Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Η σειρά αυτών των άρθρων, βασίζεται στους 4 ευαγγελιστές κι έχει σκοπό να μιλήσει στις καρδιές μας, για την αγάπη του Θεού. Να φωτίσει το μεγαλύτερο μυστήριο της ιστορίας: Ότι ο Υιός του Θεού, το Δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, έγινε άνθρωπος. Υιός του ανθρώπου. Θεάνθρωπος. Γεννήθηκε στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Βαπτίστηκε στον Ιορδάνη. Κήρυξε την αλήθεια Θεράπευσε ασθένειες. Νίκησε τον κόσμο. Σταυρώθηκε στο Γολγοθά. Τάφηκε και Αναστήθηκε. Χάρισε στον άνθρωπο την αθανασία. Υψώθηκε στον ουρανό ως Θεός. Είναι ο Νυμφίος της Εκκλησίας. Ο βασιλεύς της Δόξης.
Η γέννηση της Παναγίας
Απέναντι από το ναό του Σολομώντος, στα Ιεροσόλυμα, σ’ ένα ταπεινό σπιτάκι, ζούσαν δυο ευσεβείς άνθρωποι. Ο Ιωακείμ και η Άννα. Είχαν στο νου τους το φόβο του Θεού και στην καρδιά τους την αγάπη. Δεν είχαν παιδιά. Αυτό ήταν όνειδος, για ένα λαό που τον είχε εκλέξει ο Θεός, από τους χρόνους του Αβραάμ, για να προέλθει από αυτόν ο Χριστός.
Μέρα νύχτα προσεύχονταν να τους χαρίσει ένα παιδάκι ο Θεός. Ο Θεός εισάκουσε την προσευχή τους και τους χάρισε ένα κοριτσάκι, που έμελλε να γίνει η «Υψηλοτέρα των ουρανών». Η «Πλατυτέρα του κόσμου».
Με αγάπη και προσευχή, με στοργή και ευλάβεια, οι γονείς μεγάλωναν το παιδί τους και δοξολογούσαν το Θεό. Το ονόμασαν Μαριάμ. Είχε πολλά χαρίσματα.. Το επισκίαζε η χάρη του Θεού. Ήταν η χαρά και η αγαλλίαση των γονέων του. Όταν έγινε τριών χρονών, οι γονείς το πήγαν στο Ναό του Σολομώντος και το αφιέρωσαν στο Θεό. Στο Θεό της ιστορίας. Στο Θεό της ζωής. Στο Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ. Στο Θεό που φανερώθηκε στο Σινά και μίλησε στο Μωυσή. Στο Θεό που μίλησε με θεοφάνειες, με θεοσημείες και με στόματα προφητών.
Το παιδί το πήρε ο Ιερέας, το έβαλε στο ναό και στα «Άγια των Αγίων». Εκεί υπήρχαν οι πλάκες με τις Δέκα Εντολές, η Ράβδος του Ααρών που βλάστησε και η στάμνα με το Μάνα που έτρεφε στην έρημο το λαό του ο Θεός. Όλα σύμβολα της ιστορίας, που ένωσαν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, σε ένα άλλο χρόνο, στο χρόνο της σωτηρίας. Υπηρετούσε κι ο ιερέας εκείνη την ώρα, χωρίς να το γνωρίζει, «της ευδοκίας Θεού το προοίμιον».
Η Μαριάμ έμεινε στο Ναό 12 χρόνια. Ύστερα οι Ιερείς την μνήστευσαν με τον Ιωσήφ, άνθρωπο ευσεβή, του οποίου είχε πεθάνει η γυναίκα, από την οποία είχε αποκτήσει 4 παιδιά. Ο Ιωσήφ την πήρε υπό την προστασία του και ήρθαν και κατοίκησαν στην πόλη Ναζαρέτ. Το επάγγελμα του Ιωσήφ ήταν ξυλουργός. Η Μαριάμ ασχολούνταν με τις δουλειές του σπιτιού, προσευχόταν πολύ στο Θεό και μελετούσε την Παλαιά Διαθήκη.
Η προαγγελία της γεννήσεως
του Προδρόμου
Την εποχή που βασιλιάς στην Ιουδαία ήταν ο Ηρώδης, ζούσε κάποιος ιερέας που τον έλεγαν Ζαχαρία και τη γυναίκα του την έλεγαν Ελισάβετ. Δεν είχαν παιδιά και παρακαλούσαν με θερμές προσευχές το Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί. Τον καιρό της εφημερίας του Ζαχαρία, του ανατέθηκε με κλήρο να μπει στο ναό του Κυρίου και να προσφέρει θυμίαμα.
Τότε εμφανίστηκε στον Ζαχαρία ο αρχάγγελος Γαβριήλ και στάθηκε στο δεξιό μέρος του θυσιαστηρίου του θυμιάματος. Ο Ζαχαρίας ταράχτηκε όταν τον είδε και τον κυρίεψε φόβος. Ο άγγελος του είπε: «Μη φοβάσαι Ζαχαρία, γιατί η προσευχή σου εισακούστηκε από το Θεό και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα σου γεννήσει γιο και θα του δώσεις το όνομα Ιωάννης. Θα νιώσεις χαρά και αγαλλίαση και θα χαρούν πολλοί στη γέννηση του. Θα προπορευτεί στο έργο του Κυρίου, θα ετοιμάσει το δρόμο να περάσει ο Χριστός και θα έχει το πνεύμα και τη δύναμη του προφήτη Ηλία».
Ο Ζαχαρίας είπε στον άγγελο: «Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Εγώ είμαι πια γέρος και η γυναίκα μου περασμένης ηλικίας». Ο άγγελος του αποκρίθηκε: «Εγώ είμαι ο Γαβριήλ, που βρίσκομαι δίπλα στο Θεό. Με έστειλε να σου αναγγείλω αυτή την είδηση. Επειδή όμως δεν πίστεψες στα λόγια μου, θα χάσεις τη φωνή σου. Δεν θα μπορείς να μιλήσεις μέχρι την ημέρα που θα γίνει αυτό».
Όταν βγήκε έξω ο Ζαχαρίας δεν μπορούσε να μιλήσει στο λαό και κατάλαβαν ότι κάποιο όραμα είχε δει μέσα στο ναό. Εκείνος τους έκανε νοήματα και παρέμεινε άλαλος. Η Ελισάβετ έμεινε έγκυος.
