Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Ο ευαγγελισμός της Παναγίας
Τον έκτο μήνα από την εγκυμοσύνη της Ελισάβετ, της μητέρας του Προδρόμου, έστειλε ο Θεός τον Αρχάγγελο Γαβριήλ, στην πόλη της Γαλιλαίας Ναζαρέτ, σε μια παρθένα που το όνομα της ήταν Μαριάμ. Παρουσιάστηκε σ’ αυτήν ο άγγελος και της είπε: «Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξίν». «Χαίρε εσύ που είσαι χαριτωμένη από το Θεό. Είσαι ευλογημένη περισσότερο από όλες τις γυναίκες». Εκείνη μόλις τον είδε ταράχτηκε με τα λόγια του και προσπαθούσε να καταλάβει, τι σήμαινε αυτός ο χαιρετισμός.
Ο άγγελος της είπε: «Μη φοβάσαι Μαριάμ. Ο Θεός σου έδωσε τη χάρη Του. Θα μείνεις έγκυος. Θα γεννήσεις γιό και θα τον ονομάσεις Ιησού. Θα γίνει μέγας και θα ονομαστεί «Υιός του Υψίστου».Θα βασιλεύσει για πάντα και η βασιλεία του δεν θα έχει τέλος».
Η Μαριάμ τότε ρώτησε τον άγγελο: «Πώς θα συμβεί αυτό, αφού εγώ δεν γνωρίζω άνδρα και δεν έχω συζυγικές σχέσεις;» Ο αρχάγγελος της απάντησε: «Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει επάνω σου και θα σε καλύψει η δύναμη του Θεού. Γι’ αυτό και το άγιο παιδί που θα γεννηθεί, θα ονομασθεί «Υιός Θεού». Η συγγενής σου η Ελισάβετ που ήταν στείρα έμεινε έγκυος και θα αποκτήσει γιό στα γηρατειά της. Για το Θεό, τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο». Η Μαριάμ τότε είπε: «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου». «Είμαι μια δούλη του Κυρίου. Ας γίνει το θέλημα του σ’ εμένα όπως μου το είπες».
Αυτό το άγγελμα του Ευαγγελισμού που έφερε ο Γαβριήλ στην Αγνή Παρθένα της Ναζαρέτ, είναι το ωραιότερο μήνυμα του Θεού στον κόσμο. Από αυτή την ώρα, η ταπεινή Μαριάμ, θα ονομαστεί Παναγία και με το όνομα αυτό θα την δοξάζουν οι ουράνιες αγγελικές δυνάμεις στον ουρανό και όλες οι γενεές των ανθρώπων επί της γης.
Σταματούμε με δέος μπροστά στο μεγαλύτερο γεγονός της ιστορίας και το μεγαλύτερο μυστήριο: «Ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίνεται». Από τώρα κι ύστερα θα ονομάζεται «Υιός του ανθρώπου», ο «Υιός του Θεού». Σταματούμε με ευγνωμοσύνη μπροστά στο Θεό μας, για την μυστηριώδη Του συγκατάβαση, για την προαιώνια βουλή Του να γίνει άνθρωπος, για να μας κάμει εμάς θεούς, εμάς αγίους. Για να μας υψώσει στα ύψη των αγγέλων. Για να μας κάμει ευλογημένα παιδιά της βασιλείας Του.
Η Εκκλησία με την υμνολογία της πανηγυρίζει: «Σήμερον χαράς Ευαγγέλια». «Η Θεοτόκος δεξαμένη τον ασπασμόν, συνέλαβε σε τον προαιώνιον Θεόν». «Ο τρόπος της κενώσεως άγνωστος, ο τρόπος της συλλήψεως άφραστος». Μόνο με τη γλώσσα της υμνογραφίας, μπορούν να αποδοθούν αυτά τα θεϊκά Μυστήρια.
Σταματούμε με θαυμασμό και αγάπη στο πρόσωπο της Παναγίας, στην αγία ψυχή της, στο αγνό πνεύμα της, στην καθαρά της συνείδηση. Καταλαβαίνει ότι εκείνος που της μιλεί είναι άγγελος κι αντί να υπερηφανευθεί που ακούει να την ονομάζει Χαριτωμένη, ταράσσεται από ευλάβεια και ταπείνωση κι όταν ο άγγελος της εξηγεί τι θα συμβεί, με την αγνότητα της και με την ελεύθερη σκέψη που της χάρισε ο Θεός, ερωτά: «Πώς θα γίνει αυτό, αφού δεν γνωρίζω άνδρα;»
Το σημείο όμως που φέρνει συγκλονισμό αγάπης προς την Παναγία μας, είναι μια λέξη, που δεν ειπώθηκε ωραιότερη από τη γη στον ουρανό, από τον άνθρωπο στο Θεό, από ένα πλάσμα στον Πλάστη του. Η λέξη αυτή είναι το «Γένοιτο». Ας γίνει το θέλημα του Θεού. Αυτή η λέξη ήταν η φωνή της ανθρωπότητας, η φωνή που διόρθωσε την άρνηση της Εύας και του Αδάμ, να ακολουθήσουν το Θεό.
Αν αυτό το «γένοιτο» δεν το έλεγε η Παναγία, δεν μπορούσε να γεννηθεί ως Θεάνθρωπος ο Χριστός. Αυτό το «γένοιτο» ήταν η απάντηση του ανθρώπου στο κάλεσμα του Θεού. Το «ναι» του ανθρώπου στο Θεό. Αυτή η υπακοή της Παναγίας στο θέλημα του Θεού, θεράπευσε την παρακοή της Εύας. Αυτό φανερώνει το μεγαλύτερο χάρισμα που έδωσε στον άνθρωπο ο Θεός, την ελευθερία. Τη δυνατότητα να λέει ναι ή όχι, ακόμη και στο Θεό.
Η ίδια η Παναγία στον ύμνο της, που μας διέσωσε ο ευαγγελιστής Λουκάς, θα ερμηνεύσει αυτό το μυστήριο: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον κύριον…ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. Ότι εποίησε μοι μεγαλεία ο δυνατός και άγιον το όνομα αυτού». «Η ψυχή μου δοξάζει τον Κύριο, γιατί έδειξε την ευμένεια του, στην ταπεινή του δούλη. Γιατί ο δυνατός Θεός έκαμε σε μένα έργα θαυμαστά. Άγιο είναι το όνομα Του».
