Το έλαττον υπό του κρείτονος ευλογείται
(Εβρ. 7 ,7-17)
Του κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Θεολόγου - Εκπαιδευτικού
Χωρίς πάσης αντιλογίας το έλαττον υπό του κρείττονος ευλογείται! Ευλόγησε ο Μελχισεδέκ τον Αβραάμ κι εμείς τότε όλο οι άνθρωποι ξέρουμε ότι αναμφιβόλως και ως κοινή μας δόξα έχουμε στη διάνοια όττι όποιος ευλογεί είναι ανώτερο όποιου ευλογείται όπως φάνηκε και από το παραπάνω πχ. Εδώ δεκάτες λαμβάνουν εκεί μαρτυρούμενος ότι ζει! Κι άλλος μεγαλύτερος συλλογισμός απόδειξη της μεγαλοσύνης του Μελχισεδέκ έναντι των ιερέων της ΠΔ: δεκάτες ελάμβαναν και πέθαιναν και άφηναν σε άλλους την αξία τους κι άρα δε δέχονται οι ίδιοι πάντα τη δεκάτη ενώ έλαβε εκείνος δεκάτη και συ Ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξιν Μελχισεδέκ και άρα μένει πάντα στην αξία του και δεν αναφέρεται ο θάνατός του στην ΠΔ και προτύπωση της ιεροσύνης του Χριστού που αιώνια υπάρχει ζει και μένει και ουδέποτε παύει...ως έπος ειπείν κατά κάπιο τρόπο και για να μην πουν οι ιερείς της ΠΔ και τι μ’ αυτό και γιατί να αρμόζει και σε μας; Απαντά ο απόστολος ότι μέσω Αβραάμ και του δισεγγόνου του Λευί ο αρχηγός της δικής σας νομικής ιεροσύνης λαμβάνοντας δεκάτες άλλων κι αυτός δεκατώθηκε από το Μελχισεδέκ έτι με δυο λόγια σύντομα έχουν τα πράγματα αυτά και άρα κι ο Λευί δεκατώθηκε από κείνον σαν να ήταν στην οσφύ του Αβραάμ δυνάμει δεκατούμενος όπως κι ο πρόγονός του εκείνος κι ας μην είχε γεννηθεί ενεργεία ο απόγονος αυτός περί ου ο λόγος και μάλιστα ο Λευί ο αρχηγός των ιερέων πόσο άρα μεγαλύτερη κι υπεροχή του από κείνους φαίνεται ακόμα παραπέρα! Και μαζί μ’ αυτόν ρίχνει έξω και όλα τα ιουδαϊκά και αποβάλλει και ας γενήκατε νωθροί στις ακοές σας γιατί τέτοια μεγάλα νοήματα και λόγια έμελλε να πει σ’ αυτούς ώστε που είχε φόβο μην τύχει και αποσκιρτήσουν οι πιστοί εξ Ιουδαίων και τελείως δεν δώσουν ακρόαση στα λόγια του και έτσι αφού προκατασκεύασε και προετοίμασε κι αυτούς όπως ήθελε με τα ανωτέρω λόγια κι έτσι κι εδώ τους λέει όσα θέλει επειδή η ψυχή του ανθρώπου δεν κρατεί μέσα της το λόγο που θα καούσει ούτε τον τρέφει όπως η γη που λαμβάνει το σπόρο τρέφει και αυξάνει γιατί εκεί είναι φύση ενώ εδώ είναι ψυχή με προαίρεση και γνώμη πράγματα ακατάστατα και πολύτροπα και ευκολομετάτρεπτα αντί για τη γη ου είναι μόνιμη και σταθερή και για τούτο όποιος είναι δάσκαλος στο λαό πρώτα πρέπει να οικονομεί πολλά και να προκατασκευάζει τις ψυχές των ακροατών του και έπειτα να τους λέει όσα θέλει...
Επομένως και συνωδά τούτοις η Ιεροσύνη κατά Χριστόν είναι τέλεια ενώ των άλλων ατελής γιατί αν ήταν εκείνων τέλεια έπρεπε να αναστηθεί άλλος ιερέας δηλαδή ο Χριστός κατά την τάξη τους επειδή όμως λέγεται παρά Θεού ότι ανέστη ιερέας ο Χριστός κατά την τάξη Μελχισεδέκ όχι Ααρών και γι’ αυτό αποβλήθηκε η μια και άλλη αντί για εκείνη τέλεια εισάγεται και επικρατεί με πολλή μάλιστα έμφαση και σημασία και σα να λέει τούτο: αν ο Χριστός ήταν πριν Ιερέας και κατά την τάξη Μελχισεδέκ έπειτα δόθηκε νόμος πρεπόντως θα έλεγε κανένας επειδή ήταν ατελής κατά Μελχισεδέκ δόθηκε η κατά νόμο ιεροσύνη δηλαδή του Ααρών; Όχι βέβαια γιατί ύστερος ο Χριστός και λαμβάνει την τάξη της ιεροσύνης του Μελχισεδέκ και είναι φανερό και επειδή ήταν ατελής εισήχθη άλλη αντ’ αυτής αλλά τι δηλωνει το επαυτή νενομοθέτητο; Δεν έχει να πει κανείς ότι τέλεια η ιεροσύνη κατά Ααρών και δόθηκε σε άλλα γένη κι όχι στους Εβραίους αλλά στους Ιουδαίους και πάνω στην ιεροσύνη ο λαός νομοθετήθηκε δηλαδή διορίστηκε από το Θεό να μεταχειρίζεται την Ιεροσύνη αυτή και να την ακολουθεί και μέσω αυτής να θυσιάζει και να προσφέρει θυσίες και προσφορές στο Θεό και να τελεί εορτές και να ενεργεί διάφορους καθαρισμούς και όλα τα νόμιμα. Άρα για ποιον άλλο λόγο αποβλήθηκε αυτή η ιεροσύνη παρά για το ότι απλούστατα ήταν ατελής και αδύνατη.
μετατιθεμένης βέβαια της ιεροσύνης εξ ανάγκης και νόμου μετάθεσις γίνεται που σημαίνει ότι μαζί με την ιεροσύνη και ο νόμος της καταργήθηκε γιατί είναι συνδεδεμένος ο νόμος με την ιεροσύνη και άλλη διαθήκη και νόμος αντεισήχθη παρά Θεού και δόθηκε γιατί αν μετετέθη η ιεροσύνη και άλλαξε στην ιεροσύνη κατά Μελχισεδέκ δηλαδή στην Ιεροσύνη του Χριστού εξανάγκης ακολουθεί και η μετάθεση και αλλαγή και του παλαιού νόμου σε άλλο νόμο νέο του Χριστού γιατί ιερέας χωρίς νόμο και διαθήκη και νέες προσταγές δεν μπορεί να υπάρχει και μετατέθηκε η παλαιά ιεροσύνη όχι μόνο κατά τον τρόπο –τάξη Ααρών / Μελχισεδέκ- αλλά και κατά φυλή από ιερατική σε βασιλική –Ααρών και Λευί / Ιούδα εξ ης κατήγετο ο Κύριος- ο κατά την τάξη μελχισεδέκ Ιερέας. Τι μυστήριο! όπως η φυλή του ενός από βασιλική έγινε ιερατική κι ο Χριστός Βασιλεύς ήταν πάντα ως Θεός και πριν γίνει άνθρωπος κι ύστερα επεσχάτων έγινε και Αρχιερέας αναλαμβάνοντας και την ανθρ.φύση και σάρκα κι όταν την πρόσφερε στο Θεό επί των μυστηρίων και του Σταυρού.
Ανατέλει ο Ήλιος της δικαιοσύνης λοιπόν κατά την ΠΔ ο Κύριός μας και άρα η πρώτη παρουσία του Κυρίου έγινε σε φωτισμό όλου του κόσμου όπως έλεγαν και περί της του Χριστού γεννήσεως εξελεύσεται ηγούμενος όστις ποιμανεί τον λαόν Μου Ισραήλ εκ γης Ιούδα εν τοις ηγεμόσι Ιούδα κλπ και εξαιρέτως η φυλή αυτή ήταν σε ηγεμονική θέση κατά τις δύσκολες στιγμές τους στην ΠΔ ορισμένη προς τούτο πό το Μωυσή ως ηγεμόνς και οδηγός και αρχιστράτηγος πολέμων και εχθρών και επομένως ολοφάνερη η διαφορά Ιεροσύνης Ααρών και Χριστού όπως και ότι ο ανιστάμενος Ιερέας Χριστός δεν είναι από λευιτική φυλή αλλά από άλλη και επιπροσθέτως και τούτο ας σημειωθεί ότι κατά την ομοιότητα και τάξη Μελχισεδέκ ανίσταται Ιερέας ο Χριστός κι όχι κατά την τάξη Ααρών! Κι όχι κατά τάξη σαρκική εντολής αλλά δύναμη ζωής κατάλυτης που σημαίνει ότι όχι με νομοθεσίες που αφορούν στο σώμα μας κάνε ή μην κάνεις τούτο για να...απολαύσεις και πάλι σαρκικά αγαθά αλλά με θ.δύναμη –δες και Κορ.1,1,24-έγινε ο Μελχισεδέκ ιερέας για να ζει πάντα και να είναι η ιεροσύνη του αιώνια και πάντα να ζει και ακατάλυτα δηλαδή ο Χριστός που έλαβε από τον Πατέρα και τη δύναμή Του την Ιεροσύνη και η δύναμή Του του Πατρός είναι ακριβώς ο Χριστός κατά την θεότητα και όπου σάρκα φθαρτή και πρόσκαιρη ενώ ζωής ακατάλυτη όχι προσωρινή κσι παρερχόμενη ολιγοχρόνια και ευκολομάραντη παρά επομένως με τη δική του δύναμη ζει ο Χριστός πάντα και είναι Αρχιερέας αιώνιος.
Μαρτυρεί ότι Συ Ιερεύς εις τον αιώνα κατά την τάξη Μελχισεδέκ και άρα αιώνια ιεροσύνη με τρόπο υψηλότερο και θεοπρεπέστερο!
