Του κ. Μιχαήλ Τσακιράκη
Θεολόγου - Εκπαιδευτικού
Η υπομονή μας χριστιανοί μοιάζει όπως
προαναφέραμε με το έργο του γεωργού και της εργασίας του στη γη και ακολούθως
ζωντανότερο παράδειγμα έρχεται ενώπιόν μας αυτό τω προφητών ως σχολείο
πραγματικό αρετής. Ο χορός των αγίων προφητών μάλιστα πέρασε όλη του τη ζωή με
κακοπάθεια και υπομονή και δοκιμασίες πολλών θλίψεων και πειρασμών και
κινδύνων-(Εβρ.11,33-38/από την πίστη τους στο Θεό και τι δεν πέτυχαν στη ζωή
τους; Κατηγωνίσαντο και κατατρόπωσαν βασιλείς-ειργάσαντο δικαιοσύνην
αποδώσαντες στον καθένα κατά τα έργα του-πέτυχαν τις θ.επαγγελίες-έφραξαν
στόματα λεόντων-έσβησαν δύναμιν πυρός-έφυγον στόματα μαχαίρας-ενεδυναμώθησαν
από ασθενείας-εγενήθησαν ισχυροί εν πολέμω και παρεμβολάς έκλιναν
αλλοτρίων-έλαβον γυναίκες εξ αναστάσεως τους νεκρούς αυτών-άλλοι
αποκεφαλίστηκαν ή χτυπήθηκαν με όπλα έως θανάτου…άλλοι ενεπαίχθησαν και
μαστιγώθηκαν-και φυλακίστηκαν-και λιθοβολήθηκαν-πριονίστηκαν-μπήακν σε
πειρασμούς-πέθαναν με μάχαιρες-έζησαν με δέρματα
ζώων-υστερήθηκαν-εθλίβησαν-ήρθαν σε κακουχίες-για την αρετή τους περιπλανήθηκαν
στην έρημο και σε σπηλιές…). Αυτούς τώρα μακαρίζουμε όμως γιατί με την καλή
τους υπομονή νίκησαν το διάβολο και αναδείχτηκαν τροπαιοφόροι. Αν λοιπόν κι
εμείς οι χριστιανοί αγαπάμε να γίνουμε κι εμείς μακάριοι όπως κι εκείνοι και
πανευτυχείς ας μιμηθούμε την υπομονή και όλη τους την άλλη αρετή όλων αυτών που
κι εμείς οι ίδιοι μακαρίζουμε είτε είναι άγιοι προφήτες είτε δίκαιοι όπως ο Ιώβ
που είναι σα να μας λέει αυτός ο περιβόητος αθλητής και μέγας εργάτης της
υπομονής και άριστος και δίκαιος ευσεβής πολλοί όσοι αγωνίστηκαν με καρτερία
και υπομονή στον καλό αγώνα και τελείωσαν και το δρόμο και την πίστη τους
φύλαξαν στο Θεό αναρίθμητοι αλλά εσείς οι χριστιανοί αυτόν το ξακουστό σε όλους
και περίφημο τώρα να θυμόσαστε γιατί με κάθε υπομονή πολέμησε και νίκησε το
διάβολο κι όλη του την παράταξη και αποβλέποντας σ’ αυτόν σαν αρχέτυπη εικόνα μιμηθείτε την
άσειστη πίστη του στο Θεό και την στέρεη ανδρεία του ζηλώσαντες ώστε να
νικήσετε όλες τις μηχανές και τα τεχνάσματα του εχθρού μας του νοητού και μαζί
με τον Ιώβ θα στεφανωθείτε!
Κι ο Ιώβ τέλειωσε τον αγώνα του κατά του
εχθρού και τον πόλεμο μαζί του κι ο αθλοθέτης και πολυεύσπλαχνος Θεός του χάρισε
και υγεία σωματική και πάλι και του πρόσθεσε διπλά χρόνια ζωής κι όλα του τα
ξαναέδωσε διπλά αλλά και τον ανακήρυξε στεφανίτη και νικητή λέγοντάς του: για
να δημοσιεύσω τη δικαιοσύνη σου προς δόξα και ωφέλεια της οικουμένης αφού με
κάθε ακρίβεια άσκησες τη δικαιοσύνη μπορείς επομένως και τους άλλους να
ασκήσεις και να εκπαιδεύσεις εφόσον πήρες άριστα στους πειρασμούς που σου άφησα
να έρθουν. Ανάλογα κι εμείς τελειώνοντας τον καλό αγώνα των πειρασμών με
υπομονή κι ευχαριστία θα δούμε να μας στεφανώνει ο αγωνοθέτης Χριστός και να
μας ανακηρύσσει δίκαιους και νικητές όπως είπε και στον Ιώβ γιατί ο Κύριος δεν
εγκαταλείπει όσους Τον αγαπούν κι εάν αργήσει κάποτε κάποτε ο Θεός να μας
βοηθήσει υπόμεινέ Τον γιατί βεβαιότατα θα μας βοηθήσει…κι οι υπομένοντες το Θεό
θα αλλάξουν δύναμη σαν το αετό θα ξαναβγάλουν φτερά κι ούτε θα πεινάσουν και θα
κουραστούν στο δρόμο τους…υπομονή χρειαζόμαστε λοιπόν για να απολαύσουμε και τη
θ.βοήθεια που καθημερινά ψάλλουμε υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι
και εισήκουσε της δεήσεώς μου και ανήγαγέ με εκ λάκκου ταλαιπωρίας και από
πηλού ιλύος…από πειρασμών και αμαρτίας…
Κι αφού ελευθερώθηκαν τότε οι χριστιανοί από
τα πάθη τους με τη διδασκαλία του αποστόλου τώρα κοιτάζει να τους απελευθερώσει
κι από τον όρκο το βαρύτερο αμάρτημα…και μεγαλύτερο…λέει λοιπόν τώρα ενσυνεχεία
προπάντων φυλαχτείτε αδελφοί μου χριστιανοί μην ορκίζεστε με κανένα τρόπο ούτε
στον ουρανό ούτε στη γη ούτε πουθενά γιατί όποιοι ορκίζονται ορκίζονται στο
μεγαλύτερο(Εβρ.6,16) και ονομάζουν τον Θεό για να γίνουν πιστευτοί σε ό, τι λένε. Όλοι αυτοί αμαρτάνουν διπλά γιατί
ορκίζονται σε μεγαλύτερά τους και όμως ο άνθρωπος είναι πολύ ανώτερος από όλη
τη φύση καταξίαν και τιμή Θεού και επομένως σφάλλουν…κι έπειτα αντί για το Θεό
φέρνουν το όνομα των κτισμάτων κι όχι του Κτίστη τους! Ασεβέστατο να ανεβάζουν
τα κτίσματα στο ύψος του Κτίστη και Θεού τους(*). Κι ο Κύριος ανάλογα δεν
εμποδίζει μόνον το φόνο αλλά και την οργή που οδηγεί πολλές φορές στο φόνο…κι
ανάλογα για τη μοιχεία και τα πορνικά βλέμματα και πάλι την επιορκία και την
παράβαση αληθινού όρκου ή ψεύτικο όρκο αλλά τον όρκο ολότελα…κι εκείνα που
εμποδίζει η ΠΔ(τότε επιτρέπονταν ο όρκος επειδή ήθελε ο θεός να τους εμποδίσει
να ορκίζονται σε είδωλα και ακολούθως να προσκυνάνε αυτά τα είδωλα όπως συνέβη και
με τις ανάλογες θυσίες στην ΠΔ και όλα αυτά έπαυσαν στην ΚΔ επειδή πια
γυμνάστηκαν στην θεοσέβεια του αληθινού Θεού-κι εννοείται ότι αμαρτάνουν όσοι
ορκίζονται κι όσοι πιέζουν άλλους να αμαρτάνουν επειδή τάχα δεν πιστεύουν μόνο
στα λόγια τους –δες και Αγ.Νεκταρίου, Θησαυρό Λογίων πολλά ) ως ατελής που ήταν
αυτά εμποδίζει κι η ΚΔ ως εντελής και τέλεια. Η πρώτη εμπόδιζε τη διάπραξη και
τα αποτελέσματα της αμαρτίας ενώ η άλλη εμποδίζει ακόμα και την αρχή της
αμαρτίας δηλαδή τους πονηρούς λογισμούς και την εσ. επιθυμία της καρδιάς…
Όποιος δε φυλάγεται απαρχής από κακούς
λογισμούς και λόγους αμαρτωλούς αυτός εύκολα γκρεμίζεται και στη διάπραξη της
αμαρτίας…και γι’ αυτό εμπόδισε εδώ κι ο
Κύριος να ορκίζονται ολότελα και συνηθίσουν όπως λέει και ισχύει και στην
επιορκία και την παράβαση των όρκων που είναι ολοφάνερα κι άρνηση του
Θεού…αρνείται βλέπετε ο επίορκος και παραβάτης των όρκων το Θεό που επιόρκησε
στα λόγια…άρνηση του Θεού ψευδορκία…ενώ κοιτάξτε όποιον δεν ορκίζεται ολότελα
αυτός δεν κινδυνεύει ποτέ να γκρεμιστεί στην επιορκία…που φέρνει μαζί της
άρνηση Θεού! Αλίμονο. Κι όποιος φεύ αρνείται το Θεό τον ποιητή μας τι μπορεί
περισσότερο να κάνει για να αξιωθεί σωτηρίας; Έτσι μόνο δε θα πέσετε υπό κρίσιν
που πέμπει στην ατελεύτητη κόλαση…άλλωστε όποιος ορκίζεται πέφτει και σε
υπόκριση. Πιστεύεται πως είναι αληθινός με τους εξωτερικούς όρκους του αλλά
ψεύτικα ποιώντας κι υποκριτικά από μέσα πέφτει στην αμαρτία αυτή της υποκρίσεως
άλλα να φαίνονται έξω κι άλλα να είναι μέσα (*). Κι αν δεν πρέπει να ορκιζόμαστε
στα κτίσματα πόσο μάλλον στο Θεό; Του φονεύειν το ορκίζειν χείρον και καλύτερα
γι’ αυτό να συνηθίζουμε να λέμε στο λόγο
μας αντί για όρκο το: πίστεψέ με…εφόσον βέβαια τα όντα φάσκειν ως έχει αψευδία
ως δ’ ουκ έχει ψεύδος και μάχη λόγου…
Κι άλλη παρηγοριά των ταλαίπωρων χριστιανών
σε κάθε θλίψη και πειρασμό τους αφού κακοπάθεια γενικά κάθε θλίψη στο σώμα που
έρχεται και στην ψυχή. Και όλα αυτά μπορεί να τα αποδιώκει με την προσευχή
εκτενή και θερμή στο Θεό κι έτσι να παρηγορείται πολύ εμνήσθην του Θεού και
ευφράνθην…κι ακολούθως: ευθυμεί τις ψαλέτωκι επομένως όποιος πάλι υγιαίνει κι
είναι και κατά τα δυο εύρωστος κι ευτυχής ανθρωπίνως έστω κατά το φαινόμενο
αυτός ας μη μακρύνει όπως κι ο άλλος του Θεού ούτε της αγάπης κι οικειότητάς
Του παρά να ψάλλει κι αυτός πν.άσματα στο Θεό και θ.ψαλμούς και ι.δοξολογίες
ευλογήσω τον Κύριον εν παντί καιρώ διαπαντός η αίνεσις Αυτού εν τω στόματί
μου…έτσι μόνο και το Θεό ευχαριστείς και γιατί σε λύτρωσε από κάθε θλίψη και
ασθένεια σωματική αλλά και Τον παρακαλείς θερμά να σε φυλάει στο εξής με υγεία
και άνεση όπως και φυλάς την ψυχή σου από λύπη ιλαρή και χαρούμενη άλυπη και
ευφραινόμενη με πν.χαρά κι ευφροσύνη που γεννάται από τέτοια άσματα κι υμνωδίες
ιερές. Χαρίζονται αι των ύμνων παρηγορίαι το ιλαρόν και άλυπον της ψυχής
κατάστημα…και πρόσεξε καλά μην πέσεις στην αμαρτία και αρχίσεις και χορεύεις
και παίζεις και τραγουδάς διαβολικά άσματα με τα οποία απομακρύνεσαι από το Θεό
και Τού φαίνεσαι αχάριστος και μάλιστα στον ευεργέτη σου και χάνεις ευτυχία και
υγεία που σου χάρισε…
Κι ασθενής να είσαι εξάλλου και κλινήρης και
δε μπορείς να προσευχηθείς και να ψάλλεις στο Θεό τον φιλάνθρωπο όποτε πρέπει
νύχτα μέρα ας συμμετέχει με τους μεσίτες και πρεσβευτές στο Θεό ως βοηθούς στη
θ.αγαθότητα μέσα στην αρρώστια του ιερείς κι αρχιερείς για το μυστήριο του
ευχελαίου αλειφόμενοι από αυτούς στο όνομα του Θεού –έστω κι από ένα ιερέα
εφόσον ένας μόνος ιερέας εκτελεί σχεδόν όλα τα άλλα μυστήρια και μείζονα του
θ.ευχελαίου, λέει ο άγ.Νικόδημος ο Αγιορείτης εδώ- γιατί η θ.χάρη Του είναι που
προξενεί κι ίαση στον ασθενή μέσω του ελαίου(*). Κι ασφαλώς πάλι η ευχή της
πίστεως σώσει τον κάμνοντα αφού πολλοί ασθενείς μεταβάλλονται ύστερα από την
τέλεση του ι.μυστηρίου του ευχελαίου στο καλύτερο ή και θεραπεύονται ολότελα
δια της επικλήσεως του ονόματος του Κυρίου και της θ.και παντοδυνάμου χάριτός
Του και με την αλοιφή του πν.ελαίου και τα θερμής πίστεως και προσευχής των
ιεροτάτων ανδρών όπως και οι αμαρτίες του ασθενούς συγχωρούνται παρά Κυρίου δια
της δεήσεως των αγίων ιερέων αφού την αισθητή υγεία του σώματος ακολουθεί κι η
ψυχική η νοητή υγεία της ψυχής κι από τα πρόδηλα και φανερά γνωρίζουμε και τα
άδηλα κι αφανή. Και εννοείται ότι η Εκκλησία μας επειδή κι εδώ έτσι έχουν τα
πράγματα συνηθίζει να τελεί το μυστήριο του θ.ευχελαίου κι ας προηγουμένως
διορίστηκε να ιεροτελείται στους σωματικά ασθενείς κατά την αποστολική
παραγγελία και διάταξη επειδή εδώ ο άγιος προσθέτει ότι και οι αμαρτίες μας
συγχωρούνται δι’ αυτού που είναι
ασθένεια ψυχής συνηθίζει η εκκλησία μας λοιπόν να τελεί τούτο και να ενεργεί
και σε υγιείς στο σώμα αλλά ασθενείς στην ψυχή ώστε να τους συγχωρεθούν οι
αμαρτίες οι ψυχικές ασθένειες. Κι εμείς πιστεύουμε ότι προηγείται η ψυχική
υγεία κι ακολουθεί έπειτα κι η σωματική όταν τελείται τούτο το μυστήριο κι η
ψυχή πολύ τιμιοτέρα του σώματος κι ανωτέρα ίδε υγιής γέγονας μηκέτι αμάρτανε…κι
υπάρχουν κι ορισμένοι που δεν θεραπεύονται λόγω των κριμάτων Του των
ακατάληπτων της θ.Του σοφίας και της απερινοήτου Του θ.προνοίας και
δικαιοκρισίας του Θεού και κανείς δε θα έφευγε από δω χριστιανός ενώ γη ει και
εις γην απελεύση...
Εξομολογείσθε(σε ιερείς -όπως και σε
γιατρούς που μπορούν σοφά να θεραπεύουν-- έμπειρους και ενάρετους και εχέμυθους
και μυστικούς που έχουν και τη σχετική αρχιερατική άδεια γιατί κανονικά μόνον
αυτοί είναι πνευματικοί)…τα παραπτώματα και εύχεσθε υπέρ αλλήλων όπως ιαθήτε…να
εξομολογείσθε λοιπόν και να λαμβάνετε από τον Θεό τον ιατρό των ψυχών και των
σωμάτων μας και την ίαση των πληγών και τραυμάτων μας από τις αμαρτίες μας και
βεβαίως ουδείς αναμάρτητος έστω και σε συγγνωστά κι ανθρώπινα. Εφόσον όλες οι
αμαρτίες μας φανερωθούν στον πνευματικό που είναι κι επιστήμων και τέλειος στη
διάκριση κι αρετή τότε όλες οι πληγές μας θα θεραπευτούν νοερά με συμβουλές και
επιτίμια αγαθόν το ακούσαι επιτίμησιν σοφού υπέρ άνδρα ακούοντα άσμα
αφρόνων…παιδεύσει με δίκαιος και ελέγξει με έλαιον δε αμαρτωλού μη λιπανάτω την
κεφαλήν μου…καλύτερη η πν.μάστιγα των δικαίων και εναρέτων και την ωφέλιμη
παιδεία τους από τους επαίνους των κακών και βλαβερών στην ψυχή μας. Πολύ ισχύει
δέησις δικαίου ενεργουμένη! Κι αυτό το κατορθώνει η δέηση των πνευματικών μας
πατέρων η προσευχή των εναρέτων αυτών ανδρών που μας εξομολογούν. Ποιων
χριστιανών όμως; Όσων κατηγορούν τον εαυτό τους με καθαρή και άδολη διάθεση
καρδιάς για όσα αμαρτήματα έπραξαν έως τότε και μίσησαν την αμαρτία τους ώστε
τώρα να θριαμβεύσουν πάνω της και να την καταντροπιάσουν με την εξομολόγηση. Κι
ακόμα όσων δεν έχουν πια σκοπό να ξαναγυρίσουν στο ίδιο αποτρόπαιο αμάρτημά
τους αλλά δείχνουν και άξιους καρπούς μετανοίας. Σε αυτούς τους χριστιανούς
ωφελεί η δέηση του πνευματικού τους. Ενεργείται σε αυτούς πολύ η προσευχή κι η
εκτενής των πνευματικών και δεν εμποδίζεται από κάποια αμαρτία τους πια ή κακή
αιτία παρά μάλλον συνεργείται και από την ταπείνωσή τους και από τα καλά τους
έργα. Όσοι όμως κι εξομολογούμενοι έχουν σκολιούς και πονηρούς ακόμα λογισμούς
να ξαναγυρίσουν στην παλιά τους αμαρτία και αγκαλιάζουν ακόμα και τώρα κάθε
αμαρτωλή σκέψη και αγαπούν το κακό εξακολουθητικά όποιος και να προσευχηθεί γι’ αυτούς δεν ωφελούνται(Ιω,1,5,16). Αλλά πάντως
οφείλουμε όλοι μας να προσευχόμαστε και για τους αμελείς ώστε ο Θεός να τους
κινήσει και να τους ξυπνήσει στην εργασία του καλού…
Για θυμηθείτε λέει ο απόστολος τον προφήτη
Ηλία που προσευχήθηκε στο Θεό και ενώ είχε κλείσει ο ουρανός και δεν έβρεχε 3
χρόνια και 6 μήνες ολότελα από τη δίκαιη οργή του Θεού και με τη φοβερή πείνα
αφού αφαίρεσαν από τη ζωή τους την αιτία του κακού και κάθε ειδωλολατρία
μετανιωμένοι και ώ του θαύματος έβρεξε κι άνοιξε πάλι ο ουρανός και βλάστησε
ξανά η γη τους καρπούς της. Η δέησή του βέβαια εισακούστηκε και γιατί έλαβε
συνεργό της και ενεργό τη μετάνοιά τους και την επιστροφή των παρανόμων κι από
αυτό το πχ ας θαρρήσουμε όλοι οι χριστιανοί και να παρακαλάμε στην προσευχή μας
το Θεό για όσους αδελφούς μας θέλουμε αλλά έχοντας μαζί μας και τη δική τους
συγκατάθεση για μεταβολή στο καλό και μετάνοιά τους. Βλέπουμε μάλιστα ότι είτε
με υπερβολή είτε με έλλειψη νερού πώς διορθώνονται οι άνθρωποι με κατακλυσμούς
ή ανυδρία κι έτσι έστω επιτυγχάνεται ο σκοπός της επιστροφής στο Θεό και της
σωτηρίας τους. Έτσι κι εμείς εάν καταφέρουμε και επιστρέψουμε κάποιον πλανημένο
αδελφό μας που πιάστηκε στα δίχτυα της πλάνης και δυσσεβείας και γκρεμίστηκε
στην αμαρτία και το κατορθώσουμε με καλό λόγο και γλυκές νουθεσίες και
συμβουλές ή με μέτριες επιπλήξεις και πρέποντες ελεγμούς από κακία στην αρετή
μεταστρέφοντας κάποιον να ξέρεις ότι και συ θα στεφανωθείς από το Θεό και όπως
έγινε με τον προφήτη γιατί κι εσύ έσωσες από μέλλουσα κόλαση ψυχή αδελφού που
είναι αιώνιος θάνατος και κάλυψες και πλήθος αμαρτιών του ματαιώνοντάς τις κι
αφήνοντάς τις άπρακτες και ανενεργείς και τις αφάνισες στο μη ον διαλύοντάς
τις…
Εάν επιστρέψης αμαρτωλούς αποκαταστήσω σε
και προ προσώπου Μου στήση…και εάν εξάγης τίμιον από αναξίου ως το στόμα Μου
έση…και αναστρέψουσιν αυτοί προς σε και συ ουκ αναστρέψεις προς αυτούς…στόμα
Θεού γίνεσαι εάν αναγγείλεις και κηρύξεις σε άλλους τα θ.λόγια. ουχ υμείς εστε
οι λαλούντες αλλά το Πνεύμα του Πατρός υμών το λαλούν εν υμίν…κι έτσι και τη
δική του ψυχή ωφελεί και του άλλου κι ο άλλος σώζεται κι αυτός ο ίδιος και
πλήθος αμαρτιών μας σκεπάζουμε εξαιτίας της ωφελείας του άλλου που επέστρεψε
και σώθηκε. Κι έτσι κι ο δάσκαλος ας πούμε που δεν έχει άλλες αρετές –μπορεί να
διδάσκει και από τα δικά του παθήματα αλλά αρχηγός δε γίνεται- αλλά πάντως πετυχαίνει να επιστρέφουν οι άλλοι
αναπληρώνει την έλλειψη αρετών του με τη σωτηρία των άλλων κι ας αμελεί στα
πρώτα…στο δια ταύτα: ας ζούμε καλή ζωή κι ενάρετη φυλάγοντας εντολές του Θεού
όλες –αλλιώς ελάχιστος κληθήσεται δηλαδή κατά τον ι.Χρυσόστομο έκπτωτος
βασιλείας ουρανών!- κι έπειτα να επιμελούμαστε για τη διόρθωση των άλλων με
ταπεινές συμβουλές και αδελφικές από αγάπη ώστε κι αν αμαρτήσουν να επιστρέψουν
και να μετανοήσουν και με τη δική τους διόρθωση κι εμείς θα λάβουμε συγχώρηση
των δικών μας αμαρτιών από τον Κύριο εάν σε ακούση εκέρδησας τον αδελφόν σου
και των επηγγελμένων αγαθών θα λάβουμε στην βασιλεία των ουρανών πρεσβείαις του
αγ.Ιακώβου του αδελφοθέου και πρώτου ιεράρχου Ιεροσολύμων χάριτι και φιλανθρωπία
του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ω πρέπει πάσα δόξα τιμή και προσκύνησις συν τω
ανάρχω Αυτού Πατρί και τω ομοουσίω Αυτού Πνεύματι νυν και αεί και εις τους
αιώνας των αιώνων αμήν.
