Ο φίλος του Νυμφίου

Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη

Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου Ι. Μητροπόλεως

Πέτρας & Χερρονήσου

            Φίλος του Νυμφίου, ονομάζεται στα ευαγγέλια και στην παράδοση της Εκκλησίας,  ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. Αυτή την ονομασία, την έδωσε ο ίδιος στον εαυτό του, όταν οι μαθητές του, που πολύ τον αγαπούσαν, πικράθηκαν, επειδή  έβλεπαν τον κόσμο, να εγκαταλείπει το δάσκαλο  τους και να ακολουθεί το Χριστό. Σ’ αυτό το σημείο, θαυμάζομε το ψυχικό μεγαλείο και την καθαρή πίστη του Προδρόμου. Λέει στους μαθητές του:

«Γιατί στενοχωριέστε, που οι άνθρωποι με εγκαταλείπουν και ακολουθούν το Χριστό; Τι είμαι εγώ και τι είναι ο Χριστός; Εγώ είμαι αυτό που είπε ο Ησαϊας ο προφήτης: «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Ο Χριστός είναι τόσο ανώτερος και μεγαλύτερος από μένα, που δεν είμαι ικανός, να  λύσω τον ιμάντα των υποδημάτων του. Προτού εγώ γεννηθώ  και προτού δημιουργηθεί ο κόσμος, εκείνος υπήρχε.  Εγώ είμαι  προφήτης. Εκείνος είναι ο Μεσσίας. Εγώ είμαι άνθρωπος. Εκείνος είναι ο Θεός».

Και συνεχίζει ο Ιωάννης, να ερμηνεύει στους μαθητές του, το πρόσωπο του Χριστού και τη δική του αποστολή. Κι όλα αυτά με πολλή χαρά, όχι με πικρία. «Εμένα»,  τους λέει,   «με έστειλε ο Θεός, να προετοιμάσω το δρόμο, που θα περάσει ο Χριστός. Να μιλήσω για κείνον στις καρδιές των ανθρώπων. Να τον πιστέψουν και να τον αγαπήσουν, ως Θεό τους. Εγώ μοιάζω με ένα μικρό λυχνάρι, που  έχει σκοπό να δείξει στους ανθρώπους, το μονοπάτι που οδηγεί στο Θεό. Αυτό έκανα μέχρι σήμερα, στην πνευματική νύχτα του κόσμου.

Ήμουν ο αυγερινός,  που προμήνυε, ότι πλησιάζει η ώρα, που θα ανατείλει ο Ήλιος. Ο Ήλιος ανέτειλε. Είναι ο Χριστός. Μπορεί ένα λυχνάρι, να φέγγει μπροστά στον Ήλιο; Έτσι είμαι κι εγώ, απέναντι στο Χριστό. Τώρα Εκείνος πρέπει να αυξάνει σε πιστούς κι εγώ να ελαττώνομαι. Αυτό ήταν το έργο μου. Αυτή ήταν η αποστολή μου. Τώρα εγώ χαίρομαι, που βλέπω τους ανθρώπους να ακολουθούν το Χριστό. Είμαι ο φίλος του Νυμφίου. Δεν είμαι ο Νυμφίος.

Σ’  ένα γάμο, όλοι χαίρονται για τη χαρά του Νυμφίου, όχι για δική τους χαρά. Και ο Νυμφίος χαίρεται, που συναντά τη Νύμφη. Έτσι κι εγώ. Χαίρομαι για τη χαρά του Χριστού, που ως Νυμφίος, συναντά την Νύμφη. Νύμφη του Χριστού είναι, η ανθρώπινη ψυχή.  Νύμφη είναι η  Εκκλησία».

Θαυμάζομε την πίστη του Ιωάννου. Όσα λέει, δεν είναι απλώς από ταπείνωση. Είναι από αυτογνωσία. Από Θεογνωσία. Από ανθρωπογνωσία. Γνωρίζει τα όρια του ανθρώπου. Γνωρίζει το Μυστήριο του Θεού. Δεν τρέφει εγωκεντρικές ψευδαισθήσεις. Γνωρίζει τι είναι ο άνθρωπος και τι τον προορίζει ο Θεός να γίνει: «Ζώον θεούμενον».  Άγγελος  του ουρανού. Άγιος όπως ο Θεός. Όχι με την αλαζονεία αλλά με την πίστη. Όχι με την έπαρση αλλά με την αγάπη. Όχι με το διάβολο αλλά με το Θεό. Γι’ αυτό είπε γι’ αυτόν ο Χριστός: «Δεν γεννήθηκε μέχρι σήμερα, μεγαλύτερος άνθρωπος,  από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή».

Αυτός ο μεγάλος προφήτης, που συντάραξε με το κήρυγμα του τις συνειδήσεις των ανθρώπων κι άναψε θεϊκές φλόγες στις ανθρώπινες καρδιές, η Εκκλησία τιμά με πολλή αγάπη και σεβασμό και τον έχει πρότυπο πίστεως και μαρτυρίας για τα παιδιά της.  Είναι το πρόσωπο, που ενώνει τις Δύο Διαθήκες του Θεού, την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη. Τον προ Χριστού και τον μετά Χριστόν κόσμο. Την προ Χριστού και την μετά Χριστόν ιστορία.

Ο Χριστός τον δόξασε, με αγγελική δόξα. Με το χάρισμα της θαυματουργίας και της θεϊκής δυνάμεως. Ως τον μεγαλύτερο των προφητών. Ως τον πρώτο μάρτυρα, της «παρουσίας Χριστού». Η Εκκλησία τον τιμά, ως επίγειο άγγελο και ουράνιο άνθρωπο. Ως Προφήτη και Βαπτιστή. Ως φίλο του Νυμφίου, που κήρυξε το Χριστό, ακόμη και στον Άδη. Τοποθετεί την εικόνα του, σε όλες τις εκκλησίες, δίπλα από την εικόνα του Χριστού. Είναι πρότυπο των μοναχών. Είναι φως  των ιερέων και κανόνας των κηρυγμάτων τους. Φάρος πνευματικός της ιεροσύνης, που με την παρρησία και την τόλμη, που ήλεγξε την βασίλισσα Ηρωδιάδα,  γίνεται  για τους ιερείς,  παράδειγμα πίστεως και αφοβίας.  Θα τον ακολουθήσει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, που θα τον διώξει κι’ αυτόν, μια «άλλη  βασίλισσα», μια «άλλη Ηρωδιάδα».

Ο λαός μας αγαπά ιδιαίτερα, τον Ιωάννη τον Πρόδρομο και του έχει αφιερώσει πολλές εκκλησίες, ιδίως Νεκροταφειακούς ναούς.

Για μας, τους σημερινούς ιερείς, που κινδυνεύομε από τη σύγχρονη χλιαρότητα, την κενοδοξία και το κοσμικό πνεύμα, που εισρέει ύπουλα στην εκκλησία και ζητά να αλλοιώσει το ήθος της και να μας φέρει πνεύμα φόβου και απογοήτευσης, ο Πρόδρομος  στέκει πάντα δίπλα μας,  φωτεινός Αρχάγγελος και  μας λέει:  «Μη φοβάστε τις Ηρωδιάδες. Πάντα θα υπάρχουν, αλλά πάντα θα τις νικά η δύναμη του Χριστού».