολύ τα παιδιά της.
Ο
γιος μου συνήψε δεύτερο γάμο με μια κοπέλα, που κι αυτή την αγαπούμε και μας αγαπά πολύ. Μας χάρισε ένα κοριτσάκι,
μια τρίτη χαριτωμένη εγγονούλα, που της έδωσαν στη βάπτιση, το όνομα της
μητέρας μου, Ειρήνη. Αυτό το εγγονάκι, το αγαπούμε όπως τα άλλα. Με
την ίδια ένταση και αγάπη. Ευχαριστώ το Θεό για τις τρεις εγγονούλες μου.
Αυτό
τον καιρό συνέβηκε ένα θλιβερό γεγονός για μας. Πέθανε η μητέρα μου σε ηλικία
85 χρονών. Με πίκρανε πολύ ο θάνατος της, γιατί ήταν αιφνίδιος. Παραπονέθηκα
στον εαυτό μου, που δεν της προσέφερα ούτε ένα ποτήρι νερό. Σταύρωσε τα χέρια
της ένα μεσημέρι και παράδωσε ήρεμα και γαλήνια την ψυχή της στο Θεό, όπως ήταν
η επιθυμία της και η προσευχή της: «Να
μην ταλαιπωρήσω Θεέ μου, τα παιδιά μου».
Την
πήρα στο σπίτι μου την τελευταία νύχτα, αφού ποτέ δεν ερχότανε για να μη μας
κουράσει. Ο Σεβασμιώτατος μίλησε στην κηδεία της με θερμά λόγια. Εκείνη τον
αγαπούσε πολύ. Όλους τους ιερείς τους αγαπούσε και μιλούσε με σεβασμό γι’
αυτούς. Δεν ήθελε να ακούει να κατηγορούν τους ιερείς. Το θεωρούσε μεγάλη
αμαρτία. Τους δικαιολογούσε για τις ελλείψεις τους και για τα σφάλματα τους.
Αγαπούσε ιδιαίτερα τον εφημέριο της π.
Εμμανουήλ Σαρρή, ο οποίος την αποχαιρέτησε στο σπίτι και στην εκκλησία, με
αληθινή συγκίνηση.
Στα
όρια της ενορίας μας δημιουργήθηκε μια νέα ενορία, της Ευαγγελίστριας. Πρώτος εφημέριος
διορίστηκε ο ιερέας Κωνσταντίνος
Φαρσάρης, που ξεκίνησε το έργο ανεγέρσεως του ναού, τελείωσε τον ισόγειο
ναό και άρχισε να λειτουργεί ως ενορία. Αργότερα τοποθετήθηκε δεύτερος εφημέριος ο
πρωτ. Γεώργιος Τζάβλας και τα
τελευταία χρόνια ο ιερέας Νικόλαος Δραϊνάκης.
Όλοι οι ιερείς σ’ αυτή την ενορία εργάστηκαν και εργάζονται πολύ, ανήγειραν
ένα μεγάλο ναό με πολλούς βοηθητικούς χώρους, τους μεγαλύτερους που διαθέτει μια σύγχρονη ενορία στη
μητρόπολη μας και ασκούν πολύπλευρο ποιμαντικό έργο, ιδιαίτερα ο π. Γεώργιος Τζάβλας, με τα νέα
παιδιά. Μια νέα ενορία που δημιούργησε στην πόλη του Αγίου Νικολάου
ο Σεβασμιώτατος, είναι του Αγίου
Κωνσταντίνου στην περιοχή του Τιμίου Σταυρού. Πρώτος εφημέριος διορίστηκε ο πρωτ. Ιωάννης Γεροντής, ο οποίος
ανήγειρε ένα μεγάλο ιερό ναό και προσπαθεί για την αποπεράτωση του.
Παράλληλα ο
Σεβασμιώτατος δημιούργησε τον ιδρυματικό
ναό των Αγίων Αναργύρων, τον οποίο ανήγειρε η οικογένεια Ιωάννου Βαρκαράκη, για τις εκκλησιαστικές ανάγκες των αρρώστων του
Νοσοκομείου. Εκεί υπηρετεί από χρόνια ο Πρωτ.
Γεώργιος Μαρνέλλος και δίνει με ζήλο και αφοσίωση το παρόν της εκκλησίας
στους πάσχοντες αδελφούς μας. Με τα κηρύγματα του έχει καταστήσει πόλο έλξεως το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων.
Είναι βέβαια αξιοθαύμαστη η επιστημονική και ιεραποστολική δράση του π. Γεωργίου με επίκεντρο των δραστηριοτήτων του, το «Ρόδον
το άμάραντον», με όλο το συγκρότημα
που λειτουργεί εκεί.
Αυτά
τα χρόνια αρχίσαμε την αγιογράφηση του ιερού ναού του Αγίου Γεωργίου. Το έργο
ανέλαβε σε προσιτές τιμές, ο Αθηναίος Αγιογράφος Ιωάννης Βέγγος, γνωστός στη Μητρόπολη μας από την αγιογράφηση της
εκκλησίας της Αναστάσεως στο Σελληνάρι. Οι άνθρωποι της ενορίας μας, αγκάλιασαν
με πολλή αγάπη αυτό το έργο και αγιογράφησαν με δωρεές ολόκληρο το ναό. Η
αγιογραφία τέλειωσε σε τρία χρόνια και έδωσε μεγάλη κατάνυξη και ευπρέπεια στον
ενοριακό μας ναό. Προηγουμένως είχαμε αντικαταστήσει με ξύλο τις πόρτες και τα
παράθυρα του ναού και αλλάξαμε λόγω φθοράς τα μάρμαρα του δαπέδου.
Συνεχίζεται...
