Διαβάζουμε αποσπάσματα από το "Γεροντικόν"
Επιμέλεια: Πρεσβ. Βασίλειος Περουλάκης
Δεν φοβούμαι τον Θεό, έλεγε στους μαθητές του ο Καθηγητής της ερήμου Μέγας Αντώνιος, διότι τον αγαπώ. Η τέλεια αγάπη, "έξω βάλλει τον φόβον".
*** *** ***
Ο πατήρ Αμμούν ο Νιτριώτης επισκέφθηκε κάποτε τον Μέγα Αντώνιο και επειδή είχε μαζί του φιλική οικειότητα τον ρώτησε:
-Πως συμβαίνει εγώ μεν να κοπιάζω περισσότερο από σένα, συ δε να δοξάζεσαι περισσότερο από τους ανθρώπους;
-Φαίνεται ότι θα αγαπώ τον Θεό περισσότερο από σένα, του αποκρίθηκε με καλοκάγαθο μειδίαμα ο φίλος του Θεού (Μέγας Αντώνιος).
*** *** ***
Ένας γέρων Ερημίτης παρεκάλεσε κάποτε στην προσευχή του τον Θεό να του δείξει τους παλαιούς Πατέρες της ερήμου. Τους είδε λοιπόν όλους εκτός από τον Μέγα Αντώνιο.
-Που να βρίσκεται άραγε ο Μέγας Αντώνιος; Σκέφτηκε με απορία.
-Όπου είναι ο Θεός, άκουσε μια φωνή να τον βεβαιώνει.
*** *** ***
Η προς τον Θεόν αγάπη, γράφει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, είναι αγαθή διάθεση της ψυχής και όποιος την κατέχει δεν προτιμά κανένα από τα δημιουργήματα περισσότερο από τον Θεό. Είναι δε αδύνατο να την αποκτήσει μόνιμα ο άνθρωπος, όταν αισθάνεται την παραμικρή προσκόλληση στα γήΐνα πράγματα. Εκείνος που αγαπά τον Θεό, ζει αγγελικό βίο επάνω στη γη. Νηστεύει, αγρυπνεί, ψάλλει, προσεύχεται και έχει πάντοτε καλές σκέψεις για τους συνανθρώπους του.
