Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Κάθε
φορά Παναγία μου, που γιορτάζομε τις γιορτές σου, ο νους μας πηγαίνει, στην
εικόνα της Αποκαλύψεως, όταν ο Ιωάννης σε είδε,
«περιβεβλημένη» τον ήλιο, με 12 αστέρια στο κεφάλι, τα ονόματα των 12 Αποστόλων. Η καρδιά μας
χτυπά από χαρά, όταν βλέπομε να επαληθεύονται τα λόγια σου, ότι «θα σε μακαρίζουν, όλες οι γενεές των ανθρώπων». Η ψυχή μας σκιρτά από
αγαλλίαση, όταν σε υμνούμε, ως «Τιμιωτέρα
των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα των Σεραφείμ».
Όλες
οι γιορτές σου, είναι αιτία χαράς για μας, γιατί βλέπομε στο πρόσωπο σου, τα
θαυμαστά μυστήρια και τα μεγαλεία του
Θεού. «Στο Γενέθλιο» σου, βλέπομε τη
δύναμη της προσευχής των γονέων σου, που δέχτηκαν τη θεϊκή ευλογία, να σε
φέρουν στη ζωή, δώρο των προσευχών τους και της θεϊκής ευσπλαχνίας.
Στα
«Εισόδια», βλέπομε το «προοίμιο» της ευδοκίας του Θεού, στο γένος των ανθρώπων. Βλέπομε την ιστορία
να παίρνει άλλες διαστάσεις, με άλλες προσδοκίες. Βλέπομε την αγνότητα σου και
χαιρόμαστε. Βλέπομε την ανεξικακία σου και την καθαρότητα σου και γεμίζει χαρά
η ψυχή μας. Σε βλέπομε ταπεινή παιδούλα στο ναό, να είναι η χαρά και η αγαλλίαση σου ο Θεός και παίρνομε δύναμη
και ελπίδα, στις αδυναμίες και
την ολιγοπιστία μας.
Στον
«Ευαγγελισμό», ιλιγγιά ο νους μας,
στο παράδοξο μυστήριο. Η καρδιά μας χαίρεται και αγάλλεται, στα λόγια του
αγγέλου, που σε ονομάζει «Κεχαριτωμένη».
Το πέπλο του θεϊκού μυστηρίου, αφήνει
να διαφανεί στο πρόσωπο σου, η άπειρη
φιλανθρωπία του Θεού. Η εκστατική αγάπη, της Αγίας Τριάδος! Η «ωραιότητα της παρθενίας σου», μας συγκλονίζει και γίνεται ευγνωμοσύνη και
προσευχή στη χάρη σου.
Τα Χριστούγεννα,
σε βλέπομε «θρόνο χερουβικό», «εν ω ανεκλήθη ο αχώρητος». Αισθανόμαστε με την καρδιά μας και με τη φώτιση του Θεού,
ότι συνέβη το μεγαλύτερο γεγονός, στην ανθρώπινη ιστορία: Η Ενανθρώπηση του Θεού! Ο
Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνομε εμείς θεοί! Αυτή την ανθρωπότητα, την
ανθρώπινη δική μας φύση, την έδωσες Εσύ
Παναγία μου στο Χριστό! Γι’ αυτό σε
αγαπούμε τόσο πολύ και σε δοξάζομε, ως μητέρα μας πνευματική και Μητέρα του
Θεού μας. Γιατί έγινες η επουράνια
Κλίμακα, «δι’ ης κατέβη ο Θεός».
Σε
βλέπομε, να αφιερώνεις τον μικρό Χριστό στο ναό, όταν ήταν σαράντα ημερών και
να προσπαθείς, να καταλάβεις, τα
προφητικά λόγια του Συμεών: «Αυτό το παιδί θα είναι, σημείον αντιλεγόμενον». Πόσες φορές θα
θυμηθείς τα λόγια του και θα χαρείς, όταν βλέπεις τον κόσμο να το αγαπά και
πόσες άλλες θα πονέσεις, όταν βλέπεις ανθρώπους να το
μισούν. Κι όμως γνώριζες, ότι το παιδί σου ήταν, «ο εν σαρκί περιπολών Θεός!»
Σε βλέπομε Παναγία
μου, να ακολουθείς τον Χριστό σιωπηλή, στις περιοδείες του, ενώ προσπαθούσες να κατανοήσεις, το θεϊκό
μυστήριο που υπηρετούσες. Σε βλέπομε, «να τον αγαπάς, ως παιδί σου και να τον
λατρεύεις, ως Θεό σου». Κι ύστερα
σε βλέπομε πονεμένη, να τον βλέπεις τη Μεγάλη Παρασκευή στον Σταυρό και να μη
μπορείς να ερμηνεύσεις, αυτή την στάση του κόσμου. Γρήγορα όμως κατάλαβες, τι
σήμαιναν τα λόγια του: «Υιός του Θεού
και Υιός του ανθρώπου». Είδες την Σταύρωση, όχι ως αποτέλεσμα της
ανθρώπινης κακίας, αλλά ως την μεγαλύτερη φανέρωση, της αγάπης του Θεού.
Μετά,
ο πόνος σου μεταστράφηκε σε χαρά, όταν τον είδες το πρωί της Κυριακής,
αναστημένο. Όχι μόνο ως Μητέρα Του, αλλά κυρίως ως «δούλη Κυρίου», που χάρηκες για τη σωτηρία του κόσμου, για τη νέα
ζωή, που πήγαζε από τον Πανάγιο Τάφο. Και η χαρά σου έγινε ακόμη μεγαλύτερη,
όταν στο όρος των ελαιών, τον είδες να υψώνεται στον ουρανό, ένδοξος Θεός του
κόσμου.
Γνωρίζομε
Παναγία μου, από την ευσεβή παράδοση της Εκκλησίας μας, την ευλαβική ζωή σου,
στα Ιεροσόλυμα. Την αγάπη σου, στο γένος
των ανθρώπων. Τις προσευχές σου, στο
όρος των ελαιών. Την Κοίμηση σου και την ταφή σου στη Γεθσημανή, από του Αγίους Αποστόλους. Την ψυχή σου, την
ανέβασε στους κόλπους της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Θεός σου και το άγιο σου
σώμα, «μετεστάθη» στον ουρανό,
άφθαρτο και ένδοξο και ενώθηκε με την αγία ψυχή σου και απολαμβάνει, την εσχατολογική μακαριότητα.
Γνωρίζομε
Παναγία μου, ότι είσαι ο ωραιότερος άνθρωπος, που έζησε στη γη μας. Ότι έγινες,
η αιτία της σωτηρίας μας. Ότι είσαι, το πρόσωπο της ιστορίας, που έφτασες, από τώρα
στη θέωση. Ότι τιμάσαι, μετά την Αγία
Τριάδα. Ότι έχεις πλούσια, τη χάρη του Θεού. Ότι αγαπάς, πολύ τους
ανθρώπους, ιδιαίτερα εκείνους που
υποφέρουν, αλλά κι αυτούς, που αγαπούν τον Υιό σου.
Αισθανόμαστε
για σένα χαρά. Αγαπούμε το Θεό μας, αλλά κλονιζόμαστε, σε ώρες πειρασμών. Μας
βασανίζουν δυνατά πάθη και σκοτεινές αρρώστιες. Μη μας εγκαταλείπεις. Σκέπαζε
μας με τη σκέπη σου. Θέρμανε την καρδιά μας, με την αγάπη σου.
