23 Αυγ 2013

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΠΕΙΡΑΣΜΩΝ (Κυριακής Θ΄ Ματθαίου)

Επιμέλεια του κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Εκπαιδευτικού - Θεολόγου

Πάσαν χαράν ηγήσασθε όταν πειρασμοίς πέσητε ποικίλοις! Για να γυμναζόμαστε και αναγνωριζόμαστε ως δόκιμοι στην πίστη στο Θεό. Υπομονή έρχεται από τη γνησιότητα της πίστεώς μας. Πειρασμοί είναι επομένως μέσα δοκιμασίας πιστών και πίστης. Χαίρετε όταν πέφτετε σε πειρασμούς η δοκιμασία της πίστεως φέρνει υπομονή κι αυτή τελειώνει τα έργα και την αρετή. Άλλα τελειούνται ακούσια αλλά προϋποτίθενται και τα εκούσια της σωφροσύνης και της δικαιοσύνης και αγάπης στο Θεό και τον πλησίον που μας χρειάζονται για την τελείωση! Αν θέλετε να έχετε τέλεια πίστη στο Θεό να υποφέρετε γενναία πάσχοντας απέξω και να πράττετε τα θεάρεστα κι ας είναι και επίπονα.

   Όχι χαίρετε όταν ενεργείτε αρετή αλλά όταν υπομένετε πειρασμό γιατί το πρώτο δικό μας έργο είναι επιλογής ενώ το άλλο όχι και αυτό μας τελειοποιεί κι ας είμαστε και ατελείς όπως ακούμε σήμερα στο ευαγγέλιο. Έθρεψε 5.000 ανθρώπους με 5 άρτους και 2 ιχθύες και περίσσεψαν και τόσα κοφίνια -12- που ακούστηκε την περασμένη Κυριακή-Η΄Ματθ.! Να πλησιάζουμε τον άλλο για ωφέλεια ψυχοσωματική και πάλι να απομονωνόμαστε για προσευχή θέλει να μας δείξει ο Κύριος και πάλι απαλλαγμένοι από τα γήινα σε ησυχία. Τι θέλει ακόμα να μας πει σήμερα με τη θαυμαστή Του παρουσία πάνω στα κύματα;

   Με την θεία Του ενανθρώπηση θεράπευσε τη φύση μας και τη δίδαξε και την έθρεψε και αφήνοντάς μας σωματικά ανέβηκε στον ουρανό κι έστειλε μαθητές Του σ’  όλο τον κόσμο στην αλμυρή από πλήθος πειρασμών θάλασσα του βίου και των αλλοπίστων μέσα όμως στο ευαγγελικό σκάφος και στην Εκκλησία του Ευαγγελίου Του με το οποίο και δόθηκαν στους πειρασμούς. Όχι τους έστειλε αλλά τους ανάγκασε όπως θυμόμαστε μετά το διωγμό στα Ιεροσόλυμα όταν έφυγαν και διασπάρθηκαν σε όλον τον κόσμο κι έτσι εκπλήρωσαν την αποστολή τους.

   Αναγκάστηκαν να πλεύσουν και να προχωρήσουν στο πέραν δηλαδή στην κοσμική θάλασσα όπου πολλοί πειρασμοί και θλίψεις αλλά νικώντας κι υπερβαίνοντας πειρασμούς με τη βοήθεια του Ιησού. Αντίθετος άνεμος όπως με τους διώκτες Νέρωνα και άλλους σαν κύματα άγρια και δεινά εναντίον της Εκκλησίας μας υποκινημένοι από το δαίμονα κατά την 4η φυλακή της νύχτας, μετά την 9η. και αφήνονται να παλεύουν με τα κύματα τόσες ώρες όπως συνήθως συμβαίνει στις δυσκολίες μας για να το θυμόμαστε καλά όταν και όπως σωθήκαμε θαυματουργικά καρτερικά κι υπομονετικά! Και φάντασμα να τους φανεί για να φοβηθούν περισσότερο ακόμα και να σωθούν ασφαλέστατα έπειτα.

   Εγώ είμαι και μη φοβάστε τους λέει! Όπως και κατά την κατάλληλη στιγμή στη Δευτέρα παρουσία τότε πάλι θα έρθει για να καταργήσει ολότελα τα κύματα αυτά εναντίον της Εκκλησίας Του. Κι έφτασαν στην ξηρά. Κι όσοι βρέθηκαν στο πλοίο ήρθαν και Τον προσκύνησαν όπως και τότε θα Τον προσκυνήσουν πάλι όλοι επίγειοι και επουράνιοι και καταχθόνιοι ομολογώντας Τον ως Τον Κύριο και Ιησού Χριστό εις δόξαν Θεού Πατρός. Πειρασμοί που τελειοποιούν τέλειους και ατελείς. Όπως εδώ οι μαθητές ατελείς ακόμα πέτυχαν ό,  τι κι οι τέλειοι.

  Διπλοί οι πειρασμοί στον άνθρωπο με οδύνη κι ηδονή, υγεία και νόσο, δόξα κι αδοξία, ευπορία κι απορία και χειρότεροι όλων όσοι με ηδονή και υγεία και δόξα και ευπορία. Όποιος υπομένει πειρασμό στεφανώνεται. Αλλά κάποιοι βλασφημούν σε πειρασμό άλλοι πάλι αυτοκτονούν κι άλλοι φονεύουν άλλους ή ακολαστούν αλλά κανείς απείραστος κι ο Θεός δεν πειράζει κανένα! Πειρασμός εδώ το κακό κι η αμαρτία και η πτώση από όπου μόνο ο Χριστός έμεινε απείραστος μολονότι πειράστηκε. Δύναται τοις πειραζομένοις βοηθήσαι! Και μετά τη βάπτισή Του εξήλθε για να πειραστεί!

   Πειρσαμοί λέγονται κι οι επερχόμενοι λυπηροί ως επιδράσεις εξωτερικές κι η ίδια η προσβολή του εχθρού που πρόσβαλε και τον Κύριο πειράζοντάς Τον. Πειρασμοί είναι κι οι αμαρτίες μας κατά τις οποίες μόνο μας πειραζόμαστε συρόμενοι και δελεαζόμενοι από τις επιθυμίες μας τις κακές. Κι η επιθυμία όταν συλλάβει γεννά αμαρτία κι αυτή θάνατο όταν τελεστεί. Τώρα ποιο θάνατο; Ασφαλώς τον αιώνιο εξαιτίας χωρισμού της ψυχής μας από το Θεό. Κι αυτόν ακολούθησε από Αδάμ έως της συντελείας ο σωματικός και τότε πάλι στο μέλλοντα αιώνα για τους εδώ αμετανόητους θα ακολουθήσει η αφόρητη κι ατελεύτητη κόλαση της ψυχής και του σώματος αφού δίκαια θα καταδικαστούν από αυτόν που μπορεί να καταστρέψει ψυχή και σώμα στη γέεννα του πυρός!

   Αυτόν τον πειρασμό ας αποφύγουμε όλοι όσο μπορούμε γιατί είναι στο χέρι μας και στην εξουσία μας να τον αποφύγουμε. Κι όταν πέσουμε ας λυπηθούμε ώστε αν προετοιμαστούμε κατάλληλα έρχεται κι η μετάνοια αμεταμέλητη για να σωθούμε! Αυτόν τον πειρασμό σήμερα ας άρουμε που μας βλάπτει όχι μόνο πρόσκαιρα αλλά αιώνια. Κι ο Κύριός μας ως Αρχιερέας μας και των μελλόντων αγαθών χορηγός μέσω των μυστηρίων της Εκκλησίας μας χορηγεί και αιώνια απολύτρωση και ψυχικών πειρασμών και σωματικών. Τα όπλα μας νικούν κάθε νοητό εχθρό κι όχι μόνο εάν το θελήσει ο Κύριος.

   Και μια παράκληση μην τα κάνετε ανάποδα μη λυπάστε για πειρασμούς που σας ωφελούν και χαίρετε αντίστροφα ενώ έπρεπε να χαιρόμαστε με εκείνους που φέρνουν αιώνια ζωή κι απολύτρωση. Όχι σωματικά απολύτρωση να ζητάμε αλλά ψυχικά πρώτα και πρώτιστα. Ας λυπόμαστε περισσότερο για τις αμαρτίες μας παρά για τις επιζήμιες επιρροές που μας έρχονται κι όχι μόνο η σωτηρία μας η ψυχική και η αιώνια λύτρωση θα είναι μαζί μας αλλά κι η απολύτρωση και των προσκαίρων πειρασμών!

   Έχουμε άραγε αναρωτηθεί από πού ο βίος μας πολυστένακτος και φιλοπόλεμος και πολυσύμφορος; Από πού αλλού παρά από το ότι παραβήκαμε την εντολή του Θεού και βάλαμε μέσα μας την αμαρτία τον απαγορευμένο πειρασμό! Ας καθαρίσουμε εαυτούς από αμαρτίες με τη μετάνοια και τότε θα χρειαστούμε μετριότερους πειρασμούς εδώ κι όταν έρθει ο κατάλληλος καιρός θα επιστρέψουμε επιτέλους και αιώνια στον άλυπο και απείραστο βίο! Επομένως ας μη λυπούμαστε κι αδημονούμε για τις σωματικές προσβολές αλλά για τις σωματικές ζημιές πραγματικά πειρασμούς κι αληθινά αξιολύπητες. Ας λέμε και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν τον απαγορευμένο και ένοχο πάντως πειρασμό αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού γιατί σου εστιν η βασιλεία κι η δύναμις κι η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.  












Η Ταπεινοφροσύνη

Ρώτησαν τόν Αββά Λογγίνο:

- Ποιά αρετή είναι η μεγαλύτερη απ’ όλες;

Καί απάντησε:
- Σκέφτομαι, ότι, όπως η υπερηφάνεια είναι τό μεγαλύτερο απ? όλα τά πάθη, αφού καί από τόν ουρανό μπόρεσε νά ρίξει κάποιους (δηλαδή τόν Εωσφόρο καί τό τάγμα του), έτσι καί η ταπεινοφροσύνη είναι η μεγαλύτερη απ' όλες τίς αρετές, γιατί κι απ? αυτά τά τάρταρα μπορεί ν' ανεβάσει ένα άνθρωπο, ακόμα κι άν είναι αμαρτωλός σάν δαίμονας.

Νά γιατί ο Κύριος πρίν απ? όλους μακαρίζει τούς «πτωχούς τώ πνεύματι», (δηλαδή τούς ταπεινούς) (Ματθ. 5:3).

21 Αυγ 2013

ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ "ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ"


«Η Κοίμηση της Θεοτόκου, πρόσκληση – πρόκληση σε Σχέση»

του κ. Ανδρέα Χρονάκη
Υποψήφιου Διδάκτορα Θεολογίας


Υπέρτατα αισιόδοξο το μήνυμα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Ευ – αγγέλιο πραγματικό… Ευ – αγγέλιο μέσα σε έναν Κόσμο άκοσμο και σε μια Βιωτή ουσιαστικά αβίωτη. Ένα Ευ-αγγέλιο δύσκολο να ηχήσει σε έναν κόσμο, ο οποίος βρίσκεται σε παροπλισμό. Έναν κόσμο με απολεσθείσες όμορφες, απλές αλλά μεγαλειώδεις αξίες που αναγάγουν τον Υπ-άνθρωπο σε Άνθρωπο και τον καθιστούν Πρόσωπο προκαλώντας και προσκαλώντας τον σε Σχέση. Ίχνος αναζήτησης ψυχικής αγαλλίασης, που απλόχερα προσφέρεται σε έναν γλυκό λόγο, μια ματιά, σε μια ουσιαστική Σχέση με τον Άλλον. Με τον Συν – Άνθρωπο. Δίχως κρατούμενα, δίχως προσδοκίες ατομικής, εγωτικής εξασφάλισης και ψυχολογικής βεβαιότητας. Έναν κόσμο που δεν «προσφέρει», αλλά «δίνει» προσδοκώντας να λάβει. Που αναζητά ανταπόδοση και όχι ανταπόκριση. Που κρίνει εξατομικευμένα, ζει ατομικά, μοναχικά, εγωκεντρικά, α – κοινώνητα. Έναν κόσμο που αγνοεί όχι την Σχέση αλλά τον τρόπο της Σχέσης. Αποζητά τη Σχέση με τον Άλλον Άνθρωπο αλλά αδυνατεί να τον νιώσει ως Συν-άνθρωπο. Αδυνατεί να τον Συν – χωρεί ενώ ταυτόχρονα αφήνει να χωρεί στη ζωή του τόση κενότητα και τόση ματαιοδοξία. Χωρεί με το χρήμα, την ύλη, την ανάγκη και δεν συν-χωρεί με τον Άνθρωπο… τον Συν – Άνθρωπό του. Ζει όχι με την Συν – χώρεση αλλά με το Συμφέρον.
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το Συμφέρον. Είναι ανθρώπινο και φυσιολογικό να μεριμνά ο άνθρωπος για το συμφέρον του. Όμως το ερώτημα τίθεται ως προς την ποιότητα αυτού του συμφέροντος. Ποιο είναι το συμφέρον του Ανθρώπου; Αυτό αγνοεί ή αναζητά λανθασμένα. Σε λάθος τόπους και χώρους. Το εγκλωβίζει σε τόπους και χώρους ενώ μπορεί να το αναζητήσει και να το ψηλαφήσει στην «Χώρα του Αχωρήτου», την Παναγία. Να ζητήσει και να αναζητήσει τη Σχέση μαζί Της. Να υπάρχει ως Πρόσωπον έναντι Αυτής. Όπως ο Υιός Της, που είναι ο Ων. Υπαρκτική σχέση, που έχει μία βασική προϋπόθεση : την αμοιβαία ολοκληρωτική αυτοπαραίτηση από το Εγώ, την επιμέρους εγωτική αυτασφάληση. Χρειάζεται να υπάρξει η βιωματική πορεία από το «Εγώ» στο «Συν». Από την εγωτική μοναξιά στην ελεύθερη αυτοπαράδοση στην Σχέση. Και αυτό είναι άθλημα διαρκές και επίπονο.

Αμοιβαία ολοκληρωτική αυτοπαραίτηση από το Εγώ. Αυτός είναι ο τρόπος της Φύσης που πρέπει να αναιρεθεί για να υπάρξει ο τρόπος της Σχέσης. Μόνον όταν αντιταχθούμε στον εγωτικό εγκλωβισμό δίχως κρατούμενα, μπορούμε να βρεθούμε σε Σχέση με τον Θεό. Να φύγουμε από την ολοκληρωτική αυτασφάλεια, να περάσουμε στην ολοκληρωτική αυτοπαραίτηση και να φτάσουμε στην ολοκληρωτική αυτοπροσφορά στο Θεό και τον Άνθρωπο. Τότε ζούμε συν Θεό και με Συν – άνθρωπο.
Το Υπόδειγμα για την πορεία αυτή ψηλαφείται στο πρόσωπο της Παναγίας. Το «γέννοιτό μοι κατά το ρήμα Σου» αποτελεί την αδιάψευστη ολοκληρωτική αυτοπαραίτηση. Δίχως κρατούμενα, δίχως προσμονή ανταλλαγμάτων, δίχως συμφεροντολογικές αξιώσεις εισέρχεται η Παναγία στη Σχέση Της με το Θεό. Κύριο μέσον η πλήρης ταπείνωσή Της – η πλήρης αυτοπαραίτηση από το Εγώ. Παράλληλα, παραμένει σταθερή και στη Σχέση Της με τον Άνθρωπο. Τον καλεί, τον προσκαλεί σε Σχέση. Σε Σχέση με το Θεό καθ’ υπόδειγμα της Ιδίας και του Υιού Της. Στον θόρυβο του Εγωισμού η Παναγία αντιπροτείνει τη Σιγή. Όλη Της η Ζωή εν σιγη. Στην εγωτική ανάγκη αξιομισθίας αντιπροτείνει το «γένοιτο μοι κατά το ρημα σου». Και περιμένει τον άνθρωπο δια βίου…άλλωστε, η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει…«και εν τη Κοιμηση, τον κοσμον ου κατελιπες Θεοτοκε».
Δεν μένει κάτι άλλο παρά η δική μας ανταπόκριση στην πρόσκληση για Σχέση με το Θεό. Την ουσιαστική Σχέση με το Θεό η οποία δεν κατακτάται, δεν καθίσταται κτήμα αλλά αποτελεί διαρκές άθλημα ζωής. Πρόκειται για άθλημα γιατί χρειάζεται να εγκαταλείψουμε την «ηδονή» και να ασπαστούμε την «οδύνη», που προϋποθέτει και συνεπάγεται την τριήμερον κατάβαση στον προσωπικό μας Άδη. Αυτή που προσπορίζει δυνατότητα προσωπικής Μεταμόρφωσης. Και αυτή η κατάβαση είναι συγκινητικά ανθρώπινη και συγκλονιστικά οικεία : Πτώσεις και συντριμμοί, ταπεινώσεις και αθλιότητα, άμετροι απελπισμοί για να φτάσει ο άνθρωπος στο φωτισμό της διάκρισης του πραγματικού από το φαντασιώδες. Να κερδίσει την αθωότητα των ωρίμων, που επιτρέπει τη θέαση των μη – ορωμένων. 

13 Αυγ 2013

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΠΤΗ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΥΠΕΡΑΓΝΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ & ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ

του κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Εκπαιδευτικού - Θεολόγου


Πράγματι πόθος και χρέος σήμερα μας θυμίζει ότι οφείλουμε στην αγάπη σας να δώσουμε λόγο κατά τους ιερούς μας θεσμούς και την Ιερά μας Παράδοση σε σας λοιπόν που με την φιλόθεη ακοή αναμένετε σωτήριο λόγο που θα δώσει τροφή στην ψυχή σας απαραίτητο για τη σωτηρία σας αλλά και πάλι περισσότερο από κάθε άλλο χρωστώ αλλά και αγαπώ να διηγούμαι εδώ στην αγάπη σας τα μεγαλεία αυτής της Αειπάρθενης κόρης και Θεομήτορος! Ο πόθος ανυψώνει και παρακαλεί και προτρέπει αλλά και το χρέος πιέζει. Τι λόγια όμως μπορώ να βρω να σας πω για όσα ούτε καν μπορώ να προσεγγίσω σα να βλέπω τον ήλιο κατάματα; Η φιλανθρωπία της υμνουμένης όμως αναπληρώνει κι αυτή μας την αδυναμία ώστε και οφειλόμενο λόγο να δώσουμε στη Θεομήτορα αλλά και πόθο με ύμνους να αφιερώσουμε κατά δύναμη γιατί εάν τίμιος ο θάνατος των οσίων Αυτού και μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων πόσο μάλλον της των αγίων αγίας και του αγιασμού των αγίων πώς μπορούμε να υμνήσουμε τη μνήμη της αειπάρθενης Θεομήτορος όπως σήμερα ακριβώς έχουμε την υπέρλαμπρη επέτειο της αγίας της κοιμήσεως ή μεταβίωσης; Βραχύ τι παρ’  αγγέλους ηλαττωμένη και όμως και τους αγγέλους και αρχαγγέλους και τις άλλες υπερκόσμιες δυνάμεις όλες τις υπεραναβέβηκε ασυγκρίτως με την εγγύτητά της στο Θεό των απάντων και με όσα από αιώνος έχουν γραφεί και τελεστεί γι’ αυτήν θαυμαστά και εξαίσια;

   Προφήτες προφήτεψαν και θαύματα προδείκνυαν αυτό το μέλλον θαύμα της οικουμένης την αειπάρθενο Θεομήτορα. Παράδοξο καινό μυστήριο που προετοιμάστηκε με μεταβολές γενών και πραγμάτων και θεσμοί του Αγίου Πνεύματος που ποικίλα προδιατύπωναν την εσόμενη αλήθεια! Και τελευταία Ιωακείμ και Άννα τα άκρα της αρετής να γεννήσουν σε βαθιά γεράματα άτεκνοι και άγονοι εκ νέου ποιαν; Αυτήν που έτεκεασπόρως τον αχρόνως γεγεννημένο προ αιώνων από το Θεό Πατέρα! Προσευχή αξιοθαύμαστη και εξαίσια μετοίκηση από βρέφους ακόμα της Θεομήτορος από το σπίτι του πατέρα της στον οίκο του Θεού αλλά και παράδοξη παραμονή εκεί ακριβώς στα άγια των αγίων και άρρητη τροφή να την τρέφει με επιστασία αγγέλων αυτήν την τροφή που δε γεύτηκε ο Αδάμ για να μην εκπέσει όπως δεν εξέπεσε αυτή η πάναγνη που σήμερα μετέβη από τη γη στον ουρανό! Κι έπειτα πάλι μυστικότατη οικονομία μνηστείας και παράδοξος ασπασμός και υπέρ λόγον αρχαγγέλου άνωθεν κατερχομένου πετώντας και μηνύματα και προσφωνήσεις Θεού και θεραπευτικά και ευλογία ξεχωριστή που αναιρεί και την προπατορική μας κατάρα! Στην κόρη αυτή και στο κάλλος της το μυστικό της αειπάρθενης ο βασιλεύς του παντός επιθυμώντας έκλινε τους ουρανούς και κατέβηκε και τη επεσκίασε ή καλύτερα την ενώκησε η του Υψίστου δύναμη στην πανυπέραγνη και παρθενική της γαστέρα και άρα ένωση μάλλον παρά επισκίαση!

   Αλλά και μόρφωση από τη δύναμή Του όσο γινόταν ο Λόγος του Θεού σεσαρκωμένος και εσκήνωσεν απορρήτως εν αυτή και εκ αυτής προήλθε σαρκοφόρος ο Λόγος του Θεού και επί γης ώφθη και τοις επί γης συνανεστράφη θεουργώντας τη φύση μας και χαρίζοντάς μας αυτά που επιθυμούσι άγγελοι παρακύψαι που αυτό ακριβώς είναι και το υπερφυές εγκώμιο και η υπερένδοξη δόξα της αειπαρθένου Μαρίας όπου κάθε λόγος και νους ηττάται κι ας είναι και αγγελικός. Κ όσα ακολούθησαν την απόρρητη αυτή γέννηση πώς να τα εκφράσουμε; Μπορούμε; Συνέπραττε και συνέπασχε με την μέσω αυτής υψοποιό κένωση του Λόγου του Θεού και επομένως και συνδοξάζονταν και συνυψώνονταν δικαίως αυξάνοντας τα μεγαλεία με υπερφυείς προσθήκες. Και μετά την άνοδο στους ουρανούς πάλι του σαρκωθέντος εξ αυτής τα μεγαλεία που τέλεσε πάνω της ο υπεράνω νου και λόγου τα συναγωνίζονταν με καρτερικότατη και ασκητικότατη πολυειδή βιωτή και φροντίδες υπέρ του κόσμου όλου προσευχές και συστάσεις και προτροπές στους θεοφόρους κήρυκες που γύριζαν τα πέρατα της οικουμένης  αυτή ήταν η παράκλησή τους και το στήριγμά τους κι η παρηγοριά τους όπως όλοι την έβλεπαν και άκουγαν και συνεργάζονταν μαζί της παντοιοτρόπως στο θείο κήρυγμα του ευαγγελίου!

   Ιδού γιατί κι ο θάνατός της ζωοποιός και ζωηφόρος που μεταβιβάζει σε ουράνια και αθάνατη ζωή κι η μνήμη της επομένως εορτή χαρμόσυνη και πανήγυρη παγκόσμια που ανανεώνει τη μνήμη των θαυμασίων της Θεομήτορος και προσθέτει την κοινή καινή συνάθροιση των ιερών Αποστόλων από κάθε έθνος όπου είχαν ταχθεί στην πανίερη κηδεία της και τους ύμνους τους θεοφάντορες των θεολήπτων και αγγελικές επιστασίες και χοροστασίες και λειτουργίες που την προπέμπουν και ακολουθούν και συμπράττουν και αντιπράττουν και αμύνονται και επιτίθενται και συνεργούν και με όλη τη δύναμη συμφωνούν με όσους εγκωμιάζουν το ζωαρχικό και θεοδόχο σώμα της το σωστικό φάρμακο του ανθρωπίνου γένους και σεμνολόγημα του κόσμου όλου και της κτίσεως όπου κι ο ίδιος ο Κύριος αοράτως παρών ο Υιός αυτής της αειπαρθένου στην εξόδιο ακολουθία και τιμή. Σ’  Αυτού τα χέρια εναπέθεσε και το θεοφόρο πνεύμα και δι’  αυτού σε λίγο και το σώμα μεταθέτει σε χώρο αείζωο κι ουράνιο ευλόγως και συμφώνως προς Αυτήν την Θεοτόκο απαρχής μέχρι νυν καταλλήλως!

   Εμοί λίαν ετιμήθησαν οι φίλοι Σου Κύριε και πολλοί πλούτον εκτήσαντο και πολλαί θυγατέρες εποίησαν δύναμιν αλλά αύτη υπέρκειται και υπερήρε πάντας και πάσας! Μόνο αυτή ανάμεσα σε Θεό και ανθρώπους το Θεό κατέστησε Υιό Ανθρώπου και τους ανθρώπους υιούς του Θεούουρανώσασα τη γη και θεώσασα το γένος και μόνο αυτή από όλες τις γυναίκες αναδείχτηκε Μητέρα Θεού εκ φύσεως υπέρ πάσαν φύσιν και υπήρξε με τον άφραστο τόκο της βασίλισσα κάθε εγκοσμίου και υπερκοσμίου κτίσματος υψώνοντας μόνη της όλους τους ανθρώπους κάτω από τη σκέπη της κι αποδεικνύοντας τους επί γης αντί επιγείων ουρανίων και μετέχοντες ανώτερης αξίας και μεγαλύτερης δύναμης και γι’  αυτό ορίστηκε υψηλοτάτη και μακαριοτάτη βασίλισσα μακαρίου γένους.

   Τώρα λοιπόν έχει και το ουρανό κατάλληλο κατοικητήριο ως ταιριαστό της βασίλειο όπου μετατέθηκε σήμερα από τη γη και στάθηκε στα δεξιά του παμβασιλέως εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη πεποικιλμένη δηλαδή με το διαυγές της σώμα στολισμένο με παντοειδείς αρετές γιατί μόνο αυτή τώρα κατέχει μαζί με το θεοδόξαστο σώμα και με τον Υιό το ουράνιο χώρο αυτό το αγαπητό ενδιαίτημα ουρανού και ουρανού των ουρανών αυτή η ψυχή που έλαβε ως ένοικο τη χάρη του Θεού ανέρχεται στον ουρανό από δω με το σώμα που έλαβε μέσα του τον ίδιο τον προαιώνιο και μονογενή Υιό του Θεού την αένναη πηγή της χάριτος αυτή που γέννησε και σε ηλικία μόλις 3 ετών ήδη κατοικούσε στα άγια των αγίων υπέροχη πράγματι κι υπερκόσμια και με έργα και στο σώμα!

   Αυτό λοιπόν τώρα συνδοξάζεται με το γέννημά της με θεοπρεπή δόξα και συνανίσταται η κιβωτός του αγιάσματός Του μαζί με τον προηγουμένως αναστάντα τριήμερο Χριστό με αποδείξεις και εντάφια που απέμειναν και βρέθηκαν από τους μαθητές όταν προσήλθαν να τη ζητήσουν όπως συνέβη πριν και με τον Υιό και δεσπότη. Δε χρειάστηκε όμως να μείνει λίγο πάνω στη γη αλλά αναλήφθηκε αμέσως από τον τάφο στον υπερουράνιο χώρο από όπου πάλι αστράπτει χάριτες μέχρι τη γη λαμπρότατες και θεϊκότατες φωτίζοντας από κει όλο τον περίγειο χώρο προσκυνούμενη και θαυμαζόμενη και υμνούμενη από όλους τους πιστούς. Αυτή διάλεξε ο Θεός να συγκεντρώσει όλες τις αρετές ως εικόνα κάθε καλού για να δείξει σε αγγέλους και ανθρώπους τόσο ωραία! Κι από κει τώρα χαρίζει στους άξιους και ικανούς πλουσιότατη χάρη στους τιμώντας την ώστε και να ανυψωθούν σ’  αυτήν! Παρέστη όντως βασίλισσα εκ δεξιών Σου όπου και τα Σεραφείμ ειστήκεισαν κύκλω Αυτού! Όντως φοβερός ο τόπος ούτος και οίκος Θεού και πύλη ουρανού! Γι’  αυτό μνησθήσομαι του ονόματός Σου εν πάση γενεά και γενεά και για τούτο λαοί δοξολογόησονταί Σοι εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του αιώνος! Όπως κι οι άυλες κι υπερφυείς ταξιαρχίες τη βάτο και λαβίδα την Παρθενομήτορα που συνέλαβε απυρπολήτως το θείο πυρ και υπηρέτησε ο αρχάγγελος κατά τη σύλληψη και συνήψε με αυτήν τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου μεθόριο κτιστής και άκτιστης φύσεως το ταμείο κι ο θησαυρός πλούτου θεότητος! Αυτή υπόθεση προφητών και αρχή Αποστόλων και μαρτύρων εδραίωμα και διδασκάλων κρηπίς και δόξα των επί γης και τερπνότης των κατ’  ουρανόν και πάσης κτίσεως εγκαλλώπισμα καταρχή και πηγή και ρίζα απορρήτων αγαθών και παντός αγίου κορυφή και τελειότητα!

   Αυτή μας αγιάζει μόνο και μόνο με την ιερά της μνήμη σήμερα και καθαίρει το νου μόνο και μόνο με την κλίση του νου προς αυτήν και αναλαμβάνει στο θείο ύψος τρανώνοντας το βλέμμα της διανοίας και καταλάμποντας το πνεύμα με την επιδημία του Αγίου Πνεύματος ως ταμιούχος και χώρος χαρίτων για να γεμίσεις τα σύμπαντα με τη χάρη σου. Ας προσευχηθούμε θερμά σήμερα στην Παναγία μας: μετάδωσε και σε μας πλούσια στο λαό σου το έλεός σου και τα χαρίσματά σου Δέσποινα και δώσε λύση των δεινών και δικά μας και ξένα και εσωτερικά και εξωτερικά και μετάτρεψέ τα όλα στο καλύτερο με τη δύναμή σου εξημέρωσέ μας και απόκρουσε τα θηρία που μας ορμούν δώσε βοήθεια και θεραπεία στα πάθη μας πλούσια χαρίζοντας τη χάρη σου στην ψυχή και το σώμα μας διαρκή ώστε σωζόμενοι και δυναμούμενοι από τη χάρη σου να δοξάζουμε τον προαιώνιο Λόγο που σαρκώθηκε από σένα για μας μαζί με τον άναρχο Πατέρα Του και το ζωοποιό Πνεύμα νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. 

ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ

Ορθόδοξος Συναξαριστής






ΠΩΣ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ (Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΣΤΡ. ΚΟΡΑΚΑ 2)

ΧΑΡΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΑΠ' ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙΡΟΥ

Επιστροφή στην Αρχική Σελίδα