Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Διάφορες θεραπείες
Ο Ιησούς ήρθε κοντά στη λίμνη της Γαλιλαίας. Ανέβηκε σ’ ένα βουνό και καθόταν εκεί. Πήγε και τον βρήκε πολύς κόσμος, έχοντας μαζί τους κουτσούς, τυφλούς, κωφάλαλους, κουλούς και άλλους πολλούς και τους έβαλαν μπρος στα πόδια του και τους θεράπευσε. Έτσι το πλήθος θαύμαζε που έβλεπε κουφούς να ακούνε, άλαλους να μιλούν, κουλούς να γίνονται καλά, κουτσούς να περπατούν και τυφλούς να βλέπουν και να δοξάζουν το Θεό.
Η θεραπεία δύο τυφλών στην Ιεριχώ
Όταν ο Ιησούς έβγαινε από την Ιεριχώ, τον ακολούθησε πολύς κόσμος. Δυο τυφλοί που κάθονταν στην άκρη του δρόμου, όταν άκουσαν πως περνάει ο Ιησούς, άρχισαν να φωνάζουν: «Κύριε, Υιέ του Δαβίδ, σπλαχνίσου μας!» Ο κόσμος τους μάλωνε να σωπάσουν. Αυτοί όμως φώναζαν ακόμη πιο δυνατά. Ο Ιησούς τους φώναξε και τους είπε: «Τι θέλετε να σας κάνω;» «Κύριε» του λένε, «να ανοίξουν τα μάτια μας». Ο Χριστός τους σπλαχνίστηκε. Άγγιξε τα μάτια τους κι αμέσως απέκτησαν το φως τους και τον ακολούθησαν.
Ποιος είναι ανώτερος
Ο Ιησούς όταν ήρθε στην Καπερναούμ ρώτησε τους μαθητές του: «Τι συζητούσατε μεταξύ σας στο δρόμο;» Αυτοί όμως σιωπούσαν, γιατί στο δρόμο συζητούσαν μεταξύ τους, ποιος είναι ανώτερος ανάμεσα τους. Ο Ιησούς φώναξε τότε ένα παιδάκι και είπε: «Σας βεβαιώνω πως, αν δεν αλλάξετε κι αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού. Όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδί στο όνομα μου, δέχεται εμένα τον ίδιο. Κι όποιος δεχτεί εμένα, δέχεται τον Πατέρα μου, που με έστειλε στον κόσμο. Εκείνος που είναι ο πιο ταπεινός μεταξύ όλων σας, αυτός είναι ο ανώτερος».
«Οι βασιλιάδες των λαών καταδυναστεύουν τους λαούς τους και οι δυνάστες τους, τιτλοφορούνται ευεργέτες. Εσείς όμως δεν πρέπει να κάνετε το ίδιο, αλλά ο ανώτερος ανάμεσα σας, πρέπει να γίνει σαν τον κατώτερο και ο αρχηγός σαν τον υπηρέτη. Ποιος είναι ανώτερος, αυτός που κάθεται στο τραπέζι ή αυτός που τον υπηρετεί; Αυτός που κάθεται στο τραπέζι. Κι όμως εγώ είμαι σαν τον υπηρέτη ανάμεσα σας».
Ο Ιησούς ευλογεί τα παιδιά
Έφεραν τότε στον Ιησού παιδιά για να τα ευλογήσει. Οι μαθητές όμως μάλωναν τις μανάδες που τα είχαν φέρει. Ο Ιησούς αγανάκτησε και τους είπε: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σ’ εμένα. Μην τα εμποδίζετε. Γιατί η βασιλεία του Θεού, ανήκει σε ανθρώπους, που είναι σαν αυτά». Τότε πήρε τα παιδιά στην αγκαλιά του και τα ευλόγησε, βάζοντας τα χέρια του πάνω τους.
Η αθωότητα των παιδιών που τονίζει ο Ιησούς, αφορά την ανεξικακία τους. Το παιδί εύκολα ξεχνά το κακό, συγχωράει γρήγορα και ρίχνεται με δάκρυα χαράς στην αγκαλιά της μητέρας του, που πριν λίγα λεπτά το είχε κάμει να κλάψει. Δεν ριζώνει η κακία στην ψυχή του. Δεν δηλητηριάζεται η καρδιά του. Δεν σκοτίζεται με εμπάθεια ο νους του.
Η παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου
Σε μερικούς που ήταν «σίγουροι» για την ευσέβεια τους και περιφρονούσαν τους άλλους, είπε την παρακάτω παραβολή: «Δυο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν. Ο ένας ήταν Φαρισαίος κι ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε επιδεικτικά κι έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του: «Θεέ μου σ’ ευχαριστώ, που εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους, κλέφτης, άδικος, μοιχός ή σαν αυτόν εδώ τον τελώνη. Εγώ νηστεύω δυο φορές τη βδομάδα. Δίνω στο ναό το δέκατο απ’ όλα τα εισοδήματα μου». Ο τελώνης αντίθετα στεκόταν πολύ πίσω και δεν τολμούσε, ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό. Χτυπούσε το στήθος του και έλεγε: «Θεέ μου, σπλαχνίσου με, τον αμαρτωλό». Σας βεβαιώνω πως αυτός έφυγε για το σπίτι του αθώος και συμφιλιωμένος με το Θεό, κι όχι ο Φαρισαίος. Γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί κι όποιος τον ταπεινώνει θα υψωθεί».
Ο Φαρισαίος καταδικάζεται για την αλαζονεία του, για τον εγωκεντρισμό του, για την απόρριψη των συνανθρώπων του, για την έλλειψη αγάπης, για την υποκρισία του. Θεός είναι ο εαυτός του. Οι άλλοι άνθρωποι γι’ αυτόν, είναι κατώτερα όντα, άξια μόνο για κατάκριση και κόλαση. Ούτε εικόνες του Θεού είναι, ούτε αδέλφια, ούτε συνάνθρωποι. Για το Χριστό, ο Φαρισαίος είναι η χειρότερη περίπτωση διαστροφής του ανθρώπινου προσώπου. Κι όμως! Νήστευε δυο μέρες τη βδομάδα. Έδινε το 1/10 από τα εισοδήματα του στους φτωχούς. Προσευχόταν καθημερινά, αλλά στην καρδιά του δεν είχε ευσπλαχνία. Μόνο σκληρότητα και υπερηφάνεια.
Ο εγωισμός είναι η μεγαλύτερη ψυχική και πνευματική αρρώστια του ανθρώπου. Είναι ο θάνατος της αγάπης. Η βόμβα στα θεμέλια μιας κοινωνίας. Η ενσάρκωση της υποκρισίας, της διπροσωπίας και της σκληρότητας. Οι εγωιστές δεν έχουν θέση στο Ευαγγέλιο. Δεν είναι παιδιά της Εκκλησίας. 
