Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, αλλά και ήταν άρτια καταρτισμένη και στα δόγματα της χριστιανικής πίστης. 

Όταν επί Μαξεντίου διεξαγόταν διωγμός εναντίον των χριστιανών, η Αικατερίνη δε φοβήθηκε, αλλά με παρρησία διέδιδε πώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο μόνος Αληθινός Θεός. για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της. Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, τους οποίους όμως η Αικατερίνη αποστόμωσε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά κάποιοι από τους συνομιλητές της Αικατερίνης πείσθηκαν για τους λόγους της και ασπάστηκαν την Χριστιανική Πίστη. 

Μπροστά σε αυτή την κατάληξη, ο έπαρχος διέταξε να τη βασανίσουν σκληρά με την ελπίδα πώς η αγία θα λύγιζε και θα αρνιόταν τον Χριστό. όμως η Αικατερίνη έμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Πέθανε στον τροχό, ύστερα από διαταγή του έπαρχου.

Ο μαρτυρικός της θάνατος έγινε πηγή θρύλων και λαϊκών παραδόσεων. Το λείψανό της, βρέθηκε από Αιγυπτίους χριστιανούς τον 8ον αιώνα στο βουνό Χορίβ και μεταφέρθηκε στην ομώνυμη μονή του Όρους Σινά.

Η Εκκλησία μας ανακήρυξε την Αγία Αικατερίνη μεγαλομάρτυρα και γιορτάζει τη μνήμη της στις 25 Νοεμβρίου. Θεωρείται προστάτιδα της Φιλοσοφίας και της παιδείας. 

Οι βυζαντινοί αγιογράφοι την ζωγράφισαν με ένα σπασμένο τροχό και ένα ματωμένο ξίφος, που συμβολίζουν τα βασανιστήριά της, ακόμα την ζωγράφισαν μ’ ένα κλαδί φοινικιάς και ένα βιβλίο στο χέρι, σύμβολα της σοφίας της. 

Η Αγία Αικατερίνη λέγεται πως ήρθε στην Κύπρο. Αυτό έγινε την εποχή που πέθανε ο πατέρας της. Οδηγήθηκε στην Κύπρο στο Θείο της, που κατοικούσε εδώ. Όταν, όμως ο θείος της έμαθε πως είχε ασπασθεί τη χριστιανική θρησκεία, πρώτα τη φυλάκισε και μετά την έστειλε πίσω στην Αλεξάνδρεια. 

Όταν η Αγία Αικατερίνη γνώρισε και ασπάστηκε την χριστιανική θρησκεία, απέρριπτε τις προτάσεις που την έκαναν πλούσιοι νέοι της εποχής, λέγοντας στους γονείς της πως ήθελε να νυμφευτεί τον Χριστό. Ένα βράδυ, εμφανίστηκε στον ύπνο της ο Χριστός και η Παναγία. Η Αγία του είπε πως είναι αφοσιωμένη σ’αυτόν. Ο Χριστός τότε, της έβαλε στο δάκτυλο ένα δακτυλίδι και της είπε πως την είχε νυμφευτεί. Εκείνη τη στιγμή όλα σκοτείνιασαν γύρω της και ξύπνησε. Όταν είχε δει το δακτυλίδι στο χέρι της πίστεψε, το όνειρό της ήταν αληθινό. 

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Ήχος πλ. α' Τον συνάναρχον Λόγον.

Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν την θείαν, και πολιούχον Σινά, την βοήθειαν ημών και αντίληψιν, ότι εφίμωσε λαμπρώς τους κομψούς των ασεβών, του Πνεύματος τη δυνάμει, και νυν ως Μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι το μέγα έλεος.

ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ
Ήχος γ'. Η Παρθένος σήμερον.

Την σοφίαν άνωθεν, κομισαμένη του λόγου, των ρητόρων ήλεγξας, τας φληναφίας ευτόνως, κάλλεσι, της παρθενίας ωραϊσμένη, αίμασι, της μαρτυρίας πεποικιλμένη, διά τούτο σε ως νύμφην, Αικατερίνα Χριστός προσήκατο.