Σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί εορτάζει ένας μεγάλος άγιος, ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων που καταγόταν από ένα χωριό της Αμάσειας της Καππαδοκίας, που ονομαζόταν Χουμιαλά. Έζησε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού, Γαλερίου και Μαξιμίνου.
Ονομάζεται Τήρων, διότι κατετάγη στο στράτευμα των Τηρώνων, δηλαδή των νεοσυλλέκτων, από την λατινική λέξη tiroδιοικούμενος από τον Βρίγκα.
Ο Θεόδωρος μετά από μια επιτυχημένη εκστρατεία κατά του φοβερού δράκου της περιοχής αρνήθηκε να θυσιάσει στα είδωλα. Αμέσως κατάλαβαν ότι είναι Χριστιανός κλήθηκε στο κριτήριο σε απολογία. Εκεί ομολόγησε με παρρησία την πίστη του στον Χριστό χωρίς δισταγμό.
Ο διοικητής Βρίγκας δεν θέλησε να προχωρήσει στην άμεση σύλληψη και τιμωρία του Θεοδώρου, αλλά τον άφησε να σκεφθεί και να απαντήσει την επόμενη ημέρα. Πίστευε ότι ο Θεόδωρος θα άλλαζε γνώμη και θα θυσίαζε στα είδωλα.
Ο Θεόδωρος, όχι μόνο παρέμεινε αδιάσειστος στην πίστη του, αλλά έκαψε το ναό της μητέρας των θεών Ρέας, μαζί και το είδωλο της.
Αμέσως συνελήφθη και ομολόγησε την πράξη του λέγοντας: «ομολογώ ότι εγώ είμαι εκείνος όστις κατέκαυσα τον βωμόν της Ρέας, διότι ηθέλησα να δοκιμάσω και να ίδω, εάν είναι θεά αληθινή· αλλ’ είδα ότι είναι ξύλο κωφόν και αναίσθητον· και τοιαύτην τιμήν πρέπει να έχουσι τα είδωλα, επειδή οφθαλμούς έχουσι και δεν βλέπουσι, ώτα έχουσι και δεν ακούουσι, στόμα έχουσι και δεν ομιλούσι, πόδας έχουσι και δεν περπατούσι. Τι θεοί λοιπόν είναι αυτά τα άλαλα ξύλα;» με εντολή του άρχοντος Πουπλίου μαστιγώθηκε δυνατά και έπειτα ρίχθηκε από τον Βρίγκα σε πυρακτωμένη κάμινο, όπου και τελειώθηκε μαρτυρικά.
Πενήντα χρόνια περίπου αργότερα από το μαρτύριο του αγίου, έγινε βασιλιάς ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, έκανε πολλά και διάφορα εναντίον των Χριστιανών.
Προσπάθησε να αναστήσει την παλαιά ειδωλολατρική θρησκεία των Ελλήνων. Στην εποχή του είχαν ουσιαστικά ξαναρχίσει οι διωγμοί των Χριστιανών και τα βασανιστήρια.
Ο Ιουλιανός, γνώριζε πολύ καλά τα ήθη των Χριστιανών και ότι την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής εξαγνίζονται με την νηστεία και με τη θερμή προσευχή.
Γι' αυτό κάλεσε τον έπαρχο της πόλεως και του ανέθεσε να επιβλέψει την εκτέλεση της εξής εντολής: Να αποσύρουν από την αγορά όλα τα καθαρά τρόφιμα και να τα αντικαταστήσουν μ’ εκείνα πού ήταν ραντισμένα με το αίμα των θυσιών. Αυτά ονομάζονται ειδολόθυτα.
Με τον τρόπο αυτό αναγκαστικά, θα αγόραζαν όλοι να φάνε και θα γευόντουσαν τα ειδολόθυτα, ή αν δεν υπάκουαν, θα πέθαιναν από την πείνα.
Ο έπαρχος έθεσε αμέσως σε εφαρμογή τη διαταγή του Ιουλιανού και αποσύρθηκαν από την αγορά τα τρόφιμα. Αντικαταστάθηκαν βέβαια με τα μιασμένα. Φάνηκε έτσι προς στιγμήν ότι κέρδιζε ο διάβολος, ο υποκινητής, εμπνευστής και Πατέρας του Ιουλιανού.
Ο Θεός όμως ως Παντοδύναμος και Πάνσοφος, δεν εγκατέλειψε το λαό Του.
Παρουσιάζεται ο Μεγαλομάρτυς Θεόδωρος στον Πατριάρχη Ευδόξιο και του φανερώνει το σχέδιο του Ιουλιανού με τα έξης λόγια: «Σήκω γρήγορα, Πατριάρχη, συγκέντρωσε το ποίμνιο του Χριστού, και διαφύλαξε αυτό μετά μεγάλης προσοχής, παραγγέλοντάς τους να μην αγοράσει κανείς από τα τρόφιμα που υπάρχουν στην αγορά διότι ο δυσσεβέστατος Ιουλιανός κατεμόλυνεν απάντα δια του μιαρού αίματος της θυσίας αυτού».
Ο Πατριάρχης απορώντας είπε προς τον Άγιο: «Πώς είναι δυνατόν, Κύριε μου, να γίνει αυτό; Διότι, οι μεν πλούσιοι μπορούν να το εφαρμόσουν διότι έχουν τρόφιμα στις αποθήκες τους, οι φτωχοί όμως, που δεν θα έχουν ούτε μιας ημέρας τρόφιμα, τί θα κάνουν μπροστά σ' αυτή την ανάγκη;»
Ο Άγιος του απαντά: «Να τους προσφέρεις κόλλυβα, για να καλύψεις την ανάγκη τους».
Επειδή ο Πατριάρχης άκουγε για πρώτη φορά για τα κόλλυβα, τον ρώτησε με απορία: «Τί είναι αυτά τα κόλλυβα; δεν το γνωρίζω.
Ο Μάρτυρας του αποκρίθηκε: «Είναι σιτάρι. Να το βράσεις και να το μοιράσεις στους Χριστιανούς», προσθέτοντας: «Το βρασμένο σιτάρι στην χώρα των Ευχαΐτων συνηθίζουμε να το λέμε κόλλυβα. Αυτό, κάνε και διατήρησε το ποίμνιο του Χριστού αβλαβές και αμίαντο».
Ο Πατριάρχης εκστατικός τον ρωτάει: «Ποιος είσαι εσύ Κύριε μου, πού φροντίζεις με αγάπη και ευσπλαχνία για τη σωτηρία μας;»
Ο Άγιος του αποκρίθηκε: «Εγώ είμαι ο Μάρτυς του Χριστού Θεόδωρος, ο οποίος απεστάλην παρ’ αυτού εις σωτηρίαν και βοήθειαν ιδικήν σας».
Ο Άγιος έγινε άφαντος, ο Πατριάρχης σηκώθηκε με θαυμασμό και γεμάτος χαρά συγκέντρωσε το λαό του Χριστού όπου τους φανέρωσε την παρουσία και την βοήθεια του Μάρτυρα.
Συγχρόνως έκανε σύμφωνα με το λόγο του. Έβρασε, σιτάρι και το μοίρασε στο λαό όπου με τον τρόπο αυτόν διαφυλάχθηκε το ποίμνιο του Χριστού.
Στην αγορά, αν και τελείωνε η εβδομάδα, κανένας Χριστιανός δεν αγόρασε από τα μιασμένα τρόφιμα.
Ο Ιουλιανός νικημένος πλέον απέσυρε από την αγορά τα μιασμένα τρόφιμα και επανέφερε τα καθαρά.
Οι Χριστιανοί ύμνησαν και δοξολόγησαν το Θεό αλλά και το Μάρτυρα Θεόδωρο, και για χάρη του έκαναν λαμπρή γιορτή.
Από τότε καθιερώθηκε το Σάββατο της πρώτης Εβδομάδας των Νηστειών να γιορτάζεται στην Εκκλησία μας το δια κολλύβων θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.
Αυτά μας λέγει ο ιερός συναξαριστής και δια πρεσβειών του αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου του Τήρωνος σας εύχομαι καλή Σαρακοστή. Αμήν.
