Του κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Θεολόγου - Εκπαιδευτικού
Γιατί βιαία; Γιατί σε σχήμα γλωσσών; Γιατί σαν πυρίνων γλωσσών; Γιατί φάνηκαν να διαμερίζονται στους μαθητές; Γιατί κάθησε; Πώς είναι επαγγελία του Πατρός το Άγιο Πνεύμα;
Τώρα είδαμε δια του Αγίου Πνεύματος που στάλθηκε στους μαθητές έως πού έφτασε ο Χριστός ο οποίος αναλήφθηκε στους ουρανούς και σε ποιο αξίωμα ανέβασε την ανθρώπινη φύση που ανέλαβε: ασφαλώς και βεβαιότατα ανέβηκε εκεί από όπου κατέβηκε το Άγιο Πνεύμα το οποίο στάλθηκε από Εκείνον εξαποστελείς το Πνεύμα Σου και κτισθήσονται και ανακαινιείς το πρόσωπον της γης. Κι επομένως ο Χριστός όταν αναλήφθηκε ανέβηκε προς τον Ύψιστο Πατέρα από όπου και ήρθε το Άγιο Πνεύμα κι αναδείχθηκε κοινωνός ακόμα και κατά το ανθρώπινο συστατικό του αξιώματος του Πατρός αποστέλλοντας κι Αυτός πλέον το εξ ουρανού από τον Πατέρα ερχόμενο και στελλόμενο Άγιο Πνεύμα που είναι από τα αποστέλλοντα και συνευδοκούντα Εγώ ταις χερσί Μου εθεμελίωσα την γην και τον ουρανόν εξέτεινα και νυν Κύριος απέσταλκέ Με και το Πνεύμα Αυτού όπως λέει κι ο Κύριος Πνεύμα Κυρίου επ’ Εμέ ου ένεκεν έχρισέ Με ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέστελκέ Με. Το άγιο Πνεύμα λοιπόν δεν αποστέλλεται μόνο αλλά και αποστέλλει τον από τον Πατέρα αποστελλόμενο Υιό από τον οποίο δεικνύσται συμφυές και ομοδύναμο και συνεργό και ομότιμο με τον Πατέρα και Υιό: με την ευδοκία του Πατρός και τη συνέργεια του Αγίου Πνεύματος από άφατο πέλαγος φιλανθρωπίας ο μονογενής του Θεού κλίνας τους ουρανούς και καταβάς άνωθεν φανείς στη γη όπως κι εμείς και συναναστραφείς με μας έπραξε και δίδαξε μεγάλα και θαυμαστά υψηλά και πράγματι θεοπρεπή και σωτήρια για τους πειθαρχούντες σ’ Αυτόν!
Κι έπειτα αφού έπαθε εθελουσίως για τη σωτηρία μας και τάφηκε και αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του Πατρός κι από κει συνήργησε στην κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές Του συναποστέλλοντας με τον Πατέρα τη θεία δύναμη από ψηλά όπως και συνυποσχέθηκε. Κι Αυτός κατά κάποιο τρόπο από εκεί ψηλά καθήμενος στα ύψη βοά σε μας λέγοντας όποιος θέλει να παραστεί σ’ αυτήν την δόξα και να γίνει μέτοχος της βασιλείας των ουρανών και να κληθεί Υιό του Θεού και να βρει ζωή αθάνατη και άρρητη και τρυφή άφθαρτη και πλούτο αδαπάνητο ας ακούει τα προστάγματά Μου και ας μιμείται όσο μπορεί την πολιτεία Μου όπως δηλαδή έζησα κι Εγώ επί της γης κι έπραξα και δίδαξα θέτοντας σωτήριους νόμους και προβάλλοντας τον Εαυτό Μου ως υπόδειγμα. Την ευαγγελική όντως διδασκαλία Του ο Χριστός ο Σωτήρας μας επιβεβαίωσε με έργα και θαύματα και τελείωσε με τα σωτήρια πάθη Του και παρέστησε το σωτηριώδες και μεγαλωφέλιμό της με την εκ νεκρών ανάσταση και την ανάληψη στους ουρανούς και την επέλευση που γίνεται τώρα από τους ουρανούς του Αγίου Πνεύματος προς τους μαθητές αυτήν που εορτάζουμε σήμερα γιατί μετά την εκ νεκρών ανάσταση και φανέρωση στους μαθητές Του έλεγε αναλαμβανόμενος: ιδού Εγώ αποστέλλω την επαγγελίαν του Πατρός Μου εφ’ υμάς υμείς δε καθίσασθε εν τη πόλει Ιερουσαλήμ έως ού ενδύσησθε δύναμιν εξ ύψους γιατί λήψεσθε δύναμιν επελθόντος του Αγίου Πνεύματος εφ’ υμάς και έσεσθέ Μοι μάρτυρες και στην Ιερουσαλήμ και σε ολόκληρη την Ιουδαία και έως εσάτου της γης!
Όταν συμπληρώνονταν λοιπόν οι πενήντα μέρες από την ανάσταση κι ενώ όλοι οι μαθητές ήταν συνηγμένοι και ομόψυχοι στο υπερώο του ιερού αλλά και στο προσωπικό τους υπερώο –στο νου τους- ήσυχοι και αφιερωμένοι στη δέηση και προσευχή ξαφνικά ακούστηκε ήχος από τον ουρανό σαν από ορμή βίαίου ανέμου κα γέμισε τον οίκο όπου κάθονταν. Κύριος ανέβη εις ουρανούς και εβρόντησεν και ιδού φωνή αύρας -πνοής- λεπτής και εν αυτή ο Κύριος που μπορούμε να βρούμε και στο Ευαγγέλιο: την Πεντηκοστή στάθηκε ο Κύριος Ιησούς κι έκραξε λέγοντας: εάν κάποιος διψά ας έρθει σεΜένα και θα πιεί εννοώντας το Άγιο Πνεύμα που θα λάβουν όσοι πιστεύουν σ’ Αυτόν όπως και μετά την Ανάστασή Του εμφύσησε στους μαθητές Του κι είπε λάβετε Πνεύμα Άγιο προσημαίνοντας τούτον τον ήχο και κείνο το εμφύσημα αυτήν την πνοή που έρχεται άνωθεν δαψιλής ηχώντας εξ ουρανού δυνατά και βοερά προσκαλώντας όλη τη γη κι αντλώντας χάρη στους πιστούς και εμβάλλοντάς σ’ αυτούς…
Γιατί βιαία; Γιατί σε σχήμα γλωσσών; Γιατί σαν πυρίνων γλωσσών; Γιατί φάνηκαν να διαμερίζονται στους μαθητές; Γιατί κάθησε; Πώς είναι επαγγελία του Πατρός το Άγιο Πνεύμα; Ακούστε: βιαία γιατί νικά τα πάντα υπερβαίνει τα τείχη του πονηρού και τα οχυρά του και ταπεινώνει υπερηφάνους κι ανυψώνει ταπεινούς στην καρδιά. Γεμίζει τον οίκο ως πνευματική πια κολυμβήθρα εκπληρώνοντας το ευαγγελικό του Προδρόμου Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι εσείς όμως βαπτισθήσεσθε εν Πνεύματι Αγίω όχι μετά πολλές μέρες. Όπως και το όνομα που τους έδωσε αλήθευσε: με την άνωθεν πράγματι Υιοί βροντής έγιναν οι Απόστολοι και τους φανερώθηκαν σαν πύρινες γλώσσες διαμεριζόμενες και κάθισε πάνω στον καθένα και πλήσθησαν Πνεύματος Αγίου μιλώντας άλλες γλώσσες όπως τους έλεγε το ΄Αγιο Πνεύμα. Τελειώθηκαν όσα με το δεσποτικό σώμα θαυματουργήθηκαν…για να εννοήσουμε κι εμείς την Αγία Τριάδα αρχίζουν να τελούνται και όσα φανερώνουν ότι το Άγιο Πνεύμα υπάρχει κατιδίαν υπόστασιν..όντως το ΄Αγιο Πνεύμα ενεργούσε και πριν και μιλούσε δα των προφητών και προμηνούσε τα μέλλοντα και ενεργούσε δια των μαθητών και εξεδίωκε δαιμόνια και ιάτο πάντας και τώρα φανερώθηκε σε όλους κατά την ιδία Του υπόσταση δια πυρίνων γλωσσών καθήμενο δεσποτικώς επί των μαθητών ενθρονισθέν και καθιστώντας τους όργανα της δικής Του δυνάμεως!
Η εν είδει γλωσσών εμφάνισή Του δείχνει τη συμφυία Του με το Θεό Λόγο και συγχρόνως τη διδασκαλική χάρη που απαιτεί γλώσσα χαριτωμένη! Πύρινες γλώσσες πάλι σημαίνει ότι είναι ομοούσιο του Πατρός και του Υιού –πυρ ο Θεός και πυρ καταναλίσκον μοχθηρίαν- και ότι οι Απόστολοι έχουν διπλή ενέργεια στο κήρυγμά τους άλλους φωτίζουν και άλλους καίνε! Μπορεί ο λόγος συγχρόνως να ευεργετεί και να τιμωρεί, άλλοι να φωτίζονται και άλλοι να κολάζονται, άλλοι να υπακούουν και άλλοι –Θεός φυλάξοι- να απειθούν οι οποίοι παραδίδονται στο αιώνιο πια πυρ! Γλώσσες ωσεί πυρός κι όχι πυρός γιατί να μην νομίζουμε ότι είναι φως αισθητό αλλά ούτε υλικό παρά επιφάνεια Αγίου Πνεύματος που διαμερίζεται στους μαθητές –έτσι φάνηκε- αφού μόνο στον Χριστό έχει ολόκληρη τη θεία χάρη και ενέργεια επειδή σε κανέναν άλλον δεν χωρά όλη η χάρη του Αγίου Πνεύματος παρά ατομικά ο καθένας μας αποκτά το ένα ή το άλλο χάρισμα κι αυτό πάλι για να μη νομίσουμε ότι η χάρη που μας δίνεται είναι φυσική…κάθησε ως Δεσπότης και ως ενιαίο το θείο Πνεύμα. Και μιλούσαν στα έθνη που συνήχθησαν στη γλώσσα του το καθένα ως όργανα του Αγίου Πνεύματος ενεργούντα και κινούμενα κατά τη θέληση και δύναμή Του όπως και κάθε όργανο που μετέχει της ενεργείας όχι της ουσίας τους ενεργούντος –η γλώσσα μου κάλαμος ταχυγράφου συγγραφέως! Συγ-γράφουμε ως όργανο Του Συγ-γραφέως μετέχοντας της ενεργείας κι όχι της ουσίας Του και πάντως συγ-γράφοντας εκείνα που θέλει και δύναται Ο Συγ-γραφέας! Επαγγελία του Πατρός γιατί προαναγγέλθηκε δια των προφητών. Μια η ευδοκία του Πατρός και του Υιού για τους πιστούς επομένως ο πιών εκ του ύδατος ό Εγώ δώσω γενήσεται πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον! Ο πιστεύων εις Εμέ ποταμοί εκ της κοιλκίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος γιατί είναι το Άγιο Πνεύμα που θα λαμβάνανε οι πιστοί… και στο σωτήριο πάθος ερχόμενος ο Κύριος έλεγε: εάν αγαπάτε Με τας εντολάς Μου τηρήσετε και Εγώ ερωτήσω τον Πατέρα και άλλον Παράκλητον δώσει υμίν ίνα μείνη μεθυμών εις τον αιώνα το Πνεύμα της αληθείας γιατί ταύτα λελάληκα υμίν παρ’ υμίν μένων ο δε Παράκλητος το Πνεύμα το Άγιον ό πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί Μου Εκείνος διδάξει υμάς πάντα. Όταν λοιπόν πέμψω παρά του Πατρός τον Παράκλητον το Πνεύμα της αληθείας ό παρά του Πατρός εκπορεύεται Εκείνος μαρτυρήσει περί Εμού και οδηγήσει υμάς εις πάσαν την αλήθειαν.
Τώρα εκπληρώθηκε η επαγγελία και κατήλθε το Άγιο Πνεύμα παρά Πατρός και Υιού πεμφθέν και δοθέν και περιλάμψαν τους αγίους μαθητάς και όλως λαμπάδας ανάψαν θείως μάλλον δε φωστήρας αναδείξαν υπερκοσμίους και παγκοσμίους έχοντες θέση ζωής αιωνίου και φωτίζοντας όλη την οικουμένη δι’ αυτών. Κι όπως ανάβουμε λαμπάδα φωτοφόρο με λαμπάδα και ούτω καθεξής έτσι πάντα το φως μένει μόνιμα με τη χειροτονία των Αποστόλων στους διαδόχους τους και από κει πάλι σε άλλους και ούτω καθεξής διαδιδόμενη η θεία χάρη του Αγίου Πνεύματος προχωρώντας πάντα μπροστά από γενεά σε γενεά και φωτίζοντας όλους τους πιστούς Του και πιστούς και στους πνευματικούς ποιμένες και διδασκάλους. Αυτή λοιπόν τη δωρεά και χάρη του Θεού και φωτισμό με το Άγιο Πνεύμα με το ευαγγέλιο έρχεται να μας φέρει ο κάθε αρχιερέας κατά καιρούς στις πόλεις κι όσοι τους απωθούν διακόπτουν τη χάρη Του και αποχωρίζονται από το Θεό και διασπούν την αποστολική διαδοχή.
Σήμερα γιορτάζουμε τη μνήμη της επιδημίας του Αγίου Πνεύματος που κατήλθε για τη σωτηρία μας από ανέκφραστη φιλανθρωπία για την οποία και ο μονογενής Υιός του Θεού κατήλθε κλίνοντας τους ουρανούς κι έλαβε σάρκα από μας. Ανήλθε στους ουρανούς αλλά αν δεν έστελνε το Άγιο Πνεύμα να συνυπάρχει και να ενισχύει τους μαθητές Του και τους επόμενους διαδόχους Του τους διδασκάλους του ευαγγελίου Του της χάριτός Του κι έτσι μόνο κηρύχτηκε σε όλα τα έθνη κι έφτασε σε μας το κήρυγμα της αληθείας. Γι’ αυτό ο φιλανθρωπότατος Δεσπότης ανέδειξε τώρα μετόχους και πατέρες και διακόνους φωτός και ζωής αιωνίου τους μαθητές Του που αναγεννούν στην αιώνια ζωή και καθιστούν τέκνα φωτός και πατέρες φωτισμού τους αξίους! Αυτός έτσι είναι μαζί μας έως της συντελείας των αιώνων όπως επαγγέλθηκε δια του Αγίου Πνεύματος που είναι ένα με τον Πατέρα και το Πνεύμα όχι κατά την υπόσταση αλλά κατά τη θεότητα κι ένας είναι ο Θεός εν τρισί σε μια τρισυπόστατη και παντοδύναμη θεότητα αφού το Άγιο Πνεύμα συνυπήρχε πάντα με τον Υιό στον Πατέρα και ήταν επομένως πάντα και θα είναι το Άγιο Πνεύμα συνδημιουργός με τον Πατέρα και τον Υιό κατά καιρόν τα δημιουργηθέντα και συνανακαινίζοντας τα φθαρέντα και συγκρατώντας τα διαμένοντα πανταχού παρόν και πληρούν τα πάντα και διέπον και εροφών τα πάντα, πού πορευθώ από του Πνεύματός Σου και από του προσώπου Σου πού φύγω;
Κι όχι μόνο παντού αλλά και πάνω από όλα στον αιώνα και το χρόνο και πριν τον αιώνα και χρόνο κι όχι μόνο έως της συντελείας αλλά κατά την επαγγελία θα είναι μαζί μας πολύ περισσότερο εφόσον είμαστε άξιοι στον μέλλοντα αιώνα απαθανατίζοντας και γεμίζοντας με αιώνια δόξα και τα σώματα πράγμα που δήλωνε κι ο Κύριος Εγώ ερωτήσω τον Πατέρα και άλλον Παράκλητον δώσει υμίν ίνα μείνη μεθ’ υμών εις τον αιώνα! Σπείρεται και θάβεται και παραχώνεται σώμα νεκρό φυσικά και κτιστό ψυχή και σώμα που κινείται και συγκρατείται και εγείρεται ξαναζώντας σώμα πνευματικό υπερφυές συγκροτούμενο και διοικούμενο από το Άγιο Πνεύμα ενδεδυμένο αθανασία και δόξα και αφθαρσία με τη δύναμη του Πνεύματος. Ο πρώτος Αδάμ ανθρώπινος και χοϊκός έγινε ψυχή ζώσα και ο δεύτερος ο Κύριος εξ ουρανού εις Πνεύμα ζωοποιούν γιατί τέτοιοι είναι οι επουράνιοι όπως κι ο επουράνιος και ποιοι είναι οι επουράνιοι άλλοι από τους εδραίους και αμετακίνητους στην πίστη τους που έχουν πάντοτε περίσσεια έργα στο έργο του Κυρίου μας και φέρουν ολοζώντανη την εικόνα του επουρανίου με την ευπείθεια σ’ Αυτόν.
Ας σπεύσουμε να πετύχουμε τη χρηστότητα και συμπάθεια του παναγίου Πνεύματος με τη μετάνοιά μας. Μισούμε; Ας συμφιλιωθούμε! Αν δεν αγαπάμε τον πλησίον πώς λέμε ψέματα ότι αγαπάμε το Θεό που δεν είδαμε; Όταν αγαπάμε τότε αλλήλους αγαπάμε και αληθινά ανυπόκριτα έμπρακτα. Πορνεύουμε και μολύνουμε το σώμα; Ας απομακρυνθούμε με εξομολόγηση και δάκρυα, νηστεία κοκ! Και με λίγα λόγια αν θέλουμε να δούμε μέρες αγαθές ας σωθούμε δω και κει από ορατούς και αοράτους εχθρούς παραμερίζοντας κακό και πράττοντας αγαθά! Ας επιστρέψουμε στα αληθινά για να επιστρέψει κι Αυτός σε μας καθαίροντας από αμαρτίες και καθιστώντας όλους μας άξιους της θείας Του χάριτος. Έτσι εορτάζουμε και τώρα και εις τους αιώνας και πανηγυρίζουμε ενθέως πνευματικά την τελείωση της θείας επαγγελίας την έλευση και ανάπαυση του παναγίου Πνεύματος σε μας και την έκβαση και συμπλήρωση της μακαρίας ελπίδας εν Χριστώ τω Κυρίω ημών Ω πρέπει δόξα και τιμή και προσκύνηση συν τω ανάρχω Αυτού Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
