26 Μαΐ 2011

Νυκτερινή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία


Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν λαοί Πάσχα Κυρίου Πάσχα
Την Τρίτη το βράδυ 31 Μαΐου θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου-Αγίου Αντωνίου της Ενορίας μας επί τη αποδόσει της Εορτής του Πάσχα η πανηγυρική Θεία Λειτουργία της νύκτας της Αναστάσεως ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πέτρας & Χερρονήσου κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας
και Χερρονήσου κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Ώρα ενάρξεως των Ιερών Ακολουθιών 10.00 μ.μ.

25 Μαΐ 2011

Κυριακή του Τυφλού


Ακολουθία της Κυριακής του Τυφλού της 29ης Μαΐου 2011 με πλήρη τυπική διάταξη του Εσπερινού και του Όρθρου. Επιμέλεια πρεσβ. Βασίλειος Περουλάκης, Εφημέριος Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου - Αγίου Αντωνίου πόλεως Αγίου Νικολάου.

Πατήσετε εδώ για να το κατεβάσετε
Επισκεφθείτε το μενού Τυπικό των Κυριακών & των Εορτών για να διαβάσετε τις οδηγίες για να κάνετε download.

24 Μαΐ 2011

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων Αγίου Νικολάου

Δείτε φωτογραφίες από την εορτή της Ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του πολιούχου της πόλης μας Αγίου Νικολάου.

Πατήσετε εδώ για περισσότερες φωτογραφίες

19 Μαΐ 2011

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων Αγίου Νικολάου


   Την Παρασκευή 20 Μαΐου επί την ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νικολάου εορτάζει ο φερώνυμος Ιερός Ναός της πόλεως του Αγίου Νικολάου.


   Σήμερα, Πέμπτη 19 Μαΐου ο Πανηγυρικός Εσπερινός στις 6.30 μ.μ. Την επαύριο, κυριώνυμο ημέρα της εορτής, ο Όρθρος στις 7.00 π.μ. και εν συνεχεία η πανηγυρική Θεία Λειτουργία του Ιερού Χρυσοστόμου. 

14 Μαΐ 2011

Η Αγία Ειρήνη

Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Ομιλία που εκφωνήθηκε στον Εσπερινό της εορτής της Αγίας Ειρήνης


Η Αγία Ειρήνη, που σήμερα γιορτάζομε, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Περσία. Ο πατέρας της Λικίνιος, ήταν τοπικός άρχοντας και είχε όλες τις προϋποθέσεις, να αναθρέψει και να μορφώσει, όπως ήθελε την μονάκριβη  κόρη του. Προσέλαβε γι’ αυτό το σκοπό, ένα σοφό δάσκαλο, που τον έλεγαν Απελλιανό. Το όνομα της κόρης του ήταν, Πηνελόπη.
       Αυτά συμβαίνουν στις αρχές του 4ου αιώνα, ενώ στην  Περσία είχε ήδη  κηρυχτεί ο Χριστιανισμός και υπήρχε εκεί χριστιανική εκκλησία. Ούτε όμως οι γονείς της, ούτε η ίδια, γνώριζαν τίποτε για τον Χριστό. Η Πηνελόπη είχε πολλά φυσικά και πνευματικά χαρίσματα, γεγονός που προκάλεσε από νωρίς, τον θαυμασμό του δασκάλου της.
       Ο πατέρας της, την είχε κλείσει σε ένα μεγάλο Πύργο, λόγω της οικονομικής του ευμάρειας, όπου υπήρχε ο σοφός της δάσκαλος και την υπηρετούσαν πολλές θεραπαινίδες. Μια απ’ αυτές ήταν χριστιανή, χωρίς να το γνωρίζει κανείς.
       Μακριά από την καθημερινή ζωή και την  αναστροφή των απλών ανθρώπων, η Πηνελόπη διαμόρφωσε ένα ιδιότυπο χαρακτήρα, ενώ διαισθανόταν πολλές φορές, ότι δεν πρέπει να ζούσαν έτσι όλοι οι άνθρωποι της φυλής της. Σαν ρεύματα ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, έφταναν στη ψυχή της, οι πόνοι και τα βάσανα των ανθρώπων, οι δυσκολίες και το γεγονός του θανάτου, και της δημιουργούσαν  πολλές απορίες και ερωτηματικά, για τα οποία δεν την ικανοποιούσαν, οι ερμηνείες του  δασκάλου της.
       Με χαρισματικό τρόπο, διέκρινε στη χριστιανή υπηρέτρια της, ένα άλλο είδος ανθρωπισμού, άγνωστου μέχρι τότε στις σπουδές και στις εμπειρίες της. Η υπηρέτρια με πολλή αγάπη και ειλικρίνεια, αλλά και φόβο, λόγω των διωγμών που υφίστατο η εκκλησία, τής μίλησε για το Χριστό, για τη γέννηση του, για την απλότητα του, για την αγάπη του, για τη σταύρωση του, για την ανάσταση του. Η Πηνελόπη ένιωσε να τη συγκλονίζει η νέα αλήθεια, να τη γοητεύει η θυσία του Χριστού και γρήγορα με την επέμβαση της υπηρέτριας της, βαπτίστηκε από ένα ιερέα χριστιανή και πήρε το όνομα Ειρήνη.
       Το πρώτο της έργο ως χριστιανής, ήταν να ασκεί με τη βοήθεια, τής εκεί χριστιανικής εκκλησίας, ένα τεράστιο φιλανθρωπικό έργο, άγνωστο στα ήθη των ανθρώπων. Ήταν η χαρά της, η νέα χαρά της, το νέο ήθος της αγάπης, που την συνέπαιρνε κυριολεκτικά και άνοιγε νέους ορίζοντας στην ψυχή της, να δει και να ερμηνεύσει τον κόσμο.
       Όμως, όπως ήταν φυσικό, γρήγορα ανακάλυψαν,  ότι ανήκε στην απαγορευμένη θρησκεία του Χριστού. Ήταν ένα παράδοξο  άκουσμα για την πλούσια αρχοντοπούλα, που είχε φοβερή απήχηση στους κρατικούς κύκλους. Στην άρνηση της να θυσιάσει στους θεούς των ειδώλων, οδηγήθηκε από τον ίδιο τον πατέρα της, σε σκληρά βασανιστήρια. Ο ίδιος την έφερε σ’ ένα στάδιο με άγρια άλογα, αλλά όλως παραδόξως, ένα από τα άλογα εξαγριώθηκε και χτύπησε με λύσσα τον πατέρα της και τον σκότωσε.
       Η ειρήνη πόνεσε πολύ γι’ αυτό. Και για το γεγονός ότι ήταν ο πατέρας της, αλλά και για το λόγο ότι,  δεν ήθελε στη νέα της πίστη, να χωρέσει η τιμωρία. Παρακάλεσε πολύ το Χριστό, έκλαψε και κραύγασε στην προσευχή της, να δείξει στον αλλόθρησκο κόσμο, ότι είναι ο Θεός της αγάπης και να μην ερμηνευθεί ο θάνατος του πατέρα της, ως θεϊκή τιμωρία. Ήταν μεγάλη η πίστη της και πύρινη η προσευχή της. Έστρεψε πάνω της το βλέμμα του  με αγάπη ο Θεός και χάρισε τη ζωή στον πατέρα της.
       Ο κόσμος με παραληρήματα πίστεψε στο Χριστό και υπολογίστηκαν εκείνη την ημέρα τα νέα μέλη της εκκλησίας, 3.000 άνθρωποι. Από εκείνη την ώρα, αρχίζει η Αγία Ειρήνη το ιεραποστολικό της έργο. Δίκαια ονομάστηκε ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ.  Ο κόσμος την πίστευε παντού, ο πατέρας της έγινε χριστιανός και βαπτίστηκε, το ίδιο και η μητέρα της. Όπως όμως ήταν φυσικό, ο πατέρας της έχασε τη θέση του άρχοντος και  διορίστηκε άλλος στη θέση του.
Το πανίσχυρο ιερατείο της εθνικής θρησκείας, πέτυχε την φυλάκιση της, με τον πιο σκληρό τρόπο. Την έριξαν σ’ ένα πηγάδι με δηλητηριώδη φίδια. Τα φίδια δεν την πείραξαν και βγήκε αβλαβής. Πολύς κόσμος πίστεψε από το νέο αυτό θαύμα, όμως για τους ειδωλολάτρες, αυτό ήταν αποτέλεσμα  μαγείας.
       Είδε ένα όνειρο. Ένα λευκό περιστέρι της έφερε ένα κλαδί ελιάς. Ένας αετός  της έφερε ένα στεφάνι από άνθη. Ένας κόρακας της έφερε ένα σκοτωμένο όφι. Η ερμηνεία ήταν: Το περιστέρι της έφερνε τη γαλήνη και την ειρήνη. Ο αετός το στεφάνωμα του μαρτυρίου της.  Ο κόρακας με τον όφι πολλές θλίψεις που όμως θα περνούσαν γρήγορα. Ο σκοτωμένος  όφις σήμαινε, ότι το κακό θα νικόταν στο τέλος.
       Το τέλος της Αγίας Ειρήνης,   ήταν μαρτυρικό. Η Εκκλησία την κατέταξε στις μεγαλομάρτυρες αγίες. Ο Θεός της χάρισε το χάρισμα των θαυμάτων. Το όνομα της ταυτίστηκε με το μεγαλύτερο αγαθό της ζωής των ανθρώπων, την ΕΙΡΗΝΗ και μέχρι πριν λίγα χρόνια, ήταν προστάτης της ελληνικής χωροφυλακής.
       Εμείς ως ενορία, είμαστε ευγνώμονες στον Καπετάν Νικόλα Φαφούτη, που με πολλή αγάπη, έχτισε εξ ολοκλήρου και χάρισε στην πόλη μας αυτή την εκκλησία.
       Όπως ήταν μεγάλη η χαρά του, όταν μας έβλεπε να λειτουργούμε σ’ αυτό το ναό, έτσι θα αγάλλεται και τώρα η ψυχή του, που θα βλέπει τους συμπολίτες του, να αγαπούν το ναό του.  
       Ο καπετάν Νικόλας, ήταν ένας ωραίος άνθρωπος. Όλα του τα χρόνια τα έζησε στη θάλασσα. Αγαπούσε πολύ την πόλη του Αγίου Νικολάου, γι’ αυτό εκτός από την εκκλησία, έδωσε στον Δήμο το διπλανό σπίτι του και ίδρυσε το ίδρυμα «Νικόλαος Φαφούτης», που το εξασφάλισε οικονομικά, για να βοηθάει άπορους φοιτητές.   Ο πρώην Δήμαρχος Αγίου Νικολάου Γεώργιος Μενεγάκης που προεδρεύει αυτού του Ιδρύματος, γνωρίζει, πως συμπαρίσταται  σε πολλά παιδιά, που έχουν ανάγκη οικονομικής συμπαράστασης, στις σπουδές τους.
       Όμως αισθάνομαι την ψυχική ανάγκη, να πω κάτι που πολλοί άνθρωποι, μου είχαν εξομολογηθεί κι εκείνος με πολύ ταπεινό τρόπο, μου το είχε επιβεβαιώσει. Ότι δηλ. τον καιρό που ήταν καπετάνιος, πήρε πολλά φτωχά παιδιά από τον τόπο μας, στο καράβι του να δουλέψουν – τότε ταξίδευαν πολλά νέα παιδιά – και σ’ όλα αυτά τα παιδιά,  φερόταν σαν πατέρας. Αυτό φανερώνει, την ευαισθησία του       στα βιοτικά προβλήματα των συνανθρώπων του.
       Κύριε Δήμαρχε· Σας ευχαριστούμε που ήρθατε στη γιορτή μας και ευχόμαστε σε όλο το εκκλησίασμα και στους κατοίκους της πόλης μας, να έχουν την χάρη και την ευλογία της Αγίας Ειρήνης και να έχουμε όλοι, ειρήνη,- την ειρήνη του Χριστού- στην καρδιά μας.                

12 Μαΐ 2011

Αγάπη στο Θεό και αγάπη στον άνθρωπο

Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη



            Ο ευαγγελιστής Ιωάννης, που γιορτάζει στις  8 Μαΐου, είναι ένας από τους 12 μαθητές του Χριστού.   Ο μαθητής «που αγαπούσε ο Ιησούς»,  όπως του άρεσε να λέει. Θεολόγο τον ονόμασε η Εκκλησία.  Αγαπημένο μαθητή τον αποκαλεί η υμνογραφία.  Ευαγγελιστή της αγάπης τον θέλει,  ο λαός.
        Έγραψε το Ευαγγέλιο που φέρει το όνομα του, την Αποκάλυψη στο νησί της Πάτμου και τρείς Καθολικές Επιστολές.  Yπερτονίζει το μυστήριο της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο και της αγάπης του ανθρώπου προς τον Θεό και τους συνανθρώπους του.
        Για τον Ιωάννη, ολόκληρο το ευαγγέλιο   φανερώνει την αγάπη του Θεού προς τον κόσμο, που αποκορυφώνεται στη σταυρική θυσία του Γολγοθά. Ο Θεός έγινε άνθρωπος από αγάπη στον άνθρωπο. Και ήταν τόσο μεγάλη αυτή η αγάπη του Θεού, που έδωσε  τον Υιό του να σταυρωθεί, για να σωθεί ο κόσμος.  Η Γέννηση και η Σταύρωση του Χριστού, είναι τα δυο φοβερά μυστήρια της αγάπης και της φιλανθρωπίας του Θεού.
         Όποιος αγαπά το Θεό, αγαπά  τους ανθρώπους, μένει κοντά στο Θεό και ο Θεός είναι μαζί του. Όπου  υπάρχει ο Θεός, υπάρχει η αγάπη, υπάρχει το φως, υπάρχει η ζωή. Μακριά  από το Θεό, υπάρχει σκοτάδι, υπάρχει μίσος, υπάρχει θάνατος.
        Η αγάπη στο Θεό, είναι για τον Ιωάννη, η ουσία της ύπαρξης του ανθρώπου, το νόημα της ζωής του, αυτή που ορίζει το νου και την καρδιά του και οριοθετεί τη συνείδηση του. Γι’ αυτό το λόγο,  πρέπει να  αγαπά το Θεό, μ’ όλες τις ψυχικές και πνευματικές του δυνάμεις και τον συνάνθρωπο του,  όπως τον εαυτό του.
        Ο Ιωάννης αποκλείει την ιδεοληψία του θρησκευτικού φανατισμού, ότι δηλ.  μπορείς να αγαπάς μόνο το Θεό και αυτό είναι αρκετό. Δεν είναι δηλ. απαραίτητο να αγαπάς και τον αδελφό σου. Αδελφός γι’ αυτόν, είναι ο κάθε άνθρωπος. Σ’ αυτό το σημείο είναι απόλυτος. Δεν μπορεί  να υπάρξει αληθινή αγάπη στο Θεό, χωρίς να συνοδεύεται από αληθινή αγάπη στον άνθρωπο. Αυτό είναι ψέμα και υποκρισία. Η αγάπη είναι σαν τη φωτιά, που όταν δεν μεταδοθεί στον άλλο σβήνει.
        Λέει χαρακτηριστικά στην Α΄ Επιστολή: «Αν κάποιος πει: «αγαπώ το Θεό» μισεί όμως τον αδελφό του, είναι ψεύτης. Γιατί πραγματικά αυτός που δεν αγαπά τον αδελφό του,  τον οποίο βλέπει, πώς μπορεί να αγαπά το Θεό, τον οποίο δεν βλέπει; Αυτή την εντολή μας έδωσε ο Χριστός: «Όποιος αγαπά τον Θεό, πρέπει να αγαπά και τον αδελφό του»  
        Βέβαια σ’ αυτό το σημείο,  ο Ιωάννης μας προφυλάσσει και από μια άλλη αντίληψη, εξίσου επικίνδυνη, που σήμερα είναι της μόδας και προβάλλεται από πολλούς ανθρώπους, με το προσωπείο της αλληλεγγύης και του αθεϊστικού ουμανισμού.  Ότι δηλ. μπορείς  να αγαπάς τους ανθρώπους,  χωρίς να είναι  απαραίτητο να αγαπάς το Θεό. Κι όμως καμιά ιδεολογία, δεν έχει τη δύναμη να ενώνει τόσο τους ανθρώπους, όσο η αγάπη του Θεού. Και δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι, η αγάπη στην αυθεντική της  μορφή, είναι το δυσκολότερο έργο του ανθρώπου και μόνο η χάρη του Θεού, μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να το πραγματοποιήσει.
        Οι διάφορες κοσμοθεωρίες και ιδεολογίες, μπορεί να δείχνουν αγάπη μεταξύ των οπαδών τους,  δεν μπορούν όμως να αγαπήσουν όλους τους ανθρώπους. Μόνο  ο Χριστός,   επεκτείνει μ’ ένα  απόλυτο τρόπο, την αγάπη σ’ όλο τον κόσμο, σ’ ολόκληρη τη δημιουργία, σ’ όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από φυλή και γλώσσα. Η διδασκαλία  του Χριστού σ’ αυτό το σημείο, υπερβαίνει τα καθιερωμένα ηθικά όρια:  «αγαπήσεις τον πλησίον σου και μισήσεις τον εχθρό σου» και φτάνει  στην αγάπη των εχθρών, γεγονός που βγάζει από τα εγωκεντρικά-ατομικά και   συγγενικά-εθνικά όρια  τον άνθρωπο και γίνεται καθολικός και πανανθρώπινος όρος ζωής: «Εγώ όμως σας λέω, να αγαπάτε τους εχθρούς σας, να δίνετε ευχές σ’ αυτούς που σας δίνουν κατάρες, να ευεργετείτε αυτούς που σας μισούν και να  προσεύχεστε γι’ αυτούς που σας καταδιώκουν. Έτσι θα γίνετε παιδιά του Θεού, που ανατέλλει τον ήλιο για καλούς και για κακούς και στέλνει τη βροχή σε δίκαιους και άδικους».  Πρόκειται  για νέο ήθος, για νέο άνθρωπο, τον «εν Χριστώ» άνθρωπο, για νέα δημιουργία, για καινούργια κτίση,  για νέα «εν Χριστώ» ζωή.  
        Κι επειδή μπορεί αυτό να ερμηνευτεί, ως ανεφάρμοστη θεωρία, το παράδειγμα  το έδειξε πρώτος ο Χριστός, με τη σταύρωση του, την ώρα που από το ύψος του Σταυρού, συγχωρούσε τους σταυρωτές του. Και μετά από Εκείνον, ο πρωτομάρτυρας  Στέφανος, την ώρα του μαρτυρίου του, που όταν τον λιθοβολούσαν οι ομοεθνείς του  έλεγε: «Κύριε μη λογαριάσεις σ’ αυτούς, αυτή την αμαρτία».
        Από κει κι ύστερα, εκατομμύρια άνθρωποι μαρτύρησαν από αγάπη για το Χριστό, κανείς όμως δεν έδειξε μίσος ενάντια  στους δημίους του, αλλά προσευχότανε για την ψυχή τους.
        Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση των μαθητών του Χριστού, όταν τους έδιωξαν από μια πόλη, που είπαν πικραμένοι  στο Χριστό:  «Κύριε να πούμε να πέσει φωτιά από τον ουρανό,  να τους κάψει;» Κι εκείνος τους είπε: «Δεν ξέρετε τίνος πνεύματος είστε». Το πνεύμα του κόσμου φέρνει φωτιά και αίμα. Το πνεύμα του Θεού φέρνει αγάπη και ειρήνη.
        Κανείς πολιτισμός και κανένα κοινωνικό σύστημα, δεν φέρνει τον άνθρωπο στην τελειότητα  που τον φέρνει η αγάπη.  Κανένα δεν τον οδηγεί στην αγκαλιά του θεού, όπως η αγάπη. Κανένα δεν του χαρίζει την αληθινή ελευθερία, όπως η αγάπη.
        Αυτή η αγάπη του Χριστού  κι όχι το μίσος και το αίμα, ξημέρωσε θηρία, μετέτρεψε ληστές σε αγίους, έκαμε μάτια κακούργων να δακρύσουν, μετέβαλε  άγριες φυλές σε ειρηνικούς ανθρώπους. Ένας άγιος ερημίτης δέχεται την επίθεση ενός ληστή. Ο Ερημίτης του μιλεί  με αγάπη και πόνο κι ο ληστής γονατίζει  μπροστά του δακρυσμένος και του ζητά  συγγνώμη . Το βράδυ είδε σε όραση ο ερημίτης τα δάκρυα του ληστή, σαν δυο μαργαριτάρια, να φτάνουν στο θρόνο του Θεού!                     

"Το Φως του κόσμου"

Στο μενού "ΒΙΒΛΙΑ & ΕΚΔΟΣΕΙΣ" υπάρχει σε ψηφιακή μορφή το 4ο μέρος από το βιβλίο του π. Γεωργίου Ατσαλάκη, "ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ".
Πατήσετε εδώ για να το διαβάσετε

11 Μαΐ 2011

Ακολουθία Κυριακής του Παραλύτου με πλήρη τυπική διάταξη

Ακολουθία της Κυριακής του Παραλύτου της 15ης Μαΐου 2011 με πλήρη τυπική διάταξη του Εσπερινού και του Όρθρου. Επιμέλεια πρεσβ. Βασίλειος Περουλάκης, Εφημέριος Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου - Αγίου Αντωνίου πόλεως Αγίου Νικολάου.

Πιέστε εδώ για να το κατεβάσετε
Επισκεφθείτε το μενού Τυπικό των Κυριακών & των Εορτών για να διαβάσετε τις οδηγίες για να κάνετε download.

Ένας νέος διδάσκαλος, ο Θεός εν τω χρόνω

Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη



        Αυτά τα λόγια του μεγάλου Δανού φιλοσόφου, που θεμελίωσε τον θεολογικό υπαρξισμό,  αγάπησε το Χριστό και άσκησε  αυστηρή κριτική στην εκκλησία του,  μου ’ρχονται στο νου αυτές τις μέρες, που γιορτάζομε τη γέννηση του Χριστού, δηλ. την ενανθρώπηση Του, την ενσάρκωση Του, την είσοδο Tου - ως Θεανθρώπου - στο χρόνο της ιστορίας.
        Σταματάς με δέος και θαυμασμό, μπροστά στο παράδοξο  και φοβερό Μυστήριο. Στο γεγονός που τέμνει στα δύο την ανθρώπινη ιστορία. Στη νέα σχέση Θεού και κόσμου. Στο μήνυμα της ειρήνης,  που απαιτούν κατεξοχήν οι σημερινοί καιροί, για την ύπαρξη της ζωής πάνω στον ευλογημένο πλανήτη μας, για να μην καταντήσει κατάρα και απειλή θανάτου.
        Αν επιλέγω αυτά τα λόγια, είναι γιατί εκφράζουν μ’ ένα απόλυτα υπαρξιακό τρόπο - στη σημερινή σκέψη και νοοτροπία του κόσμου - την πραγματικότητα  της ενανθρώπησης του Θεού, ως «το μόνον καινόν υπό τον ήλιον» γεγονός ελπίδας και ζωής.  Ένα γεγονός που έχει τη δύναμη, να διασώσει το πρόσωπο του ανθρώπου, από την αλλοτρίωση και τον ευτελισμό, που τον οδηγούν, οι ανθρώπινες - χωρίς Θεό - ιδεολογίες και κοσμοθεωρίες, που αποθεώνουν την ύλη και λατρεύουν πάνω από τον άνθρωπο το χρήμα -  ως θεό - με αποτέλεσμα να  πληρώνουν σήμερα άδικα,  οι απλοϊκοί και ανεύθυνοι άνθρωποι, τις συνέπειες αυτής της νιτσεϊκής αλαζονείας.    
        Υπάρχουν θεολογικά κείμενα Αγίων και Πατέρων της εκκλησίας, για τη γέννηση του Χριστού, που τα διαβάζεις και κλαίς, από την φιλανθρωπία και την φιλοθεΐα που εκφράζουν. Γιατί δεν υπάρχει φιλοθεΐα χωρίς φιλανθρωπία, ούτε  φιλανθρωπία χωρίς φιλοθεΐα.   Ολόκληρη η Αγία Γραφή και η θεολογία της Ορθόδοξης εκκλησίας μας, έχουν όχι μόνο επάρκεια, αλλά και περίσσεια θεολογίας, ώστε να μη χρειάζεται να συμπληρώνεις τίποτε, από τη  σοφία του κόσμου.
        Πολλά από τα βιβλία του Κierkegaard έχουν μεταφρασθεί στην ελληνική γλώσσα. Ενδεικτικά αναφέρω την «Επανάληψη», την «Έννοια της ειρωνείας», την «Έννοια της αγωνίας», τη «Θυσία του Αβραάμ»  Μέσα σ’ αυτά τα  βιβλία, διακρίνεις μια καρδιά, που μοιάζει με τη βροντή του ηφαιστείου, που φλέγεται για το Θεό και τον άνθρωπο και συγκεκριμένα για το πρόσωπο του Χριστού, το πιο όμορφο και αληθινό πρόσωπο του κόσμου.
        Η πίστη του Κierkegaard στο Χριστό, βαθειά υπαρξιακή, έφτασε στα έσχατα όρια, εκεί πουν δεν μπορούν να φτάσουν εύκολα, οι αγάπες του κόσμου, παρά μόνο η αγάπη των μαρτύρων της εκκλησίας. Ένας θεϊκός έρωτας πυρπόλησε την καρδιά του Κierkegaard και έδωσε  θεολογικό - υπαρξιακό νόημα στη ζωή του ανθρώπου. Στο βιβλίο «Είτε – Είτε»,  ξεχωρίζει την απόλυτη πίστη, από τη σχετικότατα  των ανθρωπίνων πραγμάτων. Στο πρόσωπο της Ρεγγίνας Όλσεν, της κοπέλας  που αγάπησε και αρραβωνιάστηκε ο Κierkegaard, είδε τον ανθρώπινο έρωτα στις πιο δυνατές του διαστάσεις, αλλά διέλυσε τους αρραβώνες του, όταν πίστεψε ότι θα γινόταν εμπόδιο στις ιδέες του.
        Τον κατέπληξε ο Σωκράτης με την ηθική διδασκαλία του, ο Αβραάμ με την απόλυτη πίστη του, ο Ιώβ με την υπομονή  του, ο Ληστής στο Σταυρό με τη θεογνωσία του.  Απόλυτος στην πίστη του, απόλυτος στην αγάπη του, απόλυτος στη θεολογία του, πέθανε νέος, πιστός στη θεολογική αντίληψη, ότι στο Θεό πρέπει να τα δίνεις  « όλα, ή τίποτε». Όσο και να φαίνεται αυτό ανέφικτο στη σημερινή πραγματικότητα, είναι η μόνη αληθινή πίστη και ελπίδα του ανθρώπου,  ενάντια στην αμφιβολία και την αμφισβήτηση, του σημερινού κόσμου.   
        Αναμφισβήτητα ο Κierkegaard είναι αξιοθαύμαστος για την πίστη του.  Έμεινε όμως στα φιλοσοφικά – θεολογικά του όρια. Βίωσε στον απόλυτο βαθμό την πίστη και την αγάπη του στο Χριστό,  έφτασε μέχρι το Γολγοθά,  βίωσε την αγωνία του Σταυρού, δεν έφτασε όμως στον Πανάγιο Τάφο,  στην Ανάσταση, στην ημέρα της Κυριακής. Αυτό σημαίνει, ότι  δεν αξιώθηκε- όπως ο Ντοστογιέφσκυ - να συμμετάσχει στο Μυστικό Δείπνο, να κοινωνήσει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, να δει τη χριστουγεννιάτικη και αναστάσιμη  Λειτουργία.
        Θα ήθελα αυτό το σημείο, να είναι ένα μικρό φως σε πολλούς ανθρώπους της πατρίδας μας -  ορθόδοξους χριστιανούς -  που δεν φτάνουν στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία,  αλλά  εξαντλούν σε μικρές φιλανθρωπικές πράξεις και σε εορταστικά έθιμα, τη γιορτή των Χριστουγέννων,  σεβαστά  από την εκκλησία, αλλά όχι επαρκή,  για το νόημα της μεγάλης εορτής.  
        Νέα μόδα, τη νύχτα των Χριστουγέννων,  να την περνούν κάποιοι άνθρωποι σε  «ρεβεγιόν»,  σαν τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς και να μη συνειδητοποιούν,  «πού εγεννήθη» και πού γεννάται ο Χριστός.  Η Θεία Λειτουργία,  το Σώμα και το Αίμα του Χριστού,  που κοινωνούμε, αγιάζει και θεώνει τον άνθρωπο. Από κει πηγάζουν, όλες οι καλές αλλοιώσεις, που κάνουν αληθινή  και ωραία  την ψυχή του ανθρώπου και ειρηνική τη ζωή του.       

10 Μαΐ 2011

Θεία Λειτουργία για τους Μαθητές

   Τελέστηκε σήμερα στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου (ισόγειο Αγίου Αντωνίου), Θεία Λειτουργία για τους μαθητές του 3ου Γυμνασίου Αγίου Νικολάου, συμπροσευχομένου του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πέτρας & Χερρονήσου κ. Νεκταρίου.
   Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, μίλησε κατάλληλα στους μαθητές, ευχαρίστησε τον Γυμνασιάρχη και τους παρευρισκόμενους Καθηγητές και τους μοίρασε από ένα Σταυρό ως ευλογία.

9 Μαΐ 2011

Η Εορτή της Αγίας Ειρήνης

   Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εορτάστηκε εφέτος η εορτή της Αγίας Ειρήνης όπου και πανηγύριζε ο φερώνυμος Ιερός Ναός της πόλης μας.
   Στον Εσπερινό της Εορτής προσήλθε πλήθος κόσμου, ο Δήμαρχος Αγίου Νικολάου κ. Δημήτριος Κουνενάκης, ενώ προέστη και κήρυξε τον θείο λόγο, ο πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Ατσαλάκης περιστοιχισμένος από τους Ιερείς: Κωνσταντίνο Χαλκιαδάκη από τον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος, Γεώργιο Τζάβλα από τον Ι.Ν. Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, Ιωάννη Γεροντή από τον Ι.Ν. Κωνσταντίνου & Ελένης, Σταύρο Κατσογρεσάκη από τον Ι.Ν. Κωνσταντίνου & Ελένης Ελούντας, Εμμανουήλ Καληωράκη συνταξιούχο Εφημέριο, Γεώργιο Σεργάκη από την Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας & Αποκορώνου και τους Εφημερίους της Ενορίας μας, Κωνσταντίνο Κωστάκη & Βασίλειο Περουλάκη.
   Στον Όρθρο και στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας & Χερρονήσου κ. Νεκτάριος, ο οποίος και εκήρυξε τον θείο λόγο στους πιστούς & στους παρευρισκόμενους συνταξιούχους της Ελληνικής Αστυνομίας του Νομού Λασιθίου, στον σύνδεσμο των οποίων είναι προστάτης η Αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη.
Πατήσετε εδώ για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες

5 Μαΐ 2011

Τυπικό Κυριακής των Μυροφόρων

Ακολουθία της Κυριακής των Μυροφόρων (Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου & Ευαγγελιστού) της 8ης Μαΐου 2011 με πλήρη τυπική διάταξη του Εσπερινού και του Όρθρου.

πιέστε εδώ 
Επισκεφθείτε το μενού Τυπικό των Κυριακών & των Εορτών για να διαβάσετε τις οδηγίες για να κάνετε download.

4 Μαΐ 2011

"Ενοριακά Νέα" (τεύχος 5ο - Μάϊος 2011)

Αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα μας το 5ο τεύχος του ενημερωτικού φυλλαδίου της ενορίας μας "ΕΝΟΡΙΑΚΑ ΝΕΑ" το οποίο περιέχει ένα οδοιπορικό της Μ. Εβδομάδος με πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Πατείστε εδώ για να το διαβάσετε

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Ορθόδοξος Συναξαριστής






ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ (Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΣΤΡ. ΚΟΡΑΚΑ 2)

ΧΑΡΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙΡΟΥ

Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα