Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ιεράς Μητροπόλεως Πέτρας και Χερρονήσου
Η γέννηση του Χριστού
Εκείνη την εποχή ο Ρωμαίος Καίσαρας Αύγουστος, έβγαλε διάταγμα να απογραφούν όλοι οι λαοί, που ανήκαν στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Έπρεπε λοιπόν να απογραφεί και ο μνήστορας Ιωσήφ μαζί με την Παναγία, στον τόπο της καταγωγής τους, που ήταν η Βηθλεέμ. Ανέβηκαν από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ, αλλά επειδή λόγω της απογραφής, ο κόσμος ήταν πολύς, δεν βρήκαν πανδοχείο να μείνουν κι έμειναν σε ένα μικρό σπήλαιο, όπου έβαζαν οι άνθρωποι τα ζώα τους.
Εκείνο τον καιρό, συμπληρώθηκαν οι ημέρες της εγκυμοσύνης της Παναγίας και γέννησε το παιδί της. Το σπαργάνωσε και το τοποθέτησε στη φάτνη των ζώων. Εκείνη την ώρα, πλήθος αγγέλων έψαλαν στον ουρανό και έλεγαν: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία». «Δόξα στον ύψιστο Θεό και ειρήνη στη γη. Αγάπη και σωτηρία για τους ανθρώπους».
Όλες οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης για τη γέννηση του Χριστού στη Βηθλεέμ, εκπληρώθηκαν εκείνη την ώρα. Η προφητεία του Ησαϊα 800 χρόνια πιο πρώτα, γινότανε πραγματικότητα: «Η παρθένος θα μείνει έγκυος και θα γεννήσει γιο και θα του δώσουν το όνομα Εμμανουήλ, που σημαίνει «μεθ’ ημών ο Θεός». «Ο Θεός είναι μαζί μας». Μέσα στη φάτνη των αλόγων ζώων ανακλίνεται ως βρέφος, ο Θεός του κόσμου, ο Κτίστης των απάντων. «Ου φέρει το Μυστήριον έρευνα». «Θεός το τεχθέν, η δε μήτηρ παρθένος. Τι γαρ άλλο καινόν, είδεν η κτίσις;»
Μόνο οι άγγελοι και η υμνογραφία της Εκκλησίας, μπορούν να σηματοδοτήσουν αυτά τα γεγονότα. «Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον. Ουρανόν το σπήλαιον. Θρόνον χαρουβικόν την παρθένον». Εντρομος αναφωνεί ο ψαλμωδός: «Ο αχώρητος παντί, πώς εχωρήθη εν γαστρί; Ο εν κόλποις του Πατρός, πώς εν αγκάλαις της μητρός;» «Πάντως ως οίδεν, ως ηθέλησε και ως ηυδόκησεν». «Θεός όπου βούλεται, νικάται φύσεως τάξις». «Χριστός γεννάται, δοξάσατε» ψάλλει η Εκκλησία. Κι ο ιερέας στη θεία λειτουργία θα δώσει την ερμηνεία: «Η παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει, και η γη το σπήλαιον, τω απροσίτω προσάγει». «Δι’ ημάς γαρ εγεννήθη, παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός».
Την ώρα που γεννήθηκε ο Χριστός, πιο πέρα από το σπήλαιο βρίσκονταν ποιμένες, που φύλασσαν τα ποίμνια τους. Τους παρουσιάστηκε ένας άγγελος και τους είπε: «Ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην. Ετέχθη υμίν σήμερον Σωτήρ ος εστι Χριστός Κύριος». «Σας φέρνω ένα χαρούμενο άγγελμα. Γεννήθηκε για χάρη σας σωτήρας, ο οποίος είναι ο Χριστός». Μετά από αυτό οι βοσκοί είπαν μεταξύ τους: «Ας πάμε μέχρι τη Βηθλεέμ να δούμε». Πήγαν και βρήκαν το παιδί στη φάτνη και δίπλα την Παναγία και τον Ιωσήφ. Τους διηγήθηκαν όσα τους είπε ο άγγελος. Η Παναγία διατηρούσε όλα αυτά τα λόγια στην καρδιά της και τα σκεφτόταν συνέχεια.
Τον καιρό αυτό στην Περσία, τρεις Μάγοι είδαν ένα αστέρι παράξενο στον ουρανό. Κατάλαβαν ότι δεν ήταν φυσικό αστέρι, αλλά σημείο του Θεού, που έφερνε στον κόσμο κάποιο μήνυμα, για ένα σημαντικό γεγονός. Οι Μάγοι αυτοί, δεν είχαν καμιά σχέση με τη μαγεία. Ήταν οι πιο σοφοί άνθρωποι, θεοσεβείς στη θρησκεία τους, ερμηνευτές των ονείρων και των σημείων του ουρανού. Ακολούθησαν λοιπόν το αστέρι και έφτασαν μέχρι τα Ιεροσόλυμα, ζητούντες να μάθουν, πού βρίσκεται ο νεογέννητος βασιλιάς. Όταν τον βρήκαν έπεσαν και τον προσκύνησαν και του προσφέρανε δώρα: χρυσάφι ως βασιλιά, λιβάνι ως Θεό και σμύρνα ως προφήτη.
Ο βασιλιάς Ηρώδης, φοβούμενος ότι γεννήθηκε κάποιος βασιλιάς που θα του πάρει τη βασιλεία, ζήτησε να μάθει από τους γραμματείς που θα γεννηθεί ο Χριστός. Κι εκείνοι τον πληροφόρησαν, ότι σύμφωνα με τις προφητείες, θα γεννιόταν στη Βηθλεέμ. Τότε διέταξε σφαγή όλων των νηπίων της περιοχής, από 2 ετών και κάτω, για να σκοτώσει μεταξύ αυτών το θείο βρέφος. Εσφάγησαν πολλά αθώα παιδιά, θύματα της ανθρώπινης κακίας και εγκληματικότητας. Πρώτοι ακούσιοι μάρτυρες του Χριστού. Προάγγελοι μυριάδων εθελούσιων μαρτύρων, που θα τον ακολουθούσαν από αγάπη μέχρι το Σταυρό. «Φωνή εν ραμά ηκούσθη. Θρήνος και κλαυθμός και οδυρμός πολύς», προφητεύει χρόνια πιο πρώτα ο Ιερεμίας.
Ο Ιωσήφ, ύστερα από πληροφορία του αγγέλου, έφυγε με την Παναγία και τον Ιησού στην Αίγυπτο, για να γλυτώσει από τη φονική μανία του Ηρώδη. Εκεί έμεινε ώσπου πέθανε ο Ηρώδης. Μετά γύρισε και εγκαταστάθηκε στην πόλη Ναζαρέτ. Έτσι εκπληρώθηκε η προφητεία που έλεγε: «Ναζωραίος κληθήσεται». «Θα ονομαστεί Ναζωραίος».
Επόμενο θέμα: Ο Ιησούς στο ναό.
