Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Η παραβολή για τα δυο σπίτια
«Όποιος ακούει αυτά τα λόγια μου και τα τηρεί, τον παρομοιάζω με συνετό άνθρωπο, που έχτισε το σπίτι του πάνω στο βράχο. Όταν ήρθε η βροχή και πλημμύρισαν τα ποτάμια και φύσηξαν οι άνεμοι και έπεσαν ορμητικά πάνω σ’ εκείνο το σπίτι, δεν γκρεμίστηκε, γιατί είχε θεμελιωθεί πάνω στο βράχο. Όποιος όμως ακούει αυτά τα λόγια μου, αλλά δεν τα εφαρμόζει, μοιάζει μ’ ένα άμυαλο άνθρωπο, που έχτισε το σπίτι του πάνω στην άμμο. Κι όταν ήρθε η βροχή και πλημμύρισαν τα ποτάμια κι έπεσαν πάνω σ’ εκείνο το σπίτι, αυτό γκρεμίστηκε».
Ο Ιησούς αληθινός δάσκαλος
Μ’ αυτά τα λόγια τελείωσε ο Ιησούς την ομιλία του στο Όρος. Ο κόσμος είχε εντυπωσιασθεί βαθειά από τη διδασκαλία του, γιατί τους δίδασκε με αυθεντία κι όχι όπως οι γραμματείς.
Θεραπεία λεπρού.
Όταν κατέβηκε ο Ιησούς από το Όρος, τον ακολούθησε κόσμος πολύς. Ένας λεπρός τον πλησίασε, τον προσκύνησε και του είπε: «Κύριε, αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις από τη λέπρα». Ο Ιησούς άπλωσε το χέρι του, τον άγγιξε και του είπε: «Θέλω να καθαριστείς». Αμέσως καθαρίστηκε από τη λέπρα. Του λέει ο Ιησούς: «Πήγαινε να δείξεις τον εαυτό σου στον ιερέα». (Οι ιερείς πιστοποιούσαν τη θεραπεία από τη λέπρα ενός λεπρού και βεβαίωναν, ότι μπορούσε να επικοινωνεί με τους άλλους ανθρώπους, χωρίς το φόβο να τους μεταδώσει την ασθένεια της λέπρας).
Η φήμη του Ιησού απλωνόταν όλο και περισσότερο και πλήθος ανθρώπων πήγαιναν κοντά του να τον ακούσουν και να τους θεραπεύσει από τις αρρώστιες.
Θεραπεία του δούλου του εκατόνταρχου
Μόλις μπήκε ο Ιησούς στην Καπερναούμ, τον πλησίασε ένας εκατόνταρχος και τον παρακαλούσε μ’ αυτά τα λόγια: «Κύριε, ο δούλος μου είναι κατάκοιτος στο σπίτι, παράλυτος και υποφέρει φοβερά». Ο Ιησούς του λέει: «Θα έρθω και θα τον θεραπεύσω». Ο εκατόνταρχος του αποκρίθηκε: «Κύριε, δεν είμαι άξιος να σε δεχτώ στο σπίτι μου. Πες μόνο ένα λόγο και θα γιατρευτεί ο δούλος μου. Είμαι κι εγώ άνθρωπος και έχω στρατιώτες στη διοίκηση μου. Λέω στον ένα «πήγαινε» και πηγαίνει και στον άλλο «κάνε αυτό» και το κάνει». Όταν τον άκουσε ο Ιησούς θαύμασε και είπε: «Σας βεβαιώνω, πως τόση πίστη, ούτε ανάμεσα στους Ισραηλίτες δεν βρήκα». Ύστερα είπε στον εκατόνταρχο: «Πήγαινε κι ας γίνει αυτό που πίστεψες». Και γιατρεύτηκε ο δούλος του εκείνη την ώρα.
` Μας προξενεί εντύπωση η πίστη του εκατόνταρχου. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αμφισβητούν τα θαύματα του Χριστού. Λένε δηλ. ότι πιστεύουν, αλλά δεν μπορούν να πιστέψουν στα θαύματα. Ο λόγος είναι απλός: Δεν πιστεύουν στο Θεό. Είναι δυνατόν να πιστεύεις στο Θεό και να μην πιστεύεις στη δύναμη του Θεού; Μα τότε ο Θεός που πιστεύεις, είναι πιο αδύνατος από σένα. Θα μου πείτε: Μα δεν γίνονται εύκολα θαύματα. Αυτό είναι θέμα που αφορά την Πρόνοια και την Πανσοφία του Θεού, αλλά και την πίστη του ανθρώπου.
Πολλοί λένε ότι το θαύμα γίνεται με αυθυποβολή. Κι όμως δεν είδαμε ένα άνθρωπο, στον καιρό που μεσουρανεί η ιατρική επιστήμη, να θεραπεύεται από αυθυποβολή, όσο και αν αυτό είναι ένα σημαντικό μέσο αυτοπεποίθησης, για την ανθρώπινη ζωή. Αν γνωρίζαμε πόσα σημαντικά θαύματα της φύσεως και του σύμπαντος, δεν μπορούμε να ερμηνεύσομε, δεν θα είχαμε καμιά δυσκολία να αποδεχτούμε τα θαύματα του Θεού. Στην προκειμένη περίπτωση ο δούλος του εκατόνταρχου, βρίσκεται μακριά. Ούτε πιστεύει, ούτε γνωρίζει το Χριστό, ούτε ζητά τη βοήθεια του. Κι όμως ο Χριστός τον θεραπεύει από μακριά.
Ο συναγερμός εκείνη την εποχή του λαού, να δει και να πλησιάσει το Χριστό, ήταν κυρίως η αγωνία του να θεραπεύσει τις αρρώστιες των δικών του ανθρώπων. Είναι αναρίθμητα τα θαύματα του Χριστού, γεγονός που δεν αμφισβητήθηκε, ούτε από τους εχθρούς του, Φαρισαίους και Σαδδουκαίους, Αρχιερείς και γραμματείς. Δεν μπορούσαν να αμφισβητήσουν τα θαύματα του, γι’ αυτό τον ρωτούσαν να τους πει, με ποια εξουσία και με ποια δύναμη τα κάνει και ότι κάνοντας καθημερινά θαύματα, δεν τηρούσε την αργία του Σαββάτου.
Το θαύμα του Χριστού, δεν γίνεται ποτέ από επίδειξη, αλλά από ευσπλαχνία και αγάπη στον άνθρωπο που υποφέρει. Γι’ αυτό προτάσσει πάντοτε την ψυχική και πνευματική θεραπεία του ανθρώπου, που είναι η απελευθέρωση από την αμαρτία και το διάβολο. Συγχωράει τις αμαρτίες στον παραλυτικό. Κι όταν οι Φαρισαίοι τού αμφισβητούν αυτή την εξουσία, να συγχωρεί αμαρτίες, του λέει: «Σήκω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο και πήγαινε στο σπίτι σου». Κι αυτό το θεωρεί μικρότερη ευεργεσία, από τη συγχώρηση των αμαρτιών!
