Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Συνεχίζομε από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, με το θέμα της Θείας Κοινωνίας: «Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, προτού παραδώσει το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, είπε: «Ο άρτος που θα σας δώσω εγώ, είναι το σώμα μου, το οποίο δίνω για να ζήσει ο κόσμος». Αυτό σημαίνει, ότι η θεία Μετάληψη είναι για τους πιστούς, αναγκαίο συστατικό, της πνευματικής κατά Χριστόν ζωής.
Σε άλλο πάλι μέρος λέει ο Χριστός: «Αμήν λέγω υμίν, εάν μη φάγητε την σάρκα του Υιού του ανθρώπου και πίητε αυτού το Αίμα, ουκ έχετε ζωήν εν εαυτοίς». Από τα λόγια αυτά γίνεται φανερό, ότι είναι τόσο αναγκαία η θεία Μετάληψη στον χριστιανό, όσο είναι αναγκαίο και το άγιο Βάπτισμα.
Όταν παρέδιδε το Μυστήριο τούτο, ο Κύριος στους μαθητές του, τη Μεγάλη Πέμπτη, δεν είπε συμβουλευτικά , όποιος θέλει ας φάγει το σώμα μου και όποιος θέλει ας πίει το αίμα μου, όπως είπε, όποιος θέλει να με ακολουθήσει, αλλά προστακτικά ξεφώνησε: «Λάβετε φάγετε, τούτο μου εστι το Σώμα». «Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστι το Αίμα μου». Αυτό σημαίνει: αφού ελεύθερα με ακολουθήσετε και είστε μαθητές μου, αναπόφευκτα πρέπει να φάγετε το Σώμα μου και εξάπαντος πρέπει να πίετε το Αίμα μου.
Και πάλι λέγει: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν». Δηλ. τούτο το μυστήριο σας το παραδίδω να το τελείτε, όχι μια ή δυο ή τρεις φορές το χρόνο αλλά κάθε μέρα, όπως το εξηγεί στη Λειτουργία του, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Έχοντες λοιπόν υπ’ όψη, την σωτήρια αυτή εντολή του Κυρίου, με την οποία παρήγγειλε: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν», ενθυμούμενοι και όλα όσα για χάρη μας τέλεσε στη γη, ιδιαίτερα, τον σταυρικό θάνατο, την ταφή, την τριήμερη ανάσταση, την ανάληψη στους ουρανούς, την στα δεξιά της μεγαλοσύνης του καθέδρα, την δεύτερη και ένδοξη πάλι παρουσία του», «Τα σα εκ των σων, Σοι προσφέρομεν, κατά πάντα και δια πάντα»
Οι Άγιοι Απόστολοι, ακολούθησαν την παραγγελία του Κυρίου μας. Συναθροίζονταν και τελούσαν την Θεία Ευχαριστία. Οι τρεις χιλιάδες που πίστεψαν στο Χριστό, την ημέρα της Πεντηκοστής και βαπτίσθηκαν ήσαν με τους Αποστόλους, για να ακούνε το κήρυγμα τους, να συμπροσεύχονται και να κοινωνούν των
Αχράντων Μυστηρίων.
Όλες οι ευχές της Θείας Λειτουργίας, που διαβάζει μπροστά στην Αγία Τράπεζα ο ιερέας, αφορούν τη Θεία Κοινωνία. Την προετοιμασία των πιστών, για να κοινωνήσουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που θα μεταγγίσει στις ψυχές τους, τη ζωή του Χριστού. Ο Θείος Χρυσόστομος, τονίζει: «Όταν ο ιερέας, «ως εκ του προσώπου του Κυρίου», κρατεί το Ιερό Ποτήριο στα χέρια του, με το Ζωοποιό Σώμα και Αίμα, εξέρχεται από την Ωραία Πύλη και προσκαλεί το λαό στη Θεία Μετάληψη, φωνάζει μεγαλόφωνα: «Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε», δηλ. έλθετε να μεταλάβετε με φόβο Θεού, με πίστη και αγάπη τα θεία Μυστήρια. Καλεί στη Θεία Κοινωνία όλους τους χριστιανούς».
Διευκρινίζει όμως ο Χρυσόστομος: «Βλέπω πολλούς να μεταλαμβάνουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, απλώς και ως έτυχε, κινούμενοι μόνο από μια συνήθεια και όχι από ορθό λογισμό. Γιατί όταν φτάσει ο καιρός της αγίας τεσσαρακοστής, κάθε χριστιανός, όποιος κι αν είναι, είτε άξιος δηλ. είτε ανάξιος, μεταλαμβάνει; Το ίδιο συμβαίνει την ημέρα των Θεοφανείων.
Όμως, μήτε τα Θεοφάνεια, μήτε η Τεσσαρακοστή, μήτε το Πάσχα, κάνουν άξιους τους ανθρώπους για να κοινωνήσουν, αλλά τους κάνει άξιους, η «καθαρότητα της ψυχής». Μ’ αυτή την καθαρότητα της ψυχής, έχεις άδεια, κάθε καιρό να μεταλαβαίνεις. Χωρίς αυτήν όμως, δεν έχεις άδεια καμιά φορά να κοινωνήσεις, γιατί λέγει ο Παύλος: «Όσες φορές μεταλαμβάνετε, αναλογίζεσθε τον σταυρικό θάνατο και τα πάθη του Χριστού».
Συνεχίζομε από τον Ιερό Χρυσόστομο: «Βλέπω ότι γίνεται πολλή ανωμαλία στη Θεία Κοινωνία, γιατί ενώ στις άλλες μέρες του χρόνου δεν κοινωνείτε, αν και είστε πολλές φορές καθαροί, όταν έρθει το Πάσχα, κι αν κάμετε και κανένα κακό, αποτολμάτε και μεταλαμβάνετε. Αλλοίμονο στην κακή σας συνήθεια και στην πρόληψη αυτή.
Μάταια γίνεται λοιπόν η καθημερινή λειτουργία, επειδή και δεν μεταλαμβάνετε! Μάταια στεκόμαστε στο Άγιο Θυσιαστήριο και κανένας δεν έρχεται να κοινωνήσει! Αυτά τα λέω, όχι για να κοινωνείτε απλώς και ως έτυχε, αλλά για να κάνετε τον εαυτό σας άξιο. Δεν είσαι άξιος, ω άνθρωπε, να μεταλάβεις; Λοιπόν ούτε τις ευχές της λειτουργίας είσαι άξιος να ακούσεις!»
