Η ωραιότητα του ανθρώπου Β

Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη

Γεν. Αρχιερ. Επιτρόπου Ι. Μ. Πέτρας & Χερρονήσου

Αυτή η ώρα της σταυρώσεως, συγκλόνισε τον εκ δεξιών ληστή και ήρθε σε αυτογνωσία και θεογνωσία, λέγοντας: «Μνήσθητι μου Κύριε, εν τη βασιλεία Σου». Το αίμα του Χριστού, που πότισε το Σταυρό και τη γη του Γολγοθά και ρέει μέχρι σήμερα στα δισκοπότηρα των εκκλησιών και γίνεται η ζωή των χριστιανών με τη θεία Κοινωνία, θα αποτελεί πάντοτε, το φοβερό μυστήριο της σωτηρίας και την ωραιότητα του Εσταυρωμένου Θεού. «Ο Θεός μας είναι σταυρωμένος», λέει ο Ιερός Χρυσόστομος, «γι’ αυτό σήμερα γιορτάζομε!»

Είναι απέραντο το θέμα της ωραιότητας του Χριστού. Εμείς δεν έχομε τη δύναμη να εξετάσομε, ούτε να δούμε  την ωραιότητα του Θεού, γιατί ο Θεός στην ουσία του είναι αμέθεκτος, ακατάληπτος και απρόσιτος. Στις ενέργειες του όμως γίνεται μεθεκτός και κατανοητός στον άνθρωπο, επειδή ο άνθρωπος είναι πλασμένος κατά την εικόνα Του. Γι’ αυτό ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να φανερώσει στον άνθρωπο τον αληθινό Θεό, να τον απαλλάξει από την ειδωλολατρία και τον αγνωστικισμό,  να εγκαταστήσει στα σπλάχνα του κόσμου την εκκλησία, για τη σωτηρία του ανθρώπου και τον αγιασμό του. Σταυρώθηκε και αναστήθηκε, για να του χαρίσει την αθανασία, να τον ελευθερώσει από το θάνατο και το διάβολο, να του δώσει ζωή με το Σώμα Του και το Αίμα Του.

Με φόβο Θεού, θα σταματήσομε στο μυστήριο της Σταυρώσεως, για να δούμε, γιατί στην πιο μεγάλη ταπείνωση ο Χριστός μας, φάνηκε πραγματικά τόσο ωραίος. Σ’ ένα κατανυκτικό τροπάριο της Μεγάλης Παρασκευής ψάλλομε: «Ήλοις προσηλώθη, ο Νυμφίος της Εκκλησίας». Με καρφιά καρφώθηκε στο σταυρό, ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Από  την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ, ψάλλομε ωραία τροπάρια για τον Νυμφίο και τον προσκυνούμε ως «ερχομένον προς το πάθος», ενώ τη Μεγάλη Τρίτη το βράδυ ψάλλομε, «ο Νυμφίος ο κάλλει ωραίος».

Τα μεγαλύτερα διδάγματα για τη ζωή των χριστιανών, τα αντλεί η εκκλησία από τη σταύρωση του Χριστού. Ο σταυρός είναι σύμβολο της αγάπης του Θεού. Η αγάπη του Χριστού για τον άνθρωπο, τον έφερε μέχρι το σταυρό.

 Ο σταυρός είναι σύμβολο ειρήνης. Η σταύρωση του Χριστού έφερε ειρήνη στον άνθρωπο. Ειρήνη  με το Θεό και  με τους συνανθρώπους του. Γι’ αυτό στη Θεία Λειτουργία, ο ιερεύς επαναλαμβάνει πολλές φορές τη λέξη ειρήνη.

Ο σταυρός είναι σύμβολο νίκης, γιατί νικήθηκε ο θάνατος και ο διάβολος. Υφίσταται ακόμη ο σωματικός θάνατος, αλλά καταργήθηκε ο πνευματικός, που χώριζε τον άνθρωπο από το Θεό. Οι ψυχές των ανθρώπων που πεθαίνουν με πίστη στο Χριστό, δεν πάνε πια στον σκοτεινό Άδη, αλλά στη φωτεινή  βασιλεία του Θεού και τα σώματα θα αναστηθούν ένδοξα και άφθαρτα στη  Β παρουσία του Χριστού και θα ενωθούν ξανά με τις ψυχές για να  ζήσουν αιώνια στη βασιλεία του Θεού. Ο διάβολος νικήθηκε στο Γολγοθά. Εξακολουθεί να υπάρχει, γιατί τον κρατεί  ο Θεός στην ύπαρξη και τη ζωή,  αλλά  η δύναμις του είναι περιορισμένη. Είναι σαν το φίδι που δαγκώνει, αλλά δεν έχει δηλητήριο.

            Ο σταυρός του Χριστού είναι σύμβολο αθανασίας και ελπίδας,  γιατί με τη σταύρωση χαρίστηκε στον άνθρωπο η αθανασία. Ο σταυρός τοποθετείται στους τάφους των Κοιμητηρίων, για να μαρτυρεί την πίστη της εκκλησίας στην αθανασία της ψυχής και στην αιωνιότητα του ανθρώπου.  Τη σταύρωση του Χριστού, ακολουθεί η Ανάσταση.  Επομένως ο άνθρωπος πρέπει πάντα να ελπίζει. Η απελπισία είναι έργο του διαβόλου. Η αμαρτία είναι ανθρώπινη, η απελπισία σατανική.

            Ο σταυρός είναι σύμβολο συγχωρήσεως και συγγνώμης. Η  συγχώρηση είναι μια νέα πραγματικότητα για τον άνθρωπο.   Σβήνει το μίσος και τον φθόνο κι όλα τα πάθη της εκδικήσεως, από την καρδιά του ανθρώπου.  Είναι ακόμη  σύμβολο μακροθυμίας και υπομονής. Και τα δυο αυτά είναι απαραίτητα  στη ζωή του ανθρώπου, που ταράσσεται από περιστάσεις  που  πληγώνουν την ψυχή του και κλονίζουν την υγεία του.

            Ο σταυρός  είναι σύμβολο γαλήνης. Η γαλήνια μορφή του  Χριστού την ώρα της σταυρώσεως, μας δίνει το μέτρο που πρέπει να αντιμετωπίζομε τις θλίψεις και τους πόνους.   Είναι σύμβολο αδελφοσύνης, γι’ αυτό  παίρνουν εντολή οι Απόστολοι, να κηρύξουν το ευαγγέλιο σ’ όλα τα έθνη. Είναι τέλος σύμβολο ταπεινώσεως,  αφού η «κατά Θεόν» ταπείνωση, συντρίβει την υπερηφάνεια και την αλαζονεία. Στο Σταυρό διαφαίνεται η ωραιότητα της αγάπης, αλλά και η αγάπη της ωραιότητας.

            Στο πρόσωπο λοιπόν του Χριστού, διακρίνομε τη θυσιαστική αγάπη, την ανεξικακία, τη συγχωρητικότητα, την ελπίδα, την ειρήνη, τη γαλήνη, την αδελφοσύνη, την αθανασία, τη μακροθυμία και την υπομονή.  Όλα αυτά συγκροτούν το άφθαστο μεγαλείο της ωραιότητας του Χριστού. Μας συγκινεί αυτή η ωραιότητα. Είναι  ευλογημένοι οι άνθρωποι, που τη βλέπουν στο πρόσωπο του Χριστού. Την είδαν όλοι οι Άγιοι και τη βλέπουν  όλοι οι πιστοί χριστιανοί που αγαπούν το Χριστό. Την είδαν τα εκατομμύρια των μαρτύρων, που τον αγάπησαν «έως θανάτου».

                 Συνεχίζεται...