Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Η αληθινή ελεημοσύνη
Συνεχίζοντας ο Ιησούς αναφέρεται στην ελεημοσύνη. «Να προσέχετε την ελεημοσύνη σας, να μη γίνεται μπροστά στους ανθρώπους, με σκοπό να σας επιδοκιμάσουν. Γιατί αν την κάνετε με σκοπό τον έπαινο των ανθρώπων, μην περιμένετε ανταμοιβή από το Θεό».
«Όταν κάνετε ελεημοσύνη, μην το διατυμπανίζετε, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να τους τιμήσουν οι άνθρωποι. Σας βεβαιώνω πως αυτή η τιμή, είναι η ανταμοιβή τους. Όταν κάνεις ελεημοσύνη, να μην ξέρει το αριστερό σου χέρι, τι κάνει το δεξιό σου. Για να είναι η ελεημοσύνη σου αληθινή, πρέπει να είναι κρυφή. Και ο ουράνιος Πατέρας σας που βλέπει τις κρυφές σας πράξεις, θα σας ανταμείψει φανερά».
Η κρυφή ελεημοσύνη στην οποία επιμένει ο Χριστός, έχει σκοπό να απαλλάξει τον άνθρωπο από την ανθρωπαρέσκεια και την επίδειξη. Όταν κάνεις ελεημοσύνη για να επιδειχτείς, δεν είναι πράξη αγάπης προς τον συνάνθρωπο σου που υποφέρει. Δεν είναι ωραίο, τον άνθρωπο που ελεείς να τον ταπεινώνεις, για να προβληθείς εσύ. Το κίνητρο της ελεημοσύνης, πρέπει να είναι η αγάπη και η συμπόνια στον άλλο άνθρωπο. Τα μέσα που χρησιμοποιείς πρέπει να είναι ηθικά και ο σκοπός, η βοήθεια του άλλου ανθρώπου. «Αξίζει πιο πολύ το «πώς» από το «τι» που δίνεις». Επομένως το δόγμα των Ιησουιτών, που πολλοί επικαλούνται σήμερα: « ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» είναι αντιευαγγελικό και αντιανθρώπινο. Ο καρπός μιας πράξεως, φέρει την αξία ή την απαξία, που έχουν τα κίνητρα που την αρχίζει και τα μέσα που χρησιμοποιεί. Με ανέντιμα μέσα δεν φτάνεις σε ηθικούς σκοπούς.
Η αληθινή προσευχή
«Όταν προσεύχεστε να μην είστε σαν τους Φαρισαίους υποκριτές, που τους αρέσει να στέκονται και να προσεύχονται στις συναγωγές και στα σταυροδρόμια, για να κάνουν καλή εντύπωση στους ανθρώπους. Σας βεβαιώνω ότι αυτή η επίδειξη τους, είναι όλη τους η ανταμοιβή.
Εσύ όταν προσεύχεσαι, πήγαινε στο πιο απόμερο δωμάτιο του σπιτιού σου, κλείσε την πόρτα σου και προσευχήσου εκεί κρυφά στον Πατέρα σου. Και ο Θεός θα εισακούσει και θα ανταμείψει την προσευχή σου. Όταν προσεύχεστε, μη φλυαρείτε όπως οι ειδωλολάτρες, που νομίζουν ότι με την πολυλογία τους θα εισακουσθούν. Μη γίνεσθε όμοιοι μ’ αυτούς. Ο Θεός ξέρει από τι έχετε ανάγκη, προτού ακόμη του το ζητήσετε».
Μιλώντας έτσι ο Χριστός για την προσευχή, είχε απέναντι του τους Φαρισαίους με την υποκρισία τους, που προσεύχονταν στα κεντρικότερα μέρη των πλατειών με έπαρση και εγωισμό, για να φανούν ότι δεν είναι «σαν τους άλλους ανθρώπους», αλλά οι εκλεκτοί του Θεού. Αυτή η προσευχή καταδικάζεται από το Χριστό.
Η προσευχή είναι η πιο προσωπική σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Σχέση παιδιού με Πατέρα. Σχέση ταπεινή. Σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης κι όχι σχέση εγωισμού και αλαζονείας. Ο Θεός γνωρίζει τι έχεις στην καρδιά σου, τι έχεις στο νου σου και στη συνείδηση σου. Όπως ζητάς κάτι από τη μητέρα σου και την αγκαλιάζεις κι έχεις εμπιστοσύνη, ότι θα καμφθεί η μητρική της αγάπη, έτσι να το ζητάς κι από το Θεό. Αλλά την προτεραιότητα να την αφήνεις στο Θεό, γιατί σε καμιά περίπτωση δεν γνωρίζεις, αν αυτό που ζητάς είναι για το καλό σου, για την ψυχή σου. Είναι ωραίο σε κάθε μας προσευχή να λέμε στο τέλος. «Όπως θέλεις Εσύ Θεέ μου».
Η προσευχή βέβαια διακρίνεται σε αιτήσεις, σε ευχαριστίες και σε δοξολογίες. Στις αιτήσεις ζητούμε από το Θεό να μας βοηθήσει. Στις ευχαριστίες, τον ευχαριστούμε και στις δοξολογίες δοξάζομε, αγιάζομε και υμνούμε το όνομα του. Η τελειότερα προσευχή είναι η δοξολογία. Να λέμε: «Δόξα σοι ο Θεός». «Δόξα ναχεις Θεέ μου». «Δόξα νάχει ο Θεός»
Αυτοί που δεν βρίσκουν λόγους να ευχαριστήσουν και να δοξολογήσουν το Θεό, δεν ξέρουν τι θα πει άνθρωπος, τι θα πει Θεός, τι θα πει ζωή, τι θα πει θάνατος, τι θα πει αιωνιότητα. Ο άνθρωπος είναι πλάσμα και εικόνα του Θεού. Γι’ αυτό πρέπει να τον ευχαριστεί. Ο Θεός δίνει στον άνθρωπο την ύπαρξη, τη ζωή, τη γνώση, το νου, την καρδιά, το λογικό, την αγάπη και πρέπει να τον ευχαριστεί. Για τον αέρα που αναπνέεις πρέπει να ευχαριστείς το Θεό. Αν πάθεις κάτι και σταματήσεις να αναπνέεις θα πεθάνεις. Για ένα ποτήρι νερό που πίνεις, πρέπει να ευχαριστείς το Θεό. Υπάρχεις, γιατί θέλει ο Θεός. Ζεις, γιατί σε ζωοποιεί ο Θεός. Ούτε ο διάβολος δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν τον ζωοποιεί ο Θεός.
