Του Πρωτ. Γεωργίου Ατσαλάκη
Γεν. Αρχιερατικού Επιτρόπου
Ι. Μητροπόλεως Πέτρας & Χερρονήσου
Ρώτησαν
κάποιο ιερέα: «Πού βρίσκεις τη δύναμη να
αγαπάς;» Κι εκείνος τους έδειξε, τον Εσταυρωμένο. Τον ξαναρώτησαν: «Πού βρίσκεις τη δύναμη να συγχωρείς;» Και τους έδειξε, τον Εσταυρωμένο. Τον ρώτησαν: «Γιατί πρέπει να αγαπούμε το Θεό;» Τους έδειξε, τον Εσταυρωμένο. Τον
ρωτούν: «Πώς είσαι βέβαιος, ότι ο Θεός αγαπά τους ανθρώπους;» Τους
έδειξε, τον Εσταυρωμένο. Και η τελευταία ερώτηση: «Γιατί πρέπει να αγαπούμε τους
ανθρώπους;» Η απάντηση ήταν: «ο Εσταυρωμένος».
Όλα αυτά
σημαίνουν, ότι ο ιερέας με την ευλάβεια και την πίστη του, γνώριζε το μεγαλύτερο
μυστήριο της εκκλησίας. Το μυστήριο της Σταυρώσεως του Χριστού. Όλες οι
ερωτήσεις του κι όλες οι απαντήσεις, άρχιζαν και τελείωναν, στη Σταύρωση του
Χριστού. Στο μεγαλύτερο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Στο μεγαλύτερο μυστήριο του Θεού. Στο μεγαλύτερο μυστήριο του ανθρώπου.
Ευλογημένοι
οι άνθρωποι, που πιστεύουν στο μυστήριο του Σταυρού. Ευλογημένη η
εκκλησία, που κηρύσσει, «Χριστόν Εσταυρωμένον».
Ευλογημένοι οι άνθρωποι, που προσκυνούν με ευλάβεια, τον Τίμιο Σταυρό.
Ευλογημένοι οι άνθρωποι, που δέχονται τη μυστική δύναμη του Σταυρού.
Ευλογημένοι οι άνθρωποι, που κάνουν ευλαβικά το σταυρό τους.
Αχ Χριστέ
μου και νάχαμε πίστη! Να είχαμε αγάπη! Να είχαμε αγιότητα! Να βλέπαμε με τα
μάτια της ψυχής μας, όσα δεν βλέπουν τα σωματικά μας μάτια! Αχ Χριστέ μου και
να γινότανε, να κατανοήσομε με την καρδιά μας, το μυστήριο της Σταύρωσης Σου!
Όλα θα άλλαζαν. Άλλο νόημα θα έπαιρνε η ζωή μας. Άλλη ευλογία θα είχαμε. Θα σε
αγαπούσαμε. Θα σε πιστεύαμε. Θα ελπίζαμε σε Σένα. Θα παίρναμε δύναμη στα προβλήματα
μας. Στους πόνους μας. Στις αρρώστιες μας. Στις δοκιμασίες μας. Στους
πειρασμούς μας.
Αχ Χριστέ
μου και να ξέραμε, τι σημαίνει για μας ο Σταυρός Σου! Τι σημαίνει για τα αγγελικά
τάγματα. Τι σημαίνει για τους δαίμονες. Τι σημαίνει για τους πονεμένους
ανθρώπους. Τι σημαίνει για τις θλιμμένες ψυχές. Τι σημαίνει για τους άρρωστους
στα νοσοκομεία. Τι σημαίνει για τα παιδιά που υποφέρουν, στα άσυλα ανιάτων. Τι
σημαίνει για τους τάφους των νεκρών μας. Τι σημαίνει για τους ανθρώπους, που
δεν πιστεύουν. Τι σημαίνει για τους ανθρώπους, που μισούν. Τι σημαίνει για τους
ανθρώπους, που αμαρτάνουν. Τι σημαίνει για τους ανθρώπους, που μετανοούν.
Αχ Χριστέ
μου και να γνωρίζανε τα παιδιά μας στο σχολείο, πόσο τα αγαπάς. Και να
γνωρίζανε οι δάσκαλοι μας, τι σπουδαίο έργο επιτελούν. Και να γνωρίζανε οι νέοι
μας που απογοητεύονται, τι δύναμη μπορείς να τους δώσεις. Και να γνωρίζανε οι
επιστήμονες, ότι η γνώση πηγάζει από Σένα. Και να γνωρίζανε αυτοί που σε
αρνούνται, πως δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς Εσένα. Και να γνωρίζανε οι άθεοι,
ότι στην ζωοποιό σου ενέργεια, οφείλουν τη ζωή τους.
Οι
χριστιανοί Χριστέ μου σε αγαπούν. Είναι τα παιδιά της Εκκλησίας Σου. Θέλουν να
σε πιστεύουν. Πιστεύουν στη χάρη Σου. Θέλουν να ζουν σύμφωνα με το ευαγγέλιο
σου. Θέλουν να είναι φιλάνθρωποι. Θέλουν να αγαπούν τους συνανθρώπους τους.
Θέλουν να έχουν χαρά και γαλήνη στην ψυχή τους. Όμως είναι αδύνατοι. Πολιορκούνται
από αδυναμίες. Πολεμούνται από πάθη. Μισούνται από το διάβολο.
Οι ιερείς Σου
Χριστέ μου σε αγαπούμε. Πρέπει να σε αγαπούμε, πιο πολύ απ’ όλους. Ακούμε συνέχεια τη φωνή σου. Την ερώτηση σου:
«Σίμων Ιωνά αγαπάς με;» Πόσο θα
θέλαμε να σου πούμε, σαν τον απόστολο Πέτρο: «Γνωρίζεις
Κύριε, ότι σε αγαπούμε». Μας
ρωτάς και μας ξαναρωτάς. Φοβούμαστε να
απαντήσομε. Γιατί, εσύ γνωρίζεις τις καρδιές.
Εσύ ρίχνεις φως, στα βάθη της ψυχής μας. Εσύ εξετάζεις, τη συνείδηση μας. Εσύ
γνωρίζεις τις σκέψεις μας, τις φαντασίες μας και τους λογισμούς μας. Μη μας
εγκαταλείπεις. Ενδυνάμωσε την ιεροσύνη μας. Πυρπόλησε τις καρδιές μας. Θέρμανε
τις ψυχές μας.
Αυτή Χριστέ
μου την αγία ημέρα, που γιορτάζομε την
ύψωση του Σταυρού Σου, ύψωσε τον στις καρδιές μας. Με τη δύναμη του και με τη χάρη του, που την
παίρνει από τη μεγάλη θυσία της Μεγάλης
Παρασκευής, σκέπασε και ενδυνάμωσε τα παιδιά Σου, που σε πιστεύουν και σε
αγαπούν. Δώσε κουράγιο και ελπίδα στους ανθρώπους, που σηκώνουν μεγάλους σταυρούς. Που ζουν σε σκοτεινά πάθη. Που βασανίζονται, από ανίατες ασθένειες.
Γίνε
Χριστέ μου, των ορφανών πατέρας. Των πτωχών υπερασπιστής. Των ασθενών υγεία. Των
φυλακισμένων ελευθερία. Των πονεμένων
παρηγορία. Των απελπισμένων ελπίδα. Των άπιστων
φωτισμός. Των άθεων συνείδηση. Των
αμαρτωλών φως. Των ιερέων δύναμη. Των
ολιγόπιστων στήριγμα. Των νέων, νόημα ζωής. Των παιδιών χαρά. Του κόσμου προστασία.
Με το στόμα
του μεγάλου σου ευαγγελιστή, μας είπες,
ότι «στέκεις στην πόρτα της ψυχής μας και χτυπάς να σου
ανοίξομε». Βοήθησε μας να ακούσομε και να καταλάβομε, ότι «τα χτυπήματα είναι δικά Σου!»
