Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Αποκεφαλισμός Ιωάννη του βαπτιστή
Ο Ιωάννης ο βαπτιστής ήταν ο μεγαλύτερος προφήτης. Σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού, γυναίκα δεν γέννησε μεγαλύτερο προφήτη από τον Ιωάννη το βαπτιστή. Τον Ιωάννη συνέλαβε ο βασιλιάς Ηρώδης και τον έκλεισε στη φυλακή, γιατί τον ήλεγχε, επειδή ζούσε παράνομα με τη γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.
«Εκείνο τον καιρό, ο Ηρώδης γιόρταζε τα γενέθλια του και κάλεσε όλους τους μεγιστάνες και τους αξιωματούχους του κράτους. Η κόρη της βασίλισσας Σαλώμη, από τον νόμιμο άνδρα της, χόρεψε ένα άσεμνο αισθησιακό χορό που άρεσε σε όλους και ενθουσίασε το βασιλιά σε τέτοιο βαθμό, που της υποσχέθηκε μπροστά σε όλους τους καλεσμένους, να της δώσει ό,τι του ζητήσει, ακόμη κι αν αυτό ισοδυναμούσε με τη μισή βασιλεία του.
Η Σαλώμη έτρεξε και ρώτησε τη μητέρα της την Ηρωδιάδα, τι να ζητήσει; Κι εκείνη αδίστακτη και εκδικητική της είπε: «Να ζητήσεις μέσα σ’ ένα πινάκιο, την κεφαλή του Ιωάννη του βαπτιστή!» Έτσι πίστευε η Ηρωδιάδα, ότι θα κλείσει μια για πάντα το στόμα του Ιωάννη, που την ήλεγχε. Ο βασιλιάς στενοχωρήθηκε, γιατί εκτιμούσε τον Ιωάννη και τον θεωρούσε προφήτη, έστειλε όμως στη φυλακή στρατιώτες και τον αποκεφάλισαν. Έφεραν το κεφάλι του στο βασιλιά. Εκείνος τόδωσε στη Σαλώμη κι εκείνη τόφερε σαν τρόπαιο νίκης στη μητέρα της. Οι μαθητές του Ιωάννη πήραν το σώμα του και το έθαψαν».
Ο Ιωάννης υπήρξε ο μεγαλύτερος προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης. Ο τελευταίος των προφητών. Εκείνος που συνέδεσε την Παλαιά με την Καινή Διαθήκη. Τον προ Χριστού με τον μετά Χριστό κόσμο. Την προ Χριστού με την μετά Χριστό ιστορία. Εκείνος που αξιώθηκε να βαπτίσει το Χριστό και να γνωρίσει στον Ιορδάνη, το Μυστήριο της Αγίας Τριάδος. Να μαρτυρήσει ότι ο Χριστός είναι «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Γι’ αυτό η Εκκλησία, τοποθετεί σε όλους τους ναούς της, δίπλα από την εικόνα του Χριστού την εικόνα του, με όλους τους συμβολισμούς και τα μηνύματα που εκφράζει. Τον έχει πρότυπο πίστεως και αφοσιώσεως στο Θεό, αλλά και παρρησίας μπροστά στις δυνάμεις του κόσμου, που ζουν χωρίς Θεό και διώκουν την Εκκλησία. Ο Θεός δόξασε τον Ιωάννη, με πολλά θαυματουργικά χαρίσματα. Η Εκκλησία τον προσκυνά μετά την Παναγία
Εμείς οι κληρικοί πρέπει να έχομε πρότυπο τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, για την αγάπη του και την αφοσίωση του στο Χριστό. Γιατί μηδένισε το εγώ του, τον εαυτό του, χάριν του Χριστού. Και πρέπει αυτό να το συνειδητοποιήσομε οι ιερείς, γιατί πολλές φορές από λανθάνοντα ή και από φανερό εγωισμό, προβάλομε τον εαυτό μας κι όχι το Χριστό. Κηρύσσομε το Χριστό για να επιδειχθούμε, για να ανυψώσομε το εγώ μας κι όχι γιατί τον αγαπούμε. Τα κίνητρα μας πρέπει να είναι η αγάπη μας; στο Χριστό και η αγάπη μας στους συνανθρώπους μας, που θα ωφεληθούν.
Όταν ο λαός εγκατέλειπε τον Πρόδρομο και ακολουθούσε το Χριστό, πολλοί ζηλωτές μαθητές του παραπονέθηκαν και του είπαν: «Δάσκαλε, σε εγκαταλείπουν οι άνθρωποι και ακολουθούν το Χριστό». Κι εκείνος απάντησε με πολλή χαρά: «Μα δεν καταλάβατε τι είμαι εγώ και τι είναι ο Χριστός. Εγώ είμαι ένα λυχνάρι που έφεγγε μέσα στη νύχτα για να βρουν οι άνθρωποι το μονοπάτι που οδηγεί στο Χριστό. Τώρα ήρθε ο Χριστός, που είναι ο ήλιος. Μπορεί το λυχνάρι να φέγγει μπροστά στον ήλιο; Βλέπετε ότι σ’ ένα γάμο όλοι χαίρονται για τη χαρά του Νυμφίου. Εγώ δεν είμαι ο Νυμφίος, αλλά φίλος του Νυμφίου. Χαίρομαι για τη χαρά του Χριστού, που ως Νυμφίος συναντά τη νύμφη του, την Εκκλησία. Αυτός πρέπει να αυξάνει ως Θεός, εγώ να ελαττώνομαι ως άνθρωπος».
Αυτό σημαίνει ότι εμείς οι κληρικοί οφείλομε, να αγαπούμε και να κηρύττομε «Χριστόν Εσταυρωμένον», σκάνδαλο για τους ορθολογιστές, μωρία για τους φιλοσόφους, Νυμφίο αγαπημένο της Εκκλησίας. Όσο πιο χαμηλά κατέβασε με την ταπείνωση τον εαυτό του ο Πρόδρομος, τόσο ψηλά τον ανέβασε ο Θεός. Η Εκκλησία σε πολλές εικόνες τον παριστάνει ως επίγειο άγγελο. Γι’ αυτό πρέπει από την ωραία πύλη που στεκόμαστε και μιλούμε οι ιερείς κι από την Αγία Τράπεζα που ιερουργούμε, να δείχνομε στους ανθρώπους, με το χέρι μας και την καρδιά μας πάντα τον Εσταυρωμένο, τον μοναδικό Θεό του κόσμου.
Ο λόγος που πίσω από την Αγία Τράπεζα η Εκκλησία τοποθετεί όλο το χρόνο τον Εσταυρωμένο, ενώ είναι η Εκκλησία της Αναστάσεως, είναι για να δείχνει στα παιδιά της, τη σταυρωμένη τους πορεία μέσα στον κόσμο. Να βλέπουν τη Σταύρωση του Χριστού, να πιστεύουν στην Ανάσταση, να παίρνουν δύναμη και να μην απελπίζονται
