Θα δούμε από το Γεροντικό γνώμες και περιστατικά των Πατέρων σχετικά με την Αγάπη:
«Δεν φοβούμαι τον Θεό», έλεγε στους μαθητές του ο Μέγας Αντώνιος, «γιατί τον αγαπώ. Η τέλεια αγάπη διώχνει το φόβο».
Ο αββάς Αμμούν ο Νιτριώτης επισκέφθηκε κάποτε τον Άγιο Αντώνιο κι επειδή είχε μαζί του φιλική οικειότητα τον ρώτησε: «πώς συμβαίνει πάτερ Αντώνιε, εγώ να κοπιάζω περισσότερο από σένα κι εσένα να σε αγαπούν περισσότερο οι άνθρωποι. «Φαίνεται ότι θα αγαπώ το Θεό περισσότερο από σένα» του αποκρίθηκε με καλοκάγαθο μειδίαμα ο Άγιος Αντώνιος.
Ο Αββάς Αγάθων έλεγε: «Αγάπη είναι να βρω ένα λεπρό και να του δώσω ευχαρίστως το σώμα μου το υγιές και να πάρω το δικό του το άρρωστο» Κάποτε κατέβηκε στην πόλη για να πουλήσει τα πανέρια του και σκόνταψε πάνω σ’ ένα δυστυχισμένο άνθρωπο, ξένο και άρρωστο, που δεν είχα κανένα δικό του. Τον σήκωσε τον περιποιήθηκε και με τα χρήματα που πήρε από τα πανέρια του, ενοικίασε δωμάτιο και τον έβαλε μέσα. Έμεινε αρκετό καιρό κοντά του και τον φρόντιζε, ενώ συγχρόνως εργαζόταν για να βγάλει τα έξοδα του. Όταν πια ο ξένος έγινε καλά και ήταν σε θέση να γυρίσει στην πατρίδα του, επέστρεψε και ο Αββάς Αγάθων στο μοναστήρι του.
Επιλέγομε ένα μικρό απάνθισμα από τα 400 κεφάλαια «περί αγάπης» του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού: (Οι αριθμοί δηλώνουν τη σειρά των κεφαλαίων στη Φιλοκαλία».
1. Αφού ο Θεός είναι αγάπη, εκείνος που έχει την αγάπη, έχει το Θεό μέσα του. Όταν απουσιάζει η αγάπη, δεν μπορούμε να πούμε, ότι αγαπούμε το Θεό.
13.. Όποιος αγαπά το Θεό, δεν μπορεί να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του.
15. Εκείνος που βλέπει και ίχνος μόνο μίσους μέσα στην καρδιά του, προς οποιονδήποτε άνθρωπο, για οποιοδήποτε φταίξιμο του, είναι εντελώς ξένος από την αγάπη προς το Θεό. Γιατί η αγάπη προς το Θεό δεν ανέχεται καθόλου το μίσος κατά του ανθρώπου.
16. Όποιος με αγαπά –λέει ο Χριστός-θα τηρήσει τις εντολές μου. Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Άρα λοιπόν εκείνος που δεν αγαπά τον πλησίον του, δεν τηρεί την εντολή του Χριστού. Επομένως ούτε τον Χριστό μπορεί να αγαπήσει.
17. Μακάριος ο άνθρωπος που μπορεί να αγαπήσει κάθε άνθρωπο στον ίδιο βαθμό.
29. Όταν σε προσβάλλει κανείς ή σ’ εξευτελίσει σε κάτι, τότε φυλάξου από τους λογισμούς της οργής, μήπως με τη λύπη σε χωρίσουν από την αγάπη και σε μεταφέρουν στη χώρα του μίσους.
30.Όταν αισθανθείς πόνο επειδή κάποιος σε πρόσβαλε ή σε ντρόπιασε, να ξέρεις ότι ωφελήθηκες πολύ, γιατί βγήκε από μέσα σου η κενοδοξία.
42. Εκείνος που αγαπά το Θεό, σκέφτεται πάντοτε καλά για κάθε άνθρωπο.
53. Αν θέλεις να μην ξεπέσεις από την αγάπη του Θεού, να μην αφήσεις κανένα άνθρωπο να κοιμηθεί στενοχωρημένος από σένα, μήτε συ να κοιμηθείς στενοχωρημένος εναντίον του.
59. Μη δέχεσαι κατηγορίες κατά του πνευματικού σου πατέρα, μήτε να διευκολύνεις εκείνον που τον προσβάλλει, για να μην οργισθεί ο Κύριος για τα έργα σου.
61. Ο Χριστός μας λέει «να αγαπούμε τους εχθρούς μας, να ευεργετούμε όσους μας μισούν και να προσευχόμαστε για όσους μας βλάπτουν». Τα διέταξε αυτά, για να μας ελευθερώσει από το μίσος, τη λύπη, την οργή και τη μνησικακία και να μας αξιώσει να λάβομε την τέλεια αγάπη, την οποία όποιος έχει, είναι αδύνατον να μην αγαπά εξίσου όλους τους ανθρώπους.
63. Των πραγμάτων με τα οποία κάποτε μας έδενε κάποιο πάθος, έχομε μέσα μας τις εμπαθείς φαντασίες. Όποιος λοιπόν νικά τις εμπαθείς φαντασίες, καταφρονεί και τα πράγματα που αυτές απεικονίζουν. Γιατί ο πόλεμος εναντίον των ενθυμήσεων είναι τόσο χειρότερος, από τον πόλεμο εναντίον των πραγμάτων, όσο είναι πιο εύκολο να αμαρτάνει κανείς με τη διάνοια από το να αμαρτάνει με έργα.
70. Δεν έχει τέλεια αγάπη εκείνος που αλλάζει διάθεση προς τους ανθρώπους ανάλογα με το χαρακτήρα τους. Τον ένα π.χ. τον αγαπά και τον άλλο τον μισεί. Ή τον ίδιο άνθρωπο άλλοτε τον αγαπά και άλλοτε τον μισεί για τις ίδιες αιτίες.
Συνεχίζεται ...