Του κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Θεολόγου - Εκπαιδευτικού
Όλα
της ΠΔ και του νόμου του παλαιού ήταν
συμβολικά και τυπικά και σκιώδη κι η
λέπρα θεωρούνταν εφάμαρτη μιαρή
αποτρόπαιη κι οι φορείς της ακάθαρτοι
όπως κι όσοι τους συναναστρέφονταν
καθώς και σε άλλα υπαινισσόμενοι
πανούργους και δολερούς και θυμώδεις
και μνησίκακους όπως κι η φύση της
αρρώστιας τραχιά και ποικιλόχρωμη σε
ψυχοσωματική μορφή…αλλά ερχόμενος ο
Κύριος επί της γης από απερίγραπτο έλεος
κινούμενος ευσπλαχνίας θαραπεύοντας
ψυχικές νόσους και αίρων την αμαρτία
του κόσμου όλου έφθασε και θεράπευσε
κι αυτές τις αρρώστιες που ο νόμος
ονόμαζε ακαθαρσίες και που μόνο Αυτός
μπορεί να θεραπεύσει και την αμαρτία
να συγχωρήσει…ζητάτε λέει τα πνευματικά
τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη
Του και όταν αυτά ζητάμε εμείς τα ψυχωφελή
και σωτήρια τότε κι Αυτός μας χορηγεί
και τα σωματικά όπως μας το υπόσχεται
λέγοντάς μας ότι κι αυτά θα μας προστεθούν:
χωλοί ανορθώνονται και τυφλοί αναβλέπουν
και λαπροί καθαρίζονται και κάθε σωματική
νόσος θεραπεύεται…
Κι ο ευαγγελιστής σήμερα
μας λέει αυτό: ενώ ανέβαινε στα Ιεροσύλυμα
κι εισερχόταν σε κάποια πόλη συνέβη και
ήρθε αντιμέτωπος με 10 λεπρούς που έκατσαν
μακριά και φώναζαν δεν γινόταν αλλιώς
ως υγιής παρά μόνο εξ αποστάσεως να
επικοινωνήσουν Ιησού επιστάτα ελεήσέ
μας…λέπρα πάθημα και αίσχος και ασχήμια
και βδελυγμία και άνθος αφύσικο που
φέρνει απαρηγόρητη μόνωση και μόνο με
έλεος μπορεί να θεραπευτεί έτσι αξιολύπητα
κι ας μην είναι φωνή πιστού και συνετού
αλλά κι έτσι να έχουν τα πράγματα με
συνετή διάνοια ζητάνε κάτι από κάποιον
απλό…αλλά ο Κύριος κι επειδή δεν έκανε
να έρθουν κοντά και να πιστέψουν βλέποντας
σημεία και τέρατα και ακούγοντας τα
υπέροχα λίγα Του δωρεάν ευσπλαχνίζεται
τα πλάσματά Του αυτά και τα καθαρίζει
από τη λέπρα ώστε και να προοδεύσουν
και πνευματικά εφεξής.
Ο τρόπος του καθαρισμού:
τους λέει να πάνε να δείξουν τον εαυτό
τους στους ιερείς και πηγαίνοντας
θεραπεύτηκαν! Κι αυτό γιατί Τον υπάκουσαν.
Ούτε κοντά Του τους προσκάλεσε ούτε
άφησε να Τον αγγίσουν αλλά κατά το νόμο
τους έστειλε στους ιερείς παραχωρώντας
στις ελεεινές όντως φωνές τους και
παρέχοντάς τους την ίαση ώστε και με τη
διαβεβαίωση των ιερέων να θεωρείται
κάθε τέως λεπρός καθαρός πια. Λέπρα τι
άλλο μπορεί να είναι από αμαρτία και ο
ρόλος των ιερέων καταλυτικός με το
μυστήριο της θ.εξομολογήσεως γιατί μόνα
τα έργα μετανοίας δεν αρκούν αλλά
απαιτείται και διαβεβαίωση αφέσεως εκ
μέρους τους κι έτσι οικονομείται και
κάτι άλλο επιπλέον αφού δείχνει το
μέγεθος της δυνάμεώς Του μόνο με επίνευση
που όλα αυτά είδαν οι ιερείς με το νόμο
της χάριτος πια ώστε να οδηγήσουν
τελειότερα και αυτούς τους δυστυχείς
καθαρισμένους στην πίστη στο Θεό. Κι ας
έπρατταν τα αντίθετα ο Θεός τους είλκυε
στη σωτηρία από αδαπάνητη και αήττητη
ανεξικακία και φιλανθρωπία και μακροθυμία
απέναντι στην κακία τους.
Από τους δέκα ο ένας γύρισε
και ευχαρίστησε το Θεό δοξάζοντάς Τον
μεγαλόφωνα και αυτός ήταν και
Σαμαρείτης…όλοι παρεξέκλιναν λοιπόν
και όλοι εξαχρειώθηκαν…κι οι 9 ούτε
ευχαριστώ δε λένε ούτε καταλαβαίνουν
ότι είναι ο Θεός παρά μόνο ο ξένος που
με έργα και λόγια ευχαριστεί…οι άλλοι
πού είναι; Πουθενά! Από αυτό το πάθος
μπορεί να πάσχουμε κι εμείς σήμερα από
πάθος σώματος πήγαινε και στην ψυχή κι
αφού μας καθάρισε δια του Χριστού κι η
φύση μας πάλι έγινε καθαρή όπως αρχικά
αντί να του προσκολλώμαστε εμείς
απομακρυνόμαστε με επάρατα έργα και
παράνομα Αδάμ πού είσαι; Οι 9 πού είναι;
Τι αχαριστία και σκληροκαρδία τους κι
ενώ οι άλλοι είναι έτοιμοι να επιστρέψουν
κοντά Του οι Ιουδαίοι αγύριστα κεφάλια
εντελώς στη σωτηρία η πίστη σου σέσωκέ
σε πορεύου εν ειρήνη θα πει ενώ στους 9
αποτυχία σωτηρίας ακολουθεί…οι 10
ολόκληρο το ανθρώπινο γένος όλοι
αμαρτήσαμε όλοι λεπροί αλλά ήλθε και
έσωσε ημάς ενώ οι Ιουδαίοι αγνώμονες
αντίθετα με τα έθνη που και ευχαριστούν
και υπακούουν βαδίζοντας ειρηνικά
πια…λαλήσει ειρήνην επί τον λαόν Αυτού
και επί τους επιστρέφοντας καρδίαν επ’
Αυτόν…ειρήνην την εμήν αφίημι
υμίν…ειρηνεύετε εν εαυτοίς και εν πάσι
και εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί
μαθηταί εστε εάν αγάπην έχητε εν αλλήλλοις
και δος αυτοίς ίνα πάντες έν ώσι…ειρήνην
λοιπόν διώκετε και αγιασμόν μετά πάντων
ης χωρίς ουδείς όψεται τον Κύριον.
