Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Επιμέλεια κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Θεολόγου - Εκπαιδευτικού
Ο απόστολος μας αναφέρει τον τρόπο
και την αιτία που πεθάναμε για την αμαρτία: μέσω του Αγίου Βαπτίσματος! Γιατί
στο θάνατο του Χριστού βαπτιστήκαμε(και στο όνομα του Τριαδικού μας Θεού: το
όνομά Του συνεπτυγμένα έχει και τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, και τον
χρίσαντα Πατέρα και τον χρισθέντα Υιό και το χρίσμα το Άγιο Πνεύμα άρα όσοι εις
Χριστός βαπτιστήκαμε βαπτιστήκαμε στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του
Αγίου Πνεύματος και η προσηγορία Του είναι προσηγορία του παντός και ομολογία!
Και πάντες εν ενί σώματι και εις έν Πνεύμα βαπτιστήκαμε) δηλαδή για να
πεθάνουμε προαιρετικά και μεις όπως Εκείνος όμως πραγματικά πέθανε επειδή αυτό
που έγινε στο Χριστό ο Σταυρός και ο τάφος το ίδιο γίνεται και σε μας τους
χριστιανούς το Βάπτισμα όχι πραγματικά(το βάπτισμα δίνεται στο θάνατό Του:
ύδωρ-ταφή, έλαιο-Άγιο Πνεύμα, σφραγίδα-Σταυρός, μύρο-βεβαίωση ομολογίας,
κατάδυση-συναποθνήσκειν, ανάδυση-συνανάσταση και πάντως θάνατος-ταφή-ανάσταση
πνευματική ακολουθεί διαδοχικά) γιατί ο Χριστός και σωματικά πέθανε και
αναστήθηκε ενώ εμείς ως προς την αμαρτία πεθαίνουμε και με το βάπτισμα
ανασταινόμαστε ως προς την αρετή(κι όπως φωτιζόμαστε από τον Ήλιο της
δικαιοσύνης Χριστό ας κοιτάξουμε να φωτίσουμε κι άλλους λέει ο Μ.Βασίλειος). Κι
όπως ο Χριστός αναστήθηκε εκ νεκρών με τη δόξα(θεότητα) του Πατρός δηλαδή με το
ίδιο Του τον Εαυτό και με τη δική Του θεότητα –δόξα του Πατρός ο Υιός- λύσετε
το ναό τούτο και σε τρεις μέρες θα τον εγείρω…έτσι και μεις ανασταινόμαστε άλλη
ανάσταση την καινούργια δηλαδή πολιτεία γιατί όταν λχ ο πόρνος γίνει σώφρονας
ιδού που έγινε στον ίδιο άνθρωπο θάνατος και ζωή γιατί πέθανε η κακία και
αναστήθηκε σ’ αυτόν τον ίδιο άνθρωπο η
αρετή και έζησε…
Αλλά κι όπως το φυτό που καρπίζει
έτσι και ο Χριστός ομοιάζει γιατί δεν κοινωνήσαμε με το ομοίωμα του θανάτου Του
αλλά γίναμε σύμφυτοι του θανάτου Του(σώμα δεσποτικό ταφέν=σωτηρία κόσμου και
βάπτισμα χριστιανών=δικαιοσύνη) και φανερώνεται έτσι ο καρπός που γεννάται αφού
το σώμα Του ενταφιαζόμενο στη γη έφερε τον καρπό της σωτηρίας του κόσμου! Κι έτσι
ανάλογα κι εμείς ενταφιαζόμαστε στο νερό –στην κολυμβήθρα πρέπει να σκεπάζεται
γι’ αυτό όλο μας το σώμα όταν βαπτιζόμαστε- κι Εκείνος στη γη Εκείνος στο σώμα
κι εμείς με την προαίρεσή μας κατά τη αμαρτία και για τούτο δεν είπε ότι στο
θάνατό Του γίναμε σύμφυτοι αλλά στο ομοίωμα του θανάτου Του(τι ευλογία και Θεού
αγαθότητα: ομοίωμα θανάτου Του και αληθινή μέθεξη αναστάσεως Χριστού!). Κι
επομένως και της Αναστάσεώς Του θα γίνουμε κοινωνοί και θα κληρονομήσουμε ζωή
αιώνια και μεις εάν δείξουμε ανάσταση με τα καλά μας έργα γιατί ο παλιός μας
άνθρωπος(τόσο πολύ έχουμε φυσική κλίση στο κακό και ποικιλότροπα) δηλαδή η
κακία συσταυρώθηκε δηλαδή όμοια με το σώμα Του τάφηκε στο βάπτισμα για να
καταργηθεί το σώμα της αμαρτίας που δεν είναι άλλο από την κακία που συνίσταται
από διαφορετικά μέρη και είναι σαν ένα σώμα και να καταργηθεί επομένως το σώμα
μας ως αμαρτωλό και να είναι νεκρό όχι για αφανισμό και διάλυση όπως τα σώματα
των νεκρών(η αμαρτία με άλλα λόγια) αλλά για να μην αμαρτάνει πια…
Ό,τι ακολουθεί αναφέρεται σε όλους τους ανθρώπους: όπως όποιος πεθαίνει
έχει δικαιωθεί δηλαδή ελευθερωθεί(σα το δούλο που άμα πεθάνει μόνο
ελευθερώνεται από τη δουλεία κι εμείς άμα νεκρούμενοι βαπτιστούμε μόνο
ελευθερωνόμαστε από τη δουλεία της αμαρτίας) και πάψει την αμαρτία έτσι κι ο
χριστιανός που βαπτίζεται και νεκρώνεται κατά την αμαρτία και μένει σα νεκρός
πάντα για αυτήν και για τούτο θάνατος αμαρτίας απαλλαγή και απελευθέρωση και
καθαρισμός και έργοις και λόγις και προσπαθούς ενθυμήσεως…άρα αφού είδαμε πώς
πρέπει να μένουμε πάντα νεκροί κατά την αμαρτία τώρα να δούμε και πώς πρέπει να
έχουμε πάντα ανάσταση στον εαυτό μας της πολιτείας κατά Θεόν αφού αν πεθάναμε
μαζί με το Χριστό μέσω του βαπτίσματος πιστεύουμε ότι θα έχουμε μέσα μας και
την ανάσταση της νέας Του ζωής της χάριτός Του επειδή κι ο Χριστός μια και
πέθανε και αναστήθηκε πάντα ζει και δεν πεθαίνει πια. Κι ό, τι πέθανε για μας πέθανε και για την αμαρτία
μας πέθανε κι όχι επειδή ήταν άξιος κι υπεύθυνος θανάτου…αναμάρτητος ήταν!
Εκείνο που ζει όμως τώρα ζει για το Θεό και με θεϊκή δύναμη ζει γιατί ζει πάντα
με τη δύναμη του Θεού και Πατρός.
Δεν ξαναπεθαίνει ο Χριστός δεύτερη
φορά κι εμείς επομένως δεύτερο βάπτισμα δεν έχουμε και δεύτερο θάνατο κι άρα ας
μείνουμε στα προηγούμενα στο θάνατο της αμαρτίας και στην ανάσταση της κατά Θεό
ενάρετης ζωής κάτι που θα γίνει σε μας εν Χριστώ Ιησού δηλαδή με τη βοήθειά Του
κι όπως κι Εκείνος αφού εάν ο Χριστός μας ανέστησε που ήμασταν νεκροί –κι άρα
τώρα πια νεκροί για αμαρτίες: πλούτη και συκοφαντίες και ψεύδη και αρπαγές και
λοιδορίες και τρυφές…- πόσο μάλλον τώρα που είμαστε ζωντανοί θα μας διαφυλάξει
στη ζωή αυτή!
